فهرست مطالب
بیش از 75 درصد از رژیم غذایی روزانه دارکوب مودار از حشرات تامین می شود. آنها ترجیح می دهند لاروهای گوشتی مانند کاترپیلارها و حشرات را بخورند. آنها همچنین مورچه ها را خواهند خورد. آنها به مقدار زیادی پروتئین نیاز دارند تا بتوانند با مصرف انرژی خود هماهنگ باشند.
شیره، میوه و دانه بخش کوچکی از رژیم غذایی آنها را تشکیل می دهد، اما می تواند تفاوت بین زندگی یا مرگ در شرایط نامناسب باشد. به همین دلیل است که تغذیه سوت در زمستان می تواند در حمایت از جمعیت دارکوب مودار بسیار مفید باشد.
دارکوب مودارمنقار پرنده کوچکتر برای خوردن حشرات کوچکتر سازگارتر است.ما یک مقاله کامل در اینجا داریم که به تفاوت های این دو گونه اختصاص داده شده است، بنابراین اگر می خواهید آنها را از هم جدا کنید، آن را بررسی کنید!
8. آنها به راحتی به تغذیه پرندگان می آیند.
دارکوب مودار روی فیدر سوتدارکوب ها اغلب یک گونه مورد علاقه در ایالات متحده و کانادا هستند. آنهایی از ما که به اندازه کافی خوش شانس هستند که در نزدیکی جنگل ها یا جنگل ها زندگی می کنند، می توانند صدای طبل مداوم آنها را در طول ماه های بهار و تابستان، یا صدا زدن آنها را از بلندی درختان بشنوند. در این مقاله با 12 حقیقت در مورد دارکوب های مودار، گونه های رایج سیاه و سفید حیاط خلوت آشنا خواهیم شد.
12 حقیقت در مورد دارکوب های مودار
1. آنها پر دارند نه مو.
دارکوب های مودار خیلی توصیفی نامیده نمی شوند - آنها پر دارند، نه مو! این نام اغلب به تفاوت با پسر عموی کوچکترشان، دارکوب پرزدار نسبت داده می شود.
هم دارکوب پرزدار و هم دارکوب کرک دار دارای تکه ای از پرهای سفید در وسط پشت خود هستند. در دارکوب پرزدار، پرها کوتاه‌تر و پرزدارتر هستند. در همین حال در دارکوب مودار، پرها بلندتر و کمتر کرکی هستند و ظاهری شبیه به مو دارند.
2. آنها در هر جایی با درختان زندگی خواهند کرد.
یک دارکوب مودار برای همه چیز به جنگل یا حداقل چند درخت متکی است. این پرنده از درختان برای غذا، مواد لانه سازی و سرپناه استفاده می کند. جمعیت ها در سرتاسر آمریکای شمالی رشد می کنند، اما آنها را در بیابان های واقعی، قطب شمال یا در کوه های بالای خط درخت نخواهید دید.
در دشتها و بیابانهای نیمه خشک جنوب غربی، آنها در درختان نزدیک نهرها و رودخانه ها جمع می شوند. این به اندازه کافی برای آنها فراهم می کندحشرات و آب برای زندگی و پرورش جوجه ها.
3. آنها در حفره های درختان مرده لانه می سازند.
بیشتر دارکوب ها آشیانه های حفره ای هستند و دارکوب مویی تفاوتی ندارد. جفت های جفت شده تنها دو هفته پس از دور هم شدن، لانه ای آماده می کنند.
آنها لانه خود را در حفره ای در یک درخت زنده اما در حال پوسیدگی یا درخت مرده می سازند. به جای لانه ای که به طور دقیق در پایین گودال ساخته شده است، ماده فقط یک لایه خرده چوب اضافه می کند. بچه دارکوب ها به سرعت رشد می کنند و به سرعت عادت می کنند.
دارکوب مودار به دنبال حشرات، اعتبار تصویر: birdfeederhub4. دارکوب های مودار در اکثر نقاط ایالات متحده و کانادا زندگی می کنند.
دارکوب های مودار در اکثر مناطق آمریکای شمالی با زندگی سازگار شده اند. برخی از جمعیت ها حتی در مکزیک مرکزی و آمریکای مرکزی زندگی می کنند!
همچنین ببینید: ایده های منحصر به فرد هدیه برای تماشاگران پرنده حیاط خلوتآنها مهاجرت نمی کنند، بنابراین شانس برابری دارید که آنها را در طول سال در حیاط خلوت خود ببینید.
5. نرها و ماده ها بسیار شبیه به هم هستند.
نر و ماده اکثر گونه های دارکوب با تفاوت های جزئی یکسان به نظر می رسند. نرها ممکن است کمی رنگ بیشتری داشته باشند، اما به طور کلی، شبیه به هم هستند و حتی ممکن است تشخیص آنها سخت باشد.
همه دارکوب های مودار دارای سینه و شکم سفید، نوار پشتی مرکزی سفید و بال های سیاه با لکه های سفید در چندین خط هستند. صورت آنها مخلوطی از نوارهای سیاه و سفید است که از منشور به بیرون تابش می کند. قهوه ای مایل به قهوه ای وجود دارددسته ای از پر در پایه منقار، و طول منقار تقریباً به اندازه طول سر آنها است.
نرهای دارکوب مودار فقط یک تفاوت در مقایسه با ماده ها دارند. آنها یک تکه پرهای قرمز روشن در پشت سر خود دارند. ماده ها فاقد این تزئینات اضافی هستند.
6. ظاهر آنها بسته به قسمتی از محدوده آنها که در آن هستید متفاوت است.
دو نوع دارکوب مودار وجود دارد: کوه راکی یا غربی و شرقی.
همچنین ببینید: 21 نوع جغد در ایالات متحدهدارکوب های مودار شرقی دارای خطوط صورت پهن تر و لکه های سفید بیشتری روی بال های خود هستند. در غرب رشته کوه های راکی، بال های مودار تقریباً یکدست و سیاه رنگ دارند که لکه های سفید بسیار کمتری را نشان می دهند.
خط جداکننده بین این دو نوع دارکوب مودار در رشته کوه های راکی قرار دارد. پرندگان در شرق کوه ها خالدارتر هستند، در حالی که پرندگان در غرب این گونه نیستند.
7. دارکوب های مودار دارای انگل کوچک تری هستند.
دارکوب داونی پسر عموی کوچکتر دارکوب مودار است. این دو پرنده حشره خوار تقریباً یکسان به نظر می رسند، اما چند تفاوت ساده وجود دارد که به شما کمک می کند بدون توجه به نوع پرنده ای که نگاه می کنید آنها را از هم تشخیص دهید.
اول، دارکوب های مودار بسیار بزرگتر هستند. آنها تقریباً به اندازه یک رابین هستند، در حالی که دارکوب های کرکی کمی بزرگتر از گنجشک هستند.
دارکوب‌های پرزدار نسبت به دارکوب‌های کرک‌دار، نوک‌های کوتاه‌تری نسبت به اندازه سرشان دارند. رانوشیدنی از گوسفندهای ایجاد شده توسط گوسفندان.
