Kuzey Amerika'nın 17 Ağaçkakan Türü (Resimler)

Kuzey Amerika'nın dört bir yanında birçok ağaçkakan türü vardır. Ağaçkakan ailesinin kuşlarının paylaştığı ortak özellikler olsa da, her tür oldukça benzersiz olabilir! Küçükten büyüğe, sadeden renkliye kadar çeşitlilik gösterirler. Bazıları ormanlarda yaşarken diğerleri çölde yaşar. Çok yönlü bir kuş ailesi ve benim kişisel favorilerimden biri!

Ağaçkakanlar güçlü gagaları, uzun dilleri, bazen gösterişli renkleri ve mükemmel tırmanma becerileriyle bilinirler. Dünyada 200'den fazla, Kuzey Amerika'da ise en az 17 ağaçkakan türü vardır ve bu makalede inceleyeceğimiz 17 ağaçkakan türüdür.

Hadi başlayalım.

17 Farklı Kuzey Amerika Ağaçkakan Türü

Aşağıdaki Kuzey Amerika ağaçkakanlarının listesinde resimlerine, tür bilgilerine, nasıl tanımlanacaklarına ve her biri hakkında bazı ilginç gerçeklere bakacağız.

1. Kızıl Başlı Ağaçkakan

Boyut: 7-9 inç

Tanımlayıcı işaretler: Yetişkinlerin parlak kızıl bir kafası, siyah sırtı, büyük beyaz kanat lekeleri ve beyaz bir karnı vardır. Bu büyük düz renk lekeleri, daha karmaşık desenlere sahip olan çoğu ağaçkakandan farklıdır.

Diyet: Ağaç delen böcekler ve sonbaharda sakladıkları bilinen yemişler. Birçok ağaçkakanın aksine, tüneyerek ve uçarak böcekleri yakalamak için zaman harcarlar. Hatta çekirge gibi böcekleri ahşap çatlaklarında ve çatı kiremitlerinin altında sakladıkları da görülmüştür!

Habitat: Açık ormanlık alanlar, çam plantasyonları, kunduz bataklıklarındaki ağaçlar, nehir dipleri, meyve bahçeleri ve bataklıklar.

Konum: New England'da çok daha az yaygın olmasına rağmen ABD'nin doğu yarısı.

Yuvalama: 4-7 yumurta, ölü ağaçlardaki veya ölü dallardaki oyukların içinde.

Kızıl Başlı Ağaçkakanlar hakkında ilginç gerçekler

• Genellikle diğer ağaçkakanlara veya yuvalarına yaklaşan kuşlara karşı agresiftirler. Bu ağaçkakanlar çok bölgecidir ve diğer kuşlara saldırır ve hatta diğer kuşların yumurtalarını yakındaki yuvalardan çıkarırlar. Ne yazık ki, özellikle Kuzeydoğu ABD olmak üzere birçok bölgede azalmaktadırlar.
• Yuva delikleri için rekabet açısından birçok kuşla aynı zorlukla karşı karşıyadırlar. Ancak özellikle bu tür, yuvalarını yalnızca ölü ağaçlara yapar, bu da hızla azalan bir habitattır. Ölü veya ölmekte olan ağaçlar genellikle yakacak odun için, yangın tehlikesini azaltmak için, bazı yanıklık böceklerini caydırmak için veya sadece estetik için araziden kaldırılır.

2. Kazıklı Ağaçkakan

Boyut: 16-19 inç (Kuzey Amerika'nın en büyük ağaçkakanı)

Tanımlayıcı işaretler: Kırmızı ibik, siyah ve beyaz çizgili yüz, boyundan aşağı beyaz şerit ve beyaz kanat astarları ile esas olarak siyahtır. Erkeklerin kırmızı bir "bıyığı" vardır

Diyet: Karıncalar ve diğer ağaç delen böcekler, bazı meyveler.

Habitat: Büyük ağaçlı olgun ormanlar.

Konum: ABD'nin doğu yarısı, Kanada'nın büyük bölümü, batı kıyısının kuzey yarısı.

Yuvalama: Canlı ağaçların ölü gövdelerinden veya uzuvlarından kazılan oyuklara 3-8 yumurta bırakılır. Oyuk odun yongaları ile kaplanır.

Kazıklı Ağaçkakanlar Hakkında İlginç Bilgiler

• Bu devasa ağaçkakanlar yedi inç genişliğe kadar delikler açabilir. Eğer bir tanesinin bir ağaç üzerinde çalıştığını görme zevkine eriştiyseniz, bir kütük öğütücü gibi fırlayan talaş spreyi ile oldukça güzel bir manzaradır. Bazen deliklerini ağacın içine o kadar derin kazarlar ki kazara küçük ağaçları ikiye bölebilirler. Yaşlı büyük ağaçların bulunduğu olgun ormanları tercih ederler.
• Yaşam alanlarının çoğu, 18. ve 19. yüzyılın başlarında ağaç kesiminin olgun ormanların çoğunu yok etmesi ve ormanların çiftlik haline getirilmesiyle kaybedildi. Tarım arazileri azalmaya başladıkça ve ormanlar geri döndükçe, Kazıklılar geri dönüş yaptı ve daha genç ormanlara ve ağaçlara uyum sağlıyor gibi görünüyor.

3. Kırmızı Karınlı Ağaçkakan

Boyut: 8,5 - 10 inç

Tanımlayıcı işaretler: Çubuklu ve benekli siyah ve beyaz sırt, açık renk göğüs. Onlara adını veren hafif kırmızımsı bir göbekleri vardır, ancak doğru pozisyonda olmadıkları sürece bunu görmeniz zor olacaktır! Erkeklerde gagadan boyuna kadar uzanan koyu kırmızı başlık, dişilerde ise sadece ensede bulunur.

Diyet: Böcekler, meyveler ve tohumlar.

Habitat: Açık ormanlık alanlar, tarım arazileri, meyve bahçeleri, gölge ağaçları ve parklar. Banliyölerde iyi sonuç verir, yaprak döken ağaçları tercih eder.

Konum: ABD'nin doğu yarısından güney New England'a kadar.

Yuvalama: 3-8 yumurta, ölü gövde, ağaç dalı ve hatta elektrik direği kovuğuna bırakılır.

Kırmızı Karınlı Ağaçkakanlar Hakkında İlginç Bilgiler

• Dillerini gagalarının ucundan iki santim öteye kadar çıkarabilirler! Uzun ve oldukça keskindir, ucunda çekirge ve böcekleri mızraklamak için kullanabilecekleri sert bir diken vardır. Hatta bu dili portakalları delmek ve posasını çıkarmak için kullandıkları da bilinmektedir.
• Kırmızı Karınlı Ağaçkakanlar, özellikle kış aylarında suet ve tohum için kuş yemliklerini kolayca ziyaret edecektir.

4. Kırmızı Alaca Ağaçkakan

Boyut: 8-8,5 inç

Tanımlayıcı işaretler : Cesur desenli siyah ve beyaz, belirgin beyaz yanak ve çubuklu sırt. Erkeklerin tepesinin arkasında küçük kırmızı bir nokta vardır.

Diyet: Ağaç delen böcekler.

Habitat: Açık çam ormanları.

Konum: Güneydoğu Birleşik Devletleri.

Yuvalama: Canlı çamın çürümüş öz odununda 2-5 yumurta. Uzun çam meşcerelerinde gevşek koloniler halinde ürer, yuva boşlukları uzun yıllar kullanılabilir.

Kırmızı Alaca Ağaçkakanlar hakkında ilginç gerçekler

• Bu nadir ve ne yazık ki azalmakta olan ağaçkakan sadece açık çam ormanlarında bulunur. Bu eşsiz ağaçkakanlar, öz odunu etkileyen ve ağaçkakanların özenle hazırladıkları yuva oyuklarını kazmalarını kolaylaştıran bir mantar olan kırmızı kalp hastalığına sahip çam ağaçlarını ararlar. Kırmızı kalp 70 yaş ve üzeri ağaçlarda oldukça yaygın bir hastalıktır, ancak günümüzde çam ormanlarının çoğuAğaçlar o yaşa gelmeden kesiliyor. Açık çam ormanlarının kendileri de azalıyor.
• Bugün dünyada, hepsi de Amerika Birleşik Devletleri'nin güneydoğusunda bulunan sadece dört Kırmızı Alaca Ağaçkakan popülasyon grubu olabileceğine inanılmaktadır. 1973 yılından bu yana nesli tükenmekte olan türler listesinde yer almaktadırlar.

5. Titreşimler

Boyut: 10-14 inç

Tanımlayıcı işaretler: Ten rengi-kahverengi, sırtta siyah benekler ve karında siyah lekeler, göğüste büyük siyah hilal şeklinde işaretler. Kanatların alt kısmı alt türe bağlı olarak sarı veya kırmızıdır. (Kuzey ve doğuda sarı, güney ve batıda kırmızı. Erkeklerin yüzünde bir bıyık (alt türe bağlı olarak siyah veya kırmızı) bulunurken dişilerde bulunmaz.

Diyet: Karıncalar ve diğer böcekler, meyve, tohum ve kuruyemişler.

Habitat: Ormanlık alanlar, çöller, banliyöler.

Konum: Kuzey Titrek Kuşu tüm ABD ve Kanada'dan Meksika'nın birçok bölgesine kadar. Yaldızlı Titrek Kuşu Nevada'nın çok güneyinde, Arizona boyunca ve Meksika'nın kuzey doğusunda.

Yuvalama: 3-14 yumurta kuru habitatlarda bir ağaç veya kaktüs içindeki bir oyuğa bırakılır.

Titreyenler hakkında ilginç gerçekler

• Flickers'ın üç alt türü vardır Kuzey Titrek Kuşu "sarı saplı" ve "kırmızı saplı" olmak üzere ikiye ayrılır. Genel olarak sarı saplı olanlar doğuda, kırmızı saplı olanlar ise batıda bulunur. Bir de Yaldızlı Titrek Kuşu vardır ki bu kuş yalnızca ABD'nin güneybatısından Meksika'ya kadar olan bölgede bulunur ve çoğunlukla dev kaktüs ormanlarında yaşar.
• Kuzey Flicker'lar Kuzey Amerika'da göç eden birkaç ağaçkakandan biridir. Yayılış alanlarının kuzey kısımlarındaki kuşlar kışın daha güneye giderler. Flicker'larla ilgili bir başka ilginç gerçek de genellikle yerde yiyecek bulmayı tercih etmeleridir.
• Fiske kuşları karıncaları çok sever ve onları bulmak için toprağı kazar, sonra da uzun dillerini kullanarak karıncaları yutarlar. Aslında diğer Kuzey Amerika kuşlarından daha fazla karınca tükettiklerine inanılmaktadır!

6. Sapsuckers

Boyut: 8-9 inç

Diyet: Bitki özü, böcekler, meyveler.

Habitat: Ormanlar, ağaçlık alanlar.

Yuvalama: 4-7 yumurta canlı ağaç kovuklarına bırakılır. Titrek kavak ağaçlarını tercih ederler.

Tanımlayıcı işaretler

Sarı karınlı : Üstte siyah beyaz, kanatlarda beyaz yama. Erkeklerde kırmızı taç ve boğaz, dişilerde beyaz boğaz.

Kırmızı şekilli : Kanadındaki kalın beyaz çizgi onu diğer ağaçkakanlardan ayırır. Kalın siyah, beyaz ve kırmızı yüz deseni ve sırtındaki beyaz beneklenme onu kırmızı göğüslü ağaçkakandan ayırır.

Kırmızı göğüslü : Çoğunlukla kırmızı baş ve göğüs, omuzda kalın beyaz çizgi. Çoğunlukla siyah sırt, sınırlı beyaz benekli.

Williamson'ın : Erkek çoğunlukla siyah, büyük beyaz kanat yaması, yüzünde iki beyaz şerit, kırmızı boğaz, sarı karın. Dişinin başı kahverengi, sırtı ve kanatları siyah beyaz çubuklu, karnı sarı.

Konum

Sarı karınlı : Kanada ve Meksika'nın çoğu, ABD'nin doğu yarısı.

Kırmızı şekilli : Güney Britanya Kolumbiyası, Batı ABD boyunca (kıyı hariç) Meksika'ya kadar.

Kırmızı göğüslü : Kanada ve ABD'nin uzak batı kıyıları

Williamson'ın : Rocky Dağı koridoru boyunca güneye, Meksika'ya doğru.

Sapsuckers hakkında ilginç gerçekler

• Kuzey Amerika'da dört farklı sapsucker bulunur; Sarı karınlı (çoğunlukla doğu), Kırmızı burunlu (çoğunlukla batı), Kırmızı göğüslü (sadece batı kıyısı) ve Williamson's (Rocky Dağları boyunca).
• Aslında özsuyu "emmezler", bunun yerine dillerinden çıkan küçük kıl benzeri kılları kullanarak onu yalarlar. Bir ağacın gövdesinde düzenli aralıklarla dikey ve yatay delikler açarlar. Özsu dışarı sızdığında onu yalarlar.
• Özsu aynı zamanda böcekleri de kendine çekebilir ve bu böcekler özsuya takılabilir - bir kez etkisiz hale geldiklerinde ağaçkakanlar onları kolayca yiyebilir.

7. Tüylü Ağaçkakan

Boyut: 6-7 inç Kuzey Amerika ağaçkakanlarının en küçüğüdür.

Tanımlayıcı işaretler: Kısa gagalı, üst kısımları siyah ve beyaz, sırtın ortasında büyük beyaz dikey şeritli, yüzü siyah ve beyaz çizgili, alt kısımları saf beyaz. Erkeklerin ense kısmında kırmızı bir yama bulunur.

Diyet: Ağaç delen böcekler, meyveler ve tohumlar.

Habitat: Açık ormanlık alanlar, meyve bahçeleri ve parklar.

Konum: ABD ve Kanada'nın büyük bölümünde

Yuvalama: 3-7 yumurta kovuğa ya da kuş yuvasına bırakılır.

Tüylü Ağaçkakanlar hakkında ilginç gerçekler

• Downy'ler ülkenin çoğu yerinde bulunabilir ve tohum ve içyağı için kuş yemliklerini kolayca ziyaret ederler. Ne zaman taşınsam ve yemliklerimi koysam, her zaman ortaya çıkan ilk türlerden biri olurlar.
• Ayrıca sık sık sinek kuşu yemliklerinden sinek kuşu nektarı içerken yakalanırlar.
• Tüylü Ağaçkakanlar diğer ağaçkakanlar gibi ağaçları delerler, ancak esas olarak kabuktaki yarıklardan böcek ve larvaları toplamayı severler.

8. Tüylü Ağaçkakan

Boyut: 8,5-10 inç

Tanımlayıcı işaretler: Beyaz benekli siyah kanatlar, sırtta beyaz şerit, tamamen beyaz karın. Erkeklerin ensesinde kırmızı bir yama vardır.

Diyet: Ağaç delen böcekler, meyveler, tohumlar.

Habitat: Olgun ormanlar, meyve bahçeleri, parklar.

Konum: ABD ve Kanada'nın büyük bölümünde, Meksika'nın bir kısmında.

Yuvalama: Ağaç kovuğundaki talaş yatağında 3-6 yumurta.

Tüylü Ağaçkakanlar hakkında ilginç gerçekler

• Tüylüler, daha küçük olan Tüylü ağaçkakan ile neredeyse aynı görünürler. Daha büyük toplam boyutları ve fark edilir derecede daha uzun gagaları ile ayırt edilebilirler.
• Bazen Kazıklı Ağaçkakanları takip ederek onların bir delik açmayı bitirmesini bekledikleri ve Kazıklılar ayrıldıktan sonra Kazıklıların gözden kaçırmış olabileceği böcekleri araştırıp aradıkları kaydedilmiştir.

9. Lewis Ağaçkakanı

Boyut: 10-11 inç

Tanımlayıcı işaretler: Koyu parlak yeşil baş ve sırt, gri yaka ve göğüs, kırmızı yüz, pembemsi karın. Kanatlar geniş ve yuvarlaktır.

Diyet: Böcekleri kabuklarından toplar ya da uçarken yakalar. Nadiren odun keser. Meyveler ve yemişler. Meşe palamudu diyetinin 1/3'ünü oluşturur, bunları ağaçların çatlaklarında saklar.

Habitat: Açık çam ormanları, korular ve dağınık ağaçlı alanlar.

Konum: Batı ABD

Yuvalama: 5-9 yumurta, ölü dal veya kütükte oyuk.

Lewis Ağaçkakanları hakkında ilginç gerçekler

• Lewis ağaçkakanları, alışılmadık renklerinden davranışlarına kadar birçok benzersiz özelliğe sahiptir. Diğer ağaçkakanlarda olduğu gibi dalgalı değil, zarif ve sabit bir uçuş şekline sahiptirler.
• Lewis'ler ayrıca diğer ağaçkakanların yapmadığı şekilde tellerin ve açıktaki diğer tüneklerin üzerine oturur.
• Sosyal ağaçkakanlardır ve genellikle aile grupları halinde bulunabilirler.
• Bu sıra dışı ağaçkakan, adını ünlü kaşifler Lewis & Clark'ın yarısı olan Meriweather Lewis'ten almıştır. 1805 yılında Amerika Birleşik Devletleri'nin batısına yaptıkları meşhur yolculukta belgeledikleri bu kuş hakkında ilk yazılı açıklama Lewis'e aittir. Daha fazla bilgi edinmek için lewis-clark.org adresindeki bu makaleyi ziyaret edebilirsiniz.

10. Palamut Ağaçkakanı

Boyut: 8-9,5 inç

Tanımlayıcı işaretler: Üstü siyah, kırmızı şapkalı ve gözleri siyah maskeli, alnı ve boğazı sarımsı, gözleri soluk. Her tarafı parlak siyah, sağrı beyaz ve göğsü çizgili.

Diyet: Böcekler, meyveler, meşe palamutları.

Habitat: Meşe ormanları, korular ve ormanlık kanyonlar.

Konum: ABD'nin batı kıyısı, Meksika'dan Orta Amerika'ya kadar olan bölge.

Yuvalama: 4-6 yumurta bir kovuğa, ölü meşe veya diğer ağaçlara bırakılır.

Meşe Palamudu Ağaçkakanları hakkında ilginç gerçekler

• Meşe palamudu ağaçkakanları 3-10 kuştan oluşan koloniler halinde yaşar.
• Kışlık yiyecekleri olan meşe palamutlarını toplamak ve saklamak için grup olarak çalışırlar. Grubu birkaç ay boyunca beslemeye yetecek kadar meşe palamudu saklanır. Bir ağaç gövdesinde küçük delikler açarlar ve meşe palamudunu bu delikten içeri sokarlar.
• Bu işbirliği ruhu, grubun tüm üyelerinin sırayla yumurtaları kuluçkaya yatırdığı ve yavruları beslediği yuvalamaya kadar uzanır. Bilim insanları 50.000 meşe palamudu içeren "tahıl ambarı ağaçları" bulmuşlardır!

11. Gila Ağaçkakanı

Boyut: 8-9,5 inç

Tanımlayıcı işaretler: Çubuklu siyah ve beyaz sırt, kahverengi yüz ve boyun, erkeklerin kırmızı başlığı vardır.

Diyet: Böcekler, meyveler, tohumlar, kertenkeleler.

Habitat: Büyük kaktüslü çöller, kuru subtropikal ormanlar, ormanlık alanlar.

Konum: Güney Arizona'dan kuzey doğu Meksika'ya.

Yuvalama: 2-7 yumurta kaktüs veya ağaç kovuğu.

Gila Ağaçkakanları hakkında ilginç gerçekler

• Gila'lar saguaro kaktüsünde bir yuva deliği açtıklarında, genellikle birkaç ay boyunca orada yaşamazlar. Bu, iç hamurun kuruması için zaman verir ve oyuk içinde sağlam, sert duvarlar oluşturur.
• Kuzey Amerika Üreyen Kuş Araştırması'na göre, Gila Ağaçkakan popülasyonları 1966 ve 2014 yılları arasında yaklaşık %49 oranında azalmıştır. Ancak sayıları hala yeterince yüksektir ve henüz endişe verici bir kuş olarak listelenmemiştir.
• Nüfusun yaklaşık 1/3'ü ABD'de ve 2/3'ü Meksika'da yaşamaktadır. Sonoran Çölü'ndeki insan gelişimi yaşam alanlarını azaltmaktadır. Ayrıca, yerli olmayan Avrupa sığırcık kuşları yuva boşlukları için onlarla agresif bir şekilde rekabet etmektedir.

12. Üç Parmaklı Ağaçkakan

Boyut: 8-9,5 inç

Tanımlayıcı işaretler: Siyah sırt, sırtın ortası siyah ve beyaz çubuklu, alt taraf beyaz, yan taraflar siyah ve beyaz çubuklu. Siyah baş, beyaz kaş. Erkeğin sarı başlığı vardır.

Diyet: Ağaç delen böcekler, örümcekler, meyveler.

Habitat: İğne yapraklı ormanlar.

Konum: Kanada ve Alaska'nın büyük bölümünde, Rocky Dağı koridoru boyunca.

Yuvalama: Ağaç kovuğunda 3-7 yumurta, astar için odun yongaları veya lifleri kullanır.

Üç Parmaklı Ağaçkakanlar Hakkında İlginç Bilgiler

• Üç parmaklı ağaçkakan, diğer ağaçkakanlardan daha kuzeyde (yukarı Kanada'dan Alaska'ya kadar) ürer.
• Çoğu ağaçkakanın ikisi öne, ikisi arkaya bakan dört çift parmağı vardır. Ancak adından da anlaşılacağı gibi bu ağaçkakanın sadece üç parmağı var ve hepsi de öne bakıyor.
• Yiyeceklerini bulmak için ağaçları derinlemesine delmek yerine, gagalarıyla kabukları soymayı tercih ederler. Tipik olarak sadece ölü ya da ölmekte olan ağaçlara yapışırlar.

13. Kara Sırtlı Ağaçkakan

Boyut: 9,5-10 inç

Tanımlayıcı işaretler: Sırt, kanatlar ve kuyruk tamamen siyah. Alt taraflar çoğunlukla beyaz, yanlar siyah ve beyaz çubuklu. Beyaz bıyık izi olan siyah baş. Erkeğin sarı başlığı vardır.

Diyet: Ağaç delen böcekler örümcekler ve meyveler.

Habitat: İğne yapraklı ormanlar.

Konum: Kanada üzerinden Alaska'ya, kuzey batı ABD'nin bazı bölgelerine ve kuzey Kaliforniya'ya.

Yuvalama: 2-6 oyuk, nadiren yerden 15 ft'in üzerinde.

Kara Sırtlı Ağaçkakanlar hakkında ilginç gerçekler

• Bu ağaçkakanların üç parmaklılarla birçok benzerliği vardır. Onların da sadece ön tarafa bakan üç ayak parmağı vardır.
• Ayrıca ağaçları delmek yerine kabuklarını soymayı tercih ederler. Ancak kara sırtlılar özellikle yanmış alanları tercih ederler.
• Yakın zamanda yangından zarar görmüş habitatlarda ağaç delen böceklerin salgınlarını takiben bir noktadan diğerine hareket ederler.
• Tercih ettikleri besin kaynağında bir azalma ya da nüfus patlamasına ve bölge bulma ihtiyacına neden olan bir bolluk varsa, normal menzillerinin çok güneyine, Amerika Birleşik Devletleri'ne seyahat edeceklerdir.

14. Altın Önlü Ağaçkakan

Boyut: 8,5-10 inç

Tanımlayıcı işaretler: Altın Önlü Ağaçkakanlar esas olarak gagalarının üstündeki ve enselerindeki altın rengi işaretleriyle tanınır. Çubuklu siyah ve beyaz sırt, yüz ve alt kısımları grimsi ten rengindedir. Erkeklerin kırmızı bir başlığı vardır.

Diyet: Böcekler, meyveler ve meşe palamutları.

Habitat: Kuru ormanlık alanlar, korular ve mesquite.

Konum: Orta ve güney Teksas'tan Meksika'nın doğu yarısına kadar.

Yuvalama: Ölü ağaç gövdesi veya çit direği, telefon direklerinde 4-7 yumurta.

Altın Önlü Ağaçkakanlar hakkında ilginç gerçekler

• Bu ağaçkakanlar telefon direklerini ve çit direklerini yuva alanı olarak kullanmaya bayılırlar. Bazen bu direkleri delerler ve ciddi hasarlara yol açarlar. 6-18 inç aşağıya (bazen daha da derine) doğru bir oyuk açarlar.
• Teksas yazları boyunca, bu ağaçkakanlardan bazıları dikenli armut kaktüsü meyvesi yemekten yüzlerini mora boyarlar.

15. Merdiven Sırtlı Ağaçkakan

Boyut: 6,5-7,5 inç

Tanımlayıcı işaretler: Sürüde siyah ve beyaz çubuklu, desenli kanatlar, erkeklerin kırmızı başlığı vardır.

Diyet: Ağaç delen böcekler, tırtıllar ve kaktüs meyvesi.

Habitat: Kurak, kuru çalılık alanlar ve çalılıklar. Çöl.

Konum: ABD'nin güney doğusu ve Meksika'nın büyük bölümü.

Yuvalama: Ağaç veya kaktüs kovuklarında 2-7 yumurta.

Merdiven Sırtlı Ağaçkakanlar hakkında ilginç gerçekler

• Teksas'ta diğer tüm ABD eyaletlerinden daha yaygın olan bu ağaçkakanlar kuru ve kurak iklimlerde bulunur.
• Ağaç delen böcek larvalarını bulma konusundaki üstün yetenekleriyle bilinirler.
• Bulundukları birçok bölgede görünürde tek bir ağaç bile yoktur, sadece dev Seguaro kaktüsleri vardır ve burası onların evleri olacaktır.
• Küçük boyutları ve çevik hareketleriyle kaktüs ve mesquite dikenleri ve dikenleri arasında kolayca gezinebilen bu kuşlara eskiden "Kaktüs Ağaçkakanı" denmesi şaşırtıcı değildir.
• Merdiven Sırtlı Ağaçkakanlar, Kaliforniya'daki Nuttall Ağaçkakanı ile en yakın akrabadır ancak yayılış alanları neredeyse hiç örtüşmez.

16. Nutall Ağaçkakanı

Boyut: 6 - 7,5 inç

Tanımlayıcı işaretler: Siyah başı, beyaz boğazı ve karnı, göğsündeki siyah benekleri, siyah kanatları ve sağrısı ile tanınan yetişkin dişinin alnı, tacı ve başlığı siyahken, yetişkin erkeğin kırmızı tacı ve siyah alnı vardır. Merdiven Sırtlı Ağaçkakan ile aralarındaki tek fark, Nuttall Ağaçkakanı'nın kırmızı tacının Merdiven Sırtlı'ya göre boynuna doğru daha fazla uzanmasıdır.

Diyet: Böcekler.

Habitat: Güney Oregon'dan kuzey Baja California'ya kadar güney çağlayan dağlarının batısında. Meşe ağaçlarında ve akarsu boylarında.

Konum: Öncelikle Kaliforniya'nın batı yarısı.

Yuvalama: 3-6 yumurta

Nutall Ağaçkakanları hakkında ilginç gerçekler

• Nuttall Ağaçkakanlarının çoğu zamanlarını meşe ormanlarında geçirmeyi tercih etse de meşe palamudu yemezler. Beslenmeleri çoğunlukla böcekler, böcek larvaları, karıncalar ve kırkayaklar gibi böcekler veya böğürtlen gibi meyvelerdir.
• Popülasyonları şu anda küçük aralıklarında istikrarlıdır. Bununla birlikte, yaşadıkları meşe habitatının sınırlı alanları nedeniyle, bu habitatın önemli bir değişiklik yaşaması durumunda gelecekte endişe olabilir. Birincil endişe, meşe ağaçlarını öldüren bir mantar hastalığı olan Ani meşe ölümüdür.

17. Beyaz Başlı Ağaçkakan

Boyut: 9-9,5 inç

Tanımlayıcı işaretler: Gövde, kanatlar ve kuyruk çoğunlukla siyah. alışılmadık beyaz yüz, taç ve boğaz. Kanat üzerinde beyaz yama. Erkeğin ensesinde küçük kırmızı yama var.

Diyet: Çam tohumları ve ağaç delen böcekler.

Habitat: Dağ çamı ormanları.

Konum: ABD'nin Kuzeybatı Pasifik bölgesinde iğne yapraklı ormanların bulunduğu cepler.

Yuvalama: Kovuklarda 3-7 yumurta, budakları, kütükleri ve devrilmiş kütükleri tercih eder.

Ak Başlı Ağaçkakanlar Hakkında İlginç Bilgiler

• Beyaz başlı ağaçkakan, açılmamış bir çam kozalağının yanlarına veya altına yapışır ve tüylerine özsu bulaşmaması için vücuduyla temas etmekten kaçınır. Daha sonra pulları yontarak açar ve tohumları çıkarır. Ardından tohumu alır ve ağaç kabuğunun yarığına sıkıştırır ve parçalamak için tohumu çekiçle vurur.

Yaygın Ağaçkakan Özellikleri

Kuzey Amerika'daki 17 ağaçkakan türüne baktığımıza göre, şimdi ağaçkakanların ortak özelliklerine ve davranışlarına ve onları diğer kuş türlerinden farklı kılan şeylere daha fazla bakalım.

Ağaçkakanlar tırmanmak için yaratılmıştır

Ötücü kuşların, tüneyen kuşların ve yırtıcı kuşların çoğunun üç parmağı öne ve bir parmağı arkaya bakar. Ağaçkakanların tipik olarak iki parmağı öne ve iki parmağı arkaya bakar. Bu konfigürasyona Zygodactal denir.

Bu sayede ağaç gövdelerini kolaylıkla kavrayabilir, gövdelere dikey olarak tırmanabilir ve çekiçle vururken dengede kalabilirler. Sert kuyruk tüyleri, bir bisikletteki kickstand gibi ekstra destek ve denge sağlayabilir.

Ağaç gövdelerinde yiyecek aramaya yarayan kısa, güçlü bacakları ve ağaç kabuklarını kavramak için ayak parmaklarında keskin, güçlü pençeleri vardır. Gagaları ağaçla temas etmeden hemen önce, kalınlaşmış bir zar gözlerinin üzerine kapanır ve gözü uçan talaş ve kıymıklardan korur.

Ağaçkakanların çok güçlü gagaları vardır

Ağaçkakanların sert yüzeylere vurmak ve ağaçlara delik açmak için güçlü gagaları vardır. Bu uzun ve keskin gagaları, yuva yapmak için ağaçlardaki oyukları kazmak için bir keski gibi kullanabilirler.

Gaganın tabanındaki kaslar, çarpma kuvvetinden kaynaklanan basıncı emen amortisörler olarak işlev görür. Birçok ağaçkakanın burun delikleri, çekiçle vururken toz ve küçük talaşları filtrelemeye yardımcı olmak için kıllarla kaplıdır.

ve uzun dilleri

Ağaçkakanların böcekleri yakalamak için açtıkları deliklerin içine ulaşmak için kullanabilecekleri uzun ve yapışkan bir dilleri vardır. Aslında o kadar uzundurlar ki, özel bir boşluktan ağaçkakanın kafatasının etrafına sarılırlar. Birçoğunun ucunda avı "mızraklamaya" yardımcı olabilecek keskin bir diken vardır.

Davul çalmak nedir ve ağaçkakanlar bunu neden yapar?

Davul çalma diğer ağaçkakanlarla bir iletişim biçimi olarak kullanılır. İlkbaharda erkekler gagalarını ağaçlar, metal oluklar, ev kaplamaları, elektrik direkleri, çöp kutuları gibi sert yüzeylere defalarca vurarak "davul çalarlar." Bunu bölgelerini duyurmak ve eşlerini çekmek için yaparlar.

Aradaki ses farkını anlayabilirsiniz - davul çalma, kısa süreli, sabit, hızlı tempolu matkap sesleridir. Bana bir matkabı hatırlatıyor. Oysa yiyecek ararken veya oyuk kazarken, gagalama sesleri daha aralıklı ve daha düzensiz olacaktır.

Çiftleşme

Çoğu tür sadece bir sezon için çiftleşir ve bir yuva boşluğu kazmak, yumurtalarını kuluçkaya yatırmak ve yavrular için yiyecek bulmak için birlikte çalışır. Genellikle erkekler gece saatlerinde kuluçkayı devralırken, dişiler gün boyunca kuluçkaya yatar.

Genel olarak yumurtaların çatlaması yaklaşık iki hafta sürer. Yavrular yaklaşık bir ay içinde yuvadan ayrılmaya hazır hale gelir ve ardından genellikle yaz sonuna kadar aile grupları halinde yetişkinlerle birlikte kalır.

Uzmanlık

Bazı coğrafi bölgelerde, birçok farklı ağaçkakan türü aynı habitatta bir arada yaşayabilir. Bu, her türün kendi nişine sahip olması ve yiyecek veya yuva kaynakları için nispeten az rekabet olması durumunda mümkündür.

Örneğin, Tüylü gibi daha küçük ağaçkakanlar ağaç kabuğundaki yarıklardan böcek toplarken, Tüylü gibi daha büyük türler ağacın içine giren böcekleri almak için ağacın kendisini delerler. Yiyeceklerini aynı yerden almadıkları için, Tüylü ve Tüylü ağaçkakanlar genellikle aynı bölgelerde yaşarlar.

Ağaçkakanlar ekosistemin önemli bir parçasıdır

Ağaçkakanların ekosistemin bir parçası olarak önemli rolleri vardır. Böcek popülasyonlarını kontrol etmeye ve ağaçları sağlıklı tutmaya yardımcı olabilirler. Birçok ağaç delen böcek türü vardır ve popülasyonlar kontrolden çıktığında büyük ağaç şeritlerini yok edebilirler. Ağaçkakanlar sadece böcekleri değil larvaları da yerler. Tek bir ağacın istilasını %60'a kadar azaltabilirler!

Eski ağaçkakan kovuklarını kullanan birçok kuş ve memeli türü de vardır. Gıcırtılı baykuşlar, çalıkuşları, mavi kuşlar, sıvacı kuşları ve kerkenezler gibi kuşlar yuva yapmak için kovuklara ihtiyaç duyarlar, ancak bunları kendi başlarına oluşturamazlar. Uçan sincaplar ve fareler gibi memeliler de barınmak için bu kovukları kullanırlar.

Ağaçkakanlar Tüm O Kafa Vuruşlarından Nasıl Kurtuluyor?

Ağaçkakanların nasıl olup da bütün gün gagalarını ağaçlara vurup beyinlerini pelteye çevirmediklerini merak etmişsinizdir. Tahmin edebileceğiniz gibi, ağaçkakanlar beyinlerini korumak için özel fiziksel adaptasyonlara sahiptir.

Bu konuda çok fazla çalışma var ve iş başındaki birçok sistemin çok fazla ayrıntısına girmeden, sondajlarını mümkün kılan bileşenlerden birkaçını burada bulabilirsiniz;

• Küçük ve pürüzsüz beyin
• Dar subdural boşluk
• Beynin ileri geri hareket etmesini önlemek için kafatasında az miktarda beyin omurilik sıvısı
• Kafatasında esneklik sağlayan ve hasarı en aza indiren plaka benzeri kemikler
• Dil kemiği kafatasının etrafını sarar ve kuş her gagaladığında kafatası için bir emniyet kemeri görevi görür
• Gaganın üst kısmı alt kısmından biraz daha uzundur. Bu "aşırı ısırık" ve gagayı oluşturan malzemeler darbe enerjisini dağıtmaya yardımcı olur.

Ağaçkakan bir ağaca çarptığında, çarpma enerjisi vücudunda "gerilme enerjisine" dönüşür. Ağaçkakanın özelleşmiş anatomisi, bu gerilme enerjisinin tamamını kafasında tutmak yerine vücuduna yönlendirir. Gerilme enerjisinin %99,7'si vücuda yönlendirilir ve sadece %0,3'ü kafada kalır.

Kafadaki küçük miktar ısı şeklinde dağılır. Dolayısıyla bu süreç ağaçkakanların beynini hasardan korurken kafataslarının hızla ısınmasına neden olur. Ağaçkakanlar, ısı dağılırken gagalama arasında sık sık mola vererek bununla mücadele eder.

Bilim insanları bugün hala ağaçkakanların şok emme ve enerji dönüştürme teknikleri üzerinde çalışarak nasıl çalıştığı ve kask ve hatta araba gibi şeyler için olası mühendislik uygulamaları hakkında daha fazla bilgi edinmeye çalışıyor!