17 گونه دارکوب آمریکای شمالی (تصاویر)

در سرتاسر آمریکای شمالی انواع مختلفی از دارکوب وجود دارد. در حالی که ویژگی های مشترک پرندگان خانواده دارکوب وجود دارد، هر گونه می تواند کاملا منحصر به فرد باشد! آنها از کوچک تا بزرگ و ساده تا رنگارنگ متغیر هستند. برخی در جنگل زندگی می کنند و برخی دیگر در بیابان زندگی می کنند. یک خانواده همه کاره از پرندگان، و یکی از مورد علاقه های شخصی من!

دارکوب ها به خاطر منقار قدرتمند، زبان های بلند، رنگ های گاهی زرق و برق دار و مهارت های عالی در بالا رفتن شهرت دارند. بیش از 200 نوع دارکوب در جهان و حداقل 17 گونه در آمریکای شمالی وجود دارد، و این 17 گونه دارکوب است که در این مقاله به بررسی آنها خواهیم پرداخت.

پس بیایید به آن برسیم..

17 گونه مختلف دارکوب آمریکای شمالی

در فهرست زیر از دارکوب های آمریکای شمالی به تصاویر، اطلاعات گونه ها، نحوه شناسایی آنها و برخی حقایق جالب در مورد هر یک نگاه خواهیم کرد.

1. دارکوب سر قرمز

اندازه: 7-9 اینچ

علامت های شناسایی: بزرگسالان دارای رنگ روشن هستند سر زرشکی، پشت مشکی، تکه های بال سفید بزرگ و شکم سفید. این تکه‌های بزرگ تک رنگ بر خلاف اکثر دارکوب‌ها هستند که دارای الگوهای پیچیده‌تری هستند.

رژیم غذایی: حشرات و آجیل‌های چوب‌بر که در پاییز به‌خوبی نگهداری می‌شوند. برخلاف بسیاری از دارکوب‌ها، آنها زمان خود را صرف نشستن و پرواز کردن برای گرفتن حشرات در حین پرواز می‌کنند. حتی پیدا شده اندشاخه یا کنده.

حقایق جالب در مورد دارکوب های لوئیس

• دارکوب های لوئیس دارای ویژگی های منحصر به فرد بسیاری هستند، از رنگ آمیزی غیر معمول تا رفتارشان. آنها الگوی پروازی برازنده و ثابتی دارند و مانند دیگر دارکوب ها موج دار نیستند.
• لوئیس همچنین روی سیم ها و سایر سکوهای بیرون در فضای باز می نشیند، که سایر دارکوب ها این کار را نمی کنند.
• آنها این کار را انجام نمی دهند. دارکوب‌های اجتماعی هستند و اغلب در گروه‌های خانوادگی یافت می‌شوند.
• این دارکوب غیرمعمول به افتخار مریودر لوئیس، نیمی از کاشفان مشهور لوئیس و amp; کلارک او اولین گزارش مکتوب این پرنده است که آن را در سفر معروف آنها در سراسر غرب ایالات متحده در سال 1805 ثبت کرده است. برای اطلاعات بیشتر، از این مقاله در lewis-clark.org دیدن کنید.

10. دارکوب بلوط

اندازه: 8-9.5 اینچ

علامت های شناسایی: سیاه در بالا با کلاه قرمز و ماسک سیاه از طریق چشم، پیشانی و گلو مایل به زرد، چشم رنگ پریده. سرتاسر سیاه براق با دنده سفید و سینه رگه‌دار.

رژیم غذایی: حشرات، میوه، بلوط.

زیستگاه: جنگل‌های بلوط، بیشه‌زارها و دره های جنگلی.

موقعیت: ساحل غربی ایالات متحده، از سراسر مکزیک تا آمریکای مرکزی می گذرد.

لانه سازی: 4-6 تخم در یک حفره، بلوط مرده یا درختان دیگر.

حقایق جالب در مورد دارکوب بلوط

• دارکوب بلوط در کلنی هایی از 3-10 پرنده زندگی می کند.
• آنها کار می کنندبه عنوان یک گروه برای جمع آوری و ذخیره بلوط، غذای اصلی زمستانی آنها. بلوط های کافی برای تغذیه گروه برای چندین ماه پنهان می شوند. آنها سوراخ‌های کوچکی را در تنه درخت سوراخ می‌کنند و سپس بلوط را در دهانه فرو می‌کنند.
• این روحیه همکاری تا لانه‌سازی گسترش می‌یابد، جایی که همه اعضای گروه به نوبت تخم‌ها را جوجه‌کشی می‌کنند و به بچه‌ها غذا می‌دهند. دانشمندان "درختان غلات" را با حداکثر 50000 بلوط پیدا کرده اند!

11. دارکوب Gila

اندازه: 8-9.5 اینچ

علامت های شناسایی: پشت سیاه و سفید میله دار، صورت و گردن قهوه ای رنگ، نرها کلاه قرمز دارند.

رژیم غذایی: حشرات، میوه ها، دانه ها، مارمولک ها.

زیستگاه: بیابان های بزرگ کاکتوس ها، جنگل های نیمه گرمسیری خشک، جنگل ها.

مکان: آریزونا جنوبی در شمال شرقی مکزیک.

لانه سازی: 2-7 تخم کاکتوس یا درخت حفره.

حقایق جالب در مورد دارکوب های گیلا

• وقتی گیلا یک سوراخ لانه در کاکتوس ساگوارو می کند، معمولاً برای چندین ماه در آن زندگی نمی کند. این به خمیر داخلی زمان می‌دهد تا خشک شود و دیواره‌های محکم و محکمی در داخل حفره ایجاد می‌کند. طبق بررسی‌های پرورش پرندگان آمریکای شمالی، جمعیت دارکوب گیلا بین سال‌های 1966 تا 2014 حدود 49 درصد کاهش یافت. با این حال تعداد آنها هنوز به اندازه کافی زیاد است که هنوز در فهرست پرندگان نگران کننده قرار نگرفته اند.
• حدود 1/3 از جمعیت درایالات متحده و 2/3 در مکزیک. توسعه انسانی صحرای سونوران زیستگاه آنها را کاهش می دهد. همچنین، سارهای غیر بومی اروپایی برای ایجاد حفره‌های لانه‌سازی به شدت با آنها رقابت می‌کنند.

12. دارکوب سه انگشتی

اندازه: 8-9.5 اینچ

علامت های شناسایی: پشت مشکی با مرکز از پشت نوار سیاه و سفید، زیر قسمت سفید، پهلوها سیاه و سفید. سر مشکی با ابروی سفید. نر کلاه زردی دارد.

رژیم غذایی: حشرات چوب کش، عنکبوت ها، توت ها.

زیستگاه: جنگل های مخروطی.

مکان: در سراسر کانادا و آلاسکا، در امتداد راهرو کوه راکی.

لانه سازی: 3-7 تخم در حفره درخت، از تراشه های چوب یا الیاف برای آستر.

حقایق جالب در مورد دارکوب های سه انگشتی

• دارکوب سه انگشتی بیشتر از هر دارکوب دیگری در شمال (بالای کانادا تا آلاسکا) تولیدمثل می کند.
• بیشتر دارکوب ها چهار دوتایی دارند - دو تا رو به جلو و دو تا عقب. با این حال همانطور که از نامش پیداست، این دارکوب فقط سه انگشت دارد و همه آنها به سمت جلو اشاره می کنند.
• به جای حفاری شدید در درختان برای یافتن غذای خود، ترجیح می دهند پوست آن را با صورتحساب های خود جدا کنند. معمولاً منحصراً به درختان مرده یا در حال مرگ بچسبید.

13. دارکوب پشت سیاه

اندازه: 9.5-10 اینچ

شناسایی علائم: پشت، بال و دم تمام مشکی قسمت های زیرینعمدتاً سفید با پهلوهای سیاه و سفید. سر سیاه با علامت سبیل سفید. نر کلاهک زرد دارد.

رژیم غذایی: عنکبوت ها و توت ها حشرات خسته کننده چوب.

زیستگاه: جنگل های مخروطی.

موقعیت: در سراسر کانادا تا آلاسکا، برخی از بخش‌های شمال غربی ایالات متحده و شمال کالیفرنیا.

تودرتو: 2-6 حفره، به ندرت بالاتر از 15 فوت از زمین.

حقایق جالب در مورد دارکوب های پشت سیاه

• این دارکوب ها شباهت های زیادی با سه انگشت دارند. آنها نیز فقط سه انگشت جلوی پا دارند.
• آنها همچنین ترجیح می دهند پوست درختان را پوسته پوسته کنند تا اینکه مته کنند. با این حال، مدافعان سیاه پوست، به‌ویژه مکان‌های سوخته را ترجیح می‌دهند.
• آنها در پی شیوع سوسک‌های چوب‌بر در زیستگاه‌های آسیب‌دیده اخیر از نقطه‌ای به نقطه دیگر حرکت می‌کنند.
• آن‌ها به جنوب منطقه خود سفر خواهند کرد. محدوده نرمال، به ایالات متحده، در صورتی که منبع غذایی ترجیحی آنها کاهش یابد، یا فراوانی بیش از حد باعث رونق جمعیت و نیاز به یافتن قلمرو شود.

14. دارکوب پیشانی طلایی

اندازه: 8.5-10 اینچ

علامت های شناسایی: دارکوب های پیشانی طلایی هستند عمدتاً با علامت طلایی بالای منقار و پشت گردن آنها مشخص می شود. پشت سیاه و سفید، صورت و زیر اندام برنزه مایل به خاکستری. نرها کلاه قرمزی دارند.

رژیم غذایی: حشرات، میوه ها وبلوط.

زیستگاه: جنگل های خشک، بیشه ها و کهور.

مکان: مرکز و جنوب تگزاس تا نیمه شرقی مکزیک.

لانه سازی: 4-7 تخم مرغ در تیرک های تلفن، در اندام تنه مرده یا حصار.

حقایق جالب در مورد دارکوب های پیشانی طلایی

• این دارکوب ها عاشق استفاده از تیرهای تلفن و پایه های حصار به عنوان محل تودرتو. گاهی اوقات آنها در آنها سوراخ می کنند تا اغلب آسیب جدی وارد شود. آنها حفره ای را 6 تا 18 اینچ به سمت پایین تراشیده اند (گاهی اوقات حتی عمیق تر).
• در طول تابستان های تگزاس، برخی از این دارکوب ها به دلیل خوردن یک رژیم غذایی از میوه کاکتوس گلابی خاردار، صورت خود را ارغوانی می کنند.
• 14>

  15. دارکوب پشت نردبانی

  

  اندازه: 6.5-7.5 اینچ

  شناسایی علائم: نوار سیاه و سفید روی بسته، پهلوهای طرح‌دار، نرها کلاه قرمز دارند.

  رژیم غذایی: حشرات چوب‌بر، کرم‌ها و میوه‌های کاکتوس.

  زیستگاه: مناطق و انبوه های خشک و برس دار. بیابان.

  موقعیت: بسیار جنوب شرقی ایالات متحده و در سراسر مکزیک.

  لانه سازی: 2-7 تخم در حفره های درختان یا کاکتوس .

  حقایق جالب در مورد دارکوب های پشت نردبانی

  • این دارکوب ها در تگزاس بیش از هر ایالت دیگر ایالات متحده رایج هستند، این دارکوب ها در آب و هوای خشک و خشک یافت می شوند.
  • آنها به دلیل توانایی برترشان در یافتن لاروهای سوسک چوب حفاری معروف هستند.
  • در بسیاری از مناطق آنها یافت می شوند.درختی را در چشم می بینید، فقط کاکتوس غول پیکر سگوارو، جایی که آنها خانه خود را خواهند ساخت. آنها با جثه کوچک و حرکات چابک خود، به راحتی روی خارها و خارهای کاکتوس و کهور حرکت می‌کنند.
  • دارکوب‌های پشت نردبانی بیشترین ارتباط را با دارکوب ناتال در کالیفرنیا دارند، اما دامنه آنها به سختی با هم همپوشانی دارند.
  • 14>

    16. دارکوب Nutall

    اعتبار عکس: Mike's Birds

    اندازه: 6 – 7.5 اینچ

    علامت های شناسایی: مشخص شده توسط سر سیاه، سفید گلو و شکم، لکه‌های سیاه روی سینه و بال‌ها و کفل سیاه، ماده بالغ دارای پیشانی، تاج و کلاه سیاه است و نر بالغ دارای تاجی قرمز و پیشانی سیاه است. تنها تفاوت آنها با دارکوب پشت نردبانی این است که تاج قرمز دارکوب ناتال بیشتر به سمت گردنش کشیده می شود تا دارکوب پشت نردبانی.

    رژیم غذایی: حشرات.

    <. 7>زیستگاه: غرب کوههای آبشاری جنوبی از جنوب اورگان تا شمال باجا کالیفرنیا. در درختان بلوط و در کنار نهرها.

    مکان: عمدتاً نیمه غربی کالیفرنیا.

    لانه سازی: 3-6 تخم

    حقایق جالب در مورد دارکوب های ناتال

    • اگرچه اکثریت دارکوب های ناتال ترجیح می دهند وقت خود را در جنگل های بلوط سپری کنند، اما آنها بلوط نمی خورند. رژیم غذایی آنها عمدتاً حشراتی مانندسوسک ها، لارو سوسک ها، مورچه ها و هزارپاها یا میوه هایی مانند شاه توت.
    • جمعیت آنها در حال حاضر در محدوده های کوچک خود پایدار هستند. با این حال، با توجه به مناطق محدود زیستگاه بلوط که در آن زندگی می کنند، اگر این زیستگاه تغییرات قابل توجهی را تجربه کند، ممکن است در آینده نگرانی وجود داشته باشد. نگرانی اصلی مرگ ناگهانی بلوط است، یک بیماری قارچی که درختان بلوط را می کشد.

    17. دارکوب سر سفید

    

    اندازه: 9-9.5 اینچ

    علامت های شناسایی: بدن، بال ها و دم عمدتا سیاه است. صورت، تاج و گلو سفید غیرمعمول. لکه سفید روی بال. نر دارای لکه های قرمز کوچک روی پشت است.

    رژیم غذایی: دانه های کاج و حشرات حفاری چوب.

    زیستگاه: جنگل های کاج کوهستانی.

    موقعیت: جیب های جنگل های مخروطی در شمال غربی اقیانوس آرام ایالات متحده

    لانه سازی: 3-7 تخم در حفره ها، گیره ها، کنده ها و افتاده را ترجیح می دهد. کنده‌ها.

    حقایق جالب در مورد دارکوب‌های سر سفید

    • آنها مهاجمان متخصص کاج هستند. دارکوب سر سفید به دو طرف یا پایین مخروط کاج باز نشده می چسبد و از تماس با بدن خود اجتناب می کند تا شیره پرهای خود را نگیرد. سپس فلس ها را تراشه باز کرده و دانه ها را جدا می کنند. سپس، دانه را می گیرند و آن را در شکاف پوست درخت فرو می کنند و دانه را چکش می زنند تا از هم جدا شود.

    ویژگی های معمول دارکوب

    اکنون که ما به 17انواع دارکوب ها در آمریکای شمالی، بیایید بیشتر به ویژگی ها و رفتارهایی که دارکوب ها به اشتراک می گذارند، و اینکه چه چیزی آنها را برای انواع دیگر پرندگان منحصر به فرد می کند، نگاه کنیم.

    دارکوب ها برای بالا رفتن ساخته شده اند

    اکثر پرندگان آوازخوان، پرندگان در حال نشستن، و پرندگان شکاری دارای سه انگشت به سمت جلو و یک انگشت به سمت عقب هستند. دارکوب ها معمولاً دارای دو انگشت به سمت جلو و دو انگشت به سمت عقب هستند. این پیکربندی Zygodactal نامیده می‌شود.

    این آنها را قادر می‌سازد تا تنه‌های درختان را به راحتی در دست بگیرند، و به‌طور عمودی روی تنه‌ها راه بروند و در حالی که چکش می‌زنند تعادل برقرار کنند. پرهای سفت دم آن‌ها می‌تواند پشتیبانی و تثبیت اضافی را مانند پایه پایه دوچرخه فراهم کند.

    آن‌ها پاهای کوتاه و قوی دارند که برای جستجوی غذا روی تنه‌های درخت مفید است، همچنین پنجه‌های قوی تیز روی انگشتان پا برای گرفتن پوست بدنشان مفید است. درست قبل از تماس منقارشان با چوب، یک غشای ضخیم روی چشمانشان بسته می‌شود و از چشم در برابر تراشه‌ها و ترکش‌های چوب در حال پرواز محافظت می‌کند.

    دارکوب‌ها نوک‌های بسیار قوی‌ای دارند

    دارکوب‌ها منش‌های قوی برای طبل زدن دارند. روی سطوح سخت و سوراخ های حفر کننده درختان. آنها می توانند از این منقارهای بلند تیز مانند یک اسکنه برای حفر حفره های درختان برای لانه سازی استفاده کنند.

    عضلات در پایه منقار به عنوان ضربه گیر عمل می کنند که فشار ایجاد شده از نیروی ضربه را جذب می کنند. بسیاری از دارکوب ها دارای سوراخ های بینی هستند که با پرز پوشانده شده اند تا گرد و غبار و چوب های ریز را فیلتر کنند.تراشه ها در حالی که در حال چکش زدن هستند.

    و زبان های لونگ

    دارکوب ها زبان دراز و چسبناکی دارند که می توانند برای گرفتن حشرات به داخل سوراخ هایی که سوراخ کرده اند برسند. در واقع آنقدر بلند هستند که از طریق یک حفره خاص به دور جمجمه دارکوب می پیچند. بسیاری از آنها یک خار تیز در انتهای خود دارند که می تواند به " نیزه زدن" طعمه کمک کند.

    طبل زدن چیست و چرا دارکوب ها این کار را انجام می دهند

    طبل زدن به عنوان نوعی ارتباط با دیگر دارکوب ها استفاده می شود. در بهار، نرها با سوراخ کردن مکرر منقار خود بر روی سطوح سخت مانند درختان، ناودان های فلزی، کناره های خانه، تیرهای برق، سطل های زباله و غیره "طبل" می کنند. آنها این کار را برای اعلام قلمرو خود و جذب جفت انجام می دهند.

    شما می توانید تفاوت صدا را تشخیص دهید - نواختن درام یک دوره کوتاه از تمرینات مداوم و سریع است. من را به یاد جک چکش می اندازد. در حالی که هنگام جستجوی غذا یا حفر حفره ها، صداهای نوک زدن از هم فاصله بیشتری گرفته و نامنظم تر می شوند.

    جفت گیری

    اکثر گونه ها فقط برای یک فصل جفت گیری می کنند و با هم کار می کنند تا یک حفره لانه را حفر کنند. ، تخم های آنها را جوجه کشی کنید و برای نوزادان غذا پیدا کنید. اغلب نرها در ساعات شب جوجه کشی را به عهده می گیرند در حالی که ماده ها در روز جوجه کشی می کنند.

    به طور کلی تخم ها حدود دو هفته طول می کشد تا جوجه کشی کنند. بچه‌ها در عرض یک ماه آماده ترک لانه می‌شوند و معمولاً تا پایان عمر در گروه‌های خانوادگی در کنار بزرگسالان می‌مانند.تابستان.

    تخصص

    در برخی مناطق جغرافیایی، بسیاری از گونه های مختلف دارکوب می توانند در یک زیستگاه با هم زندگی کنند. این امر در صورتی امکان‌پذیر است که هر گونه جایگاه مخصوص به خود را داشته باشد و رقابت نسبتاً کمی برای غذا یا منابع لانه‌سازی وجود داشته باشد.

    برای مثال دارکوب‌های کوچک‌تر مانند داونی حشرات را از شکاف‌های پوست می‌چینند، در حالی که گونه‌های بزرگ‌تر مانند مته مویی داخل خود درخت تا حشراتی را که به داخل چوب سوراخ می‌کنند وارد کند. از آنجایی که آنها غذای خود را از یک مکان نمی‌برند، دارکوب‌های کرکی و مودار اغلب در مناطق یکسان زندگی می‌کنند.

    دارکوب‌ها بخش مهمی از اکوسیستم هستند

    دارکوب‌ها نقش مهمی دارند. به عنوان بخشی از اکوسیستم بازی کند. آنها می توانند به کنترل جمعیت حشرات و حفظ سلامت درختان کمک کنند. انواع مختلفی از حشرات حفاری چوب وجود دارد و هنگامی که جمعیت از کنترل خارج می شوند می توانند رشته های بزرگ درختان را از بین ببرند. دارکوب ها نه تنها سوسک ها، بلکه لاروها را نیز می خورند. آنها می توانند هجوم یک درخت را تا 60 درصد کاهش دهند!

    گونه های زیادی از پرندگان و پستانداران نیز وجود دارند که از حفره های دارکوب قدیمی استفاده می کنند. پرندگانی مانند جغدهای جغد، چرمی ها، پرندگان آبی، آجیل ها و خرچنگ ها برای لانه سازی نیاز به حفره هایی دارند، اما نمی توانند به تنهایی آنها را ایجاد کنند. پستاندارانی مانند سنجاب های پرنده و موش ها نیز از این حفره ها برای سرپناه استفاده می کنند.

    حفره لانه دارکوب

    چگونه دارکوب ها همه را زنده می کنندذخیره حشرات مانند ملخ در شکاف های چوب و زیر سقف زونا!

    زیستگاه: جنگل های باز، مزارع کاج، چوب های ایستاده در باتلاق های بیش از حد، کف رودخانه ها، باغ ها و مرداب ها.

    موقعیت: نیمه شرقی ایالات متحده اگرچه در نیوانگلند بسیار کمتر رایج است.

    لانه سازی: 4-7 تخم، داخل حفره های درختان مرده یا مرده شاخه ها.

    حقایق جالب در مورد دارکوب های سر قرمز

    • آنها اغلب نسبت به دیگر دارکوب ها یا هر پرنده ای که به لانه آنها نزدیک می شوند، پرخاشگر هستند. این دارکوب ها بسیار سرزمینی هستند و به پرندگان دیگر حمله می کنند و حتی تخم مرغ های دیگر را از لانه های مجاور خارج می کنند. متأسفانه، آنها در بسیاری از مناطق به ویژه در شمال شرقی ایالات متحده در حال کاهش هستند.
    • آنها از نظر رقابت برای چاله های تودرتو با چالش مشابه بسیاری از پرندگان روبرو هستند. اما این گونه به طور خاص لانه خود را فقط در درختان مرده می سازد، زیستگاهی که به سرعت در حال کاهش است. درختان مرده یا در حال مرگ اغلب برای هیزم، برای کاهش خطر آتش سوزی، جلوگیری از برخی حشرات بلایت یا صرفاً برای زیبایی شناختی، از زمین خارج می شوند.

    2. دارکوب Pileated

    

    اندازه: 16-19 اینچ (بزرگترین دارکوب آمریکای شمالی)

    علامت گذاری شناسایی: عمدتاً مشکی با تاج قرمز، صورت برهنه سیاه و سفید، نوار سفید در پایین گردن و آسترهای بال سفید. نرها "سبیل" قرمز دارند

    رژیم غذایی: مورچه ها و دیگر درختان خسته کنندهآن ضربه سر؟

    شاید از خود پرسیده باشید که چگونه دارکوب ها می توانند تمام روز با چکش اسکناس های خود را به درختان بکوبند و مغز خود را به گل نزنند. همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، دارکوب ها دارای سازگاری های فیزیکی ویژه ای برای محافظت از مغز خود هستند.

    مطالعات زیادی در مورد این موضوع وجود دارد و بدون پرداختن به جزئیات بیش از حد در مورد بسیاری از سیستم های در حال کار، در اینجا به چند مورد از آنها اشاره می کنیم. اجزایی که حفاری خود را ممکن می‌سازند؛

    • مغز کوچک و صاف
    • فضای زیر دورال باریک
    • مایع مغزی نخاعی کمی در جمجمه برای جلوگیری از حرکت مغز به عقب و چهارم
    • استخوان های صفحه مانند در جمجمه که انعطاف پذیری را فراهم می کند و آسیب را به حداقل می رساند
    • استخوان هیوئید به دور جمجمه می پیچد و هر بار که پرنده نوک می زند، به عنوان کمربند ایمنی برای جمجمه عمل می کند.
    • قسمت بالای صورتحساب کمی بلندتر از قسمت پایین است. این "اوربایت" و مواد تشکیل دهنده منقار به توزیع انرژی ضربه کمک می کند.

    وقتی دارکوب به درخت برخورد می کند، انرژی ضربه در بدن آنها به "انرژی فشار" تبدیل می شود. . آناتومی تخصصی دارکوب این انرژی فشاری را به جای اینکه همه آن در سرشان باقی بماند به بدن آنها هدایت می کند. 99.7٪ از انرژی فشار به بدن هدایت می شود و تنها 0.3٪ در سر باقی می ماند.

    مقدار کمی در سر به شکل گرما دفع می شود. بنابراین در حالی که این فرآیند از مغز دارکوب در برابر آسیب محافظت می کندباعث می شود جمجمه آنها به سرعت گرم شود. دارکوب ها با انجام استراحت های مکرر بین نوک زدن در حالی که گرما پراکنده می شود، با این مشکل مبارزه می کنند.

    دانشمندان هنوز در حال مطالعه تکنیک های جذب ضربه و تبدیل انرژی دارکوب هستند تا درباره نحوه عملکرد آن و کاربردهای مهندسی احتمالی برای چیزهایی مانند کلاه ایمنی بیشتر بیاموزند. و حتی اتومبیل!

    حشرات، برخی از انواع توت ها.

    زیستگاه: جنگل های بالغ با درختان بزرگ.

    همچنین ببینید: 20 حقیقت جالب درباره جغدهای انبار

    مکان: نیمه شرقی ایالات متحده، در سراسر کانادا، نیمه شمالی ساحل غربی.

    لانه سازی: 3-8 تخم گذاشته شده در حفره هایی که از تنه های مرده یا اندام درختان زنده حفاری شده اند. حفره با تراشه‌های چوب پوشانده شده است.

    حقایق جالب در مورد دارکوب‌های ستوندار

    • این دارکوب‌های بزرگ می‌توانند حفره‌هایی تا عرض هفت اینچ را حفر کنند. اگر تا به حال از دیدن کسی که برای کار روی یک درخت می رود لذت برده اید، با اسپری تراشه های چوبی که مانند یک سنگ زنی به بیرون پرواز می کنند، دیدنی است. گاهی اوقات آنقدر سوراخ های خود را در درخت حفر می کنند که به طور تصادفی می توانند درختان کوچک را از وسط بشکنند. آنها جنگل های بالغ با درختان بزرگ کهنسال را ترجیح می دهند.
    • بسیاری از زیستگاه آنها در اوایل قرن 18 و 19 زمانی که قطع درختان بسیاری از جنگل های بالغ را از بین بردند و جنگل ها برای تبدیل شدن به مزارع پاکسازی شدند، از بین رفت. همانطور که زمین های کشاورزی شروع به کاهش کردند و جنگل ها بازگشتند، Pileated ها بازگشته اند و به نظر می رسد که با جنگل ها و درختان جوان تر سازگار می شوند.

    3. دارکوب شکم قرمز

    

    اندازه: 8.5 – 10 اینچ

    علامت های شناسایی: مشکی میله ای و خالدار و پشت سفید، سینه روشن. آنها شکم کمی قرمز دارند که به آنها نام می دهد، اگرچه اگر در موقعیت مناسب قرار نگیرند برای دیدن آن به سختی تحت فشار خواهید بود! کلاه قرمز تیره که از منقار به پایین امتداد دارددر نرها گردن و در ماده ها فقط پشت گردن.

    رژیم غذایی: حشرات، میوه ها و دانه ها.

    زیستگاه: جنگل های باز، زمین های کشاورزی، باغ ها، درختان سایه دار و پارک ها. در حومه شهرها خوب عمل می کند، درختان برگریز را ترجیح می دهد.

    مکان: نیمه شرقی ایالات متحده در جنوب نیوانگلند.

    تودرتو: 3-8 تخم‌ها، در حفره‌ای از تنه مرده، اندام درخت یا حتی میله‌های ابزار گذاشته شده است.

    حقایق جالب در مورد دارکوب شکم قرمز

    • آنها می‌توانند زبان خود را تا دو اینچ جلوتر بیرون بیاورند. نوک منقارشان! دراز و همچنین کاملاً تیز است و در نوک آن خار سختی وجود دارد که می‌توانند از آن برای نیزه زدن ملخ‌ها و سوسک‌ها استفاده کنند. حتی شناخته شده است که آنها از این زبان برای سوراخ کردن پرتقال و بیرون کشیدن خمیر آن استفاده می کنند.
    • دارکوب شکم قرمز به راحتی از تغذیه کننده های پرندگان برای گل و دانه دیدن می کند، به خصوص در ماه های زمستان.

    4. دارکوب کاکل قرمز

    

    اندازه: 8-8.5 اینچ

    علامت های شناسایی : مشکی طرح دار و برجسته سفید، گونه سفید برجسته و پشت میله ای. نرها یک لکه قرمز کوچک در پشت تاج دارند.

    رژیم غذایی: حشرات خسته کننده چوب.

    زیستگاه: جنگل های کاج باز.

    موقعیت: جنوب شرقی ایالات متحده.

    لانه سازی: 2-5 تخم مرغ در چوب پوسیده کاج زنده. در کلنی‌های شل در توده‌های کاج‌های بلند تولید مثل می‌کند، حفره‌های لانه ممکن است برای سال‌ها مورد استفاده قرار گیرند.

    جالب است.حقایقی در مورد دارکوب کاکل قرمز

    • این دارکوب کمیاب و متأسفانه رو به زوال منحصراً در جنگل های کاج باز یافت می شود. این دارکوب‌های منحصربه‌فرد به دنبال درختان کاج مبتلا به بیماری قلبی قرمز هستند، قارچی که بر روی چوب تأثیر می‌گذارد و چوب را برای برداشتن و حفاری حفره‌های پیچیده آشیانه‌شان آسان‌تر می‌کند. قلب قرمز یک بیماری نسبتاً رایج برای درختان 70 سال یا بیشتر است، اما امروزه بیشتر جنگل‌های کاج قبل از رسیدن درختان به آن سن قطع می‌شوند. خود جنگل‌های کاج باز در حال کاهش هستند.
    • امروزه اعتقاد بر این است که تنها چهار گروه از جمعیت دارکوب‌های کاکل قرمز در جهان وجود دارند که همگی در جنوب شرقی ایالات متحده واقع شده‌اند. آنها از سال 1973 به عنوان گونه های در خطر انقراض ثبت شده اند.

    5. فلیکرها

    تصویر: فلیکر شمالی "شفت زرد"

    اندازه: 10-14 اینچ

    علامت های شناسایی: تانیش-قهوه ای با نوار سیاه در پشت و لکه های سیاه روی شکم، علامت هلالی شکل سیاه بزرگ روی سینه. قسمت زیر بالها بسته به زیرگونه یا زرد یا قرمز است. (زرد در شمال و شرق، قرمز در جنوب و غرب. نرها سبیل روی صورت خود دارند (بسته به زیرگونه سیاه یا قرمز) در حالی که ماده ها اینطور نیستند.

    رژیم غذایی: مورچه ها و سایر حشرات، میوه ها، دانه ها و آجیل ها.

    زیستگاه: جنگل ها، بیابان ها، حومه شهرها.

    مکان: فلیکر شمالی در سراسر ایالات متحده و کانادا به بسیاری از مناطق مکزیک. فلیکر طلایی شده در جنوب نوادا، در سراسر آریزونا و شمال شرقی مکزیک.

    لانه سازی: 3-14 تخم در حفره درخت یا کاکتوس در زیستگاه های خشک گذاشته شده است.

    حقایق جالب در مورد فلیکرها

    • سه زیرگونه از فلیکرها وجود دارد . فلیکر شمالی به انواع "شفت زرد" و "شفت قرمز" تقسیم می شود. به طور کلی شفت زرد در شرق و شفت قرمز در غرب یافت می شود. فلیکر طلایی نیز وجود دارد که فقط در جنوب غربی ایالات متحده به مکزیک یافت می شود و عمدتاً در جنگل های غول پیکر کاکتوس زندگی می کند.
    • سوسوگرهای شمالی یکی از معدود دارکوب های آمریکای شمالی هستند که مهاجرت می کنند. پرندگان در قسمت های شمالی محدوده خود در زمستان به سمت جنوب حرکت می کنند. یکی دیگر از واقعیت های جالب در مورد فلیکرها این است که آنها اغلب ترجیح می دهند غذا را روی زمین بیابند.
    • سوسوها مورچه ها را دوست دارند و برای یافتن آنها در خاک حفر می کنند، سپس از زبان دراز خود برای بالا بردن آنها استفاده می کنند. در واقع اعتقاد بر این است که آنها بیش از سایر پرندگان آمریکای شمالی مورچه ها را مصرف می کنند!

    6. Sapsuckers

    تصویر: Sapsucker شکم زرد

    اندازه: 8-9 اینچ

    رژیم غذایی: شیره، حشرات، انواع توت ها.

    زیستگاه: جنگل ها، جنگل ها.

    لانه سازی: 4-7 تخم گذاشته شده در حفره های درختان زنده. آنها درختان آسپن را ترجیح می دهند.

    تشخیص علائم

    شکم زرد :سیاه و سفید بالا، وصله بال سفید. تاج قرمز و گلو در نرها، ماده ها گلو سفید.

    Naped قرمز : یک بریده بریده سفید برجسته روی بال آن را از سایر دارکوب ها جدا می کند. الگوی سیاه، سفید و قرمز پررنگ صورت و لکه‌های سفید در پشت آن را از سینه‌های قرمز سینه‌دار جدا می‌کند.

    سینه قرمز : سر و سینه عمدتاً قرمز، و بریده بریده سفید پررنگ روی سینه شانه پشت عمدتاً سیاه با خال‌های سفید محدود.

    ویلیامسون : نر عمدتاً سیاه است با لکه‌های سفید بزرگ، دو نوار سفید روی صورت، گلو قرمز، شکم زرد. ماده، سر قهوه‌ای و پشت و بال‌های سیاه و سفید، شکم زرد دارد.

    مکان

    شکم زرد : بیشتر کانادا و مکزیک، نیمه شرقی ایالات متحده

    پنجره قرمز : جنوب بریتیش کلمبیا در سراسر غرب ایالات متحده (به استثنای ساحل) تا مکزیک.

    سینه قرمز : غرب دور سواحل کانادا و ایالات متحده

    Williamson's : در امتداد راهرو کوه راکی ​​در جنوب به مکزیک. چهار گوسفند مختلف که در آمریکای شمالی یافت شدند. شکم زرد (بیشتر شرقی)، ناپک قرمز (بیشتر غربی)، سینه قرمز (فقط در ساحل غربی) و ویلیامسون (در امتداد کوه های راکی).

  • آنها در واقع شیره شیره را نمی مکند. آنها آن را با استفاده از موهای کوچک مانند موهایی که از زبانشان بیرون زده است لیس می زنند. آنها به طور منظم ردیف هایی را سوراخ می کنندسوراخ های عمودی و افقی در تنه درخت. هنگامی که شیره به بیرون نشت می کند، آن را لیس می زنند.
  • شیره همچنین می تواند حشرات را جذب کند که ممکن است در شیره گیر کنند - زمانی که دارکوب ها ناتوان شوند می توانند به راحتی آنها را ببلعند.

  7. دارکوب داونی

  

  اندازه: 6-7 اینچ کوچکترین دارکوب آمریکای شمالی است.

  شناسایی علائم: منقار کوتاه، قسمت های بالایی سیاه و سفید با نوار سفید عمودی بزرگ پایین وسط پشت، صورت راه راه سیاه و سفید، قسمت زیرین سفید خالص. نرها لکه قرمز دارند.

  رژیم غذایی: حشرات، انواع توت ها و دانه های چوب خوار.

  زیستگاه: جنگل های باز، باغ ها و پارک ها .

  مکان: در اکثر ایالات متحده و کانادا

  لانه سازی: 3-7 تخم در حفره یا حتی خانه پرندگان گذاشته شده است.

  حقایق جالب در مورد دارکوب های داونی

  • داونی ها را می توان در بیشتر نقاط کشور یافت و به راحتی از تغذیه کننده های پرندگان برای دانه و سوهان دیدن می کند. هر زمان که من جابجا شده و دانخوری هایم را بالا می برم، آنها همیشه یکی از اولین گونه هایی هستند که ظاهر می شوند.
  • آنها همچنین اغلب در حال نوشیدن شهد مرغ مگس خوار از خوراک دهنده های مرغ مگس خوار دستگیر می شوند. درختان را مانند دیگر دارکوب ها سوراخ کنید، اما در درجه اول دوست دارند حشرات و لاروها را از شکاف های پوست جدا کنند.

  8. دارکوب مودار

  

  سایز: 8.5-10اینچ

  علامت‌های شناسایی: بال‌های سیاه با لکه‌های سفید، نوار سفید در پایین پشت، تمام شکم سفید. نرها لکه قرمز روی پشت خود دارند.

  رژیم غذایی: حشرات چوب خوار، انواع توت ها، دانه ها.

  زیستگاه: جنگل های بالغ، باغ ها ، پارک ها.

  مکان: در اکثر ایالات ایالات متحده و کانادا، برخی از بخش های مکزیک.

  تودرتو: 3-6 تخم مرغ در بستر تراشه های چوب در حفره درخت.

  حقایق جالب در مورد دارکوب های مودار

  • ظاهر هیری تقریباً شبیه دارکوب کوچکتر داونی است. آنها را می توان با اندازه کلی بزرگتر و همچنین صورتحساب به طور قابل توجهی متمایز کرد.
  • توجه شده است که گاهی اوقات آنها دارکوب های پر شده را دنبال می کنند و منتظر می مانند تا حفاری یک سوراخ را به پایان برسانند و هنگامی که Pileated برگ می زند آنها را بررسی می کنند. و علوفه برای حشرات که Pileated ممکن است از دست داده باشد.

  9. دارکوب لوئیس

  

  اندازه: 10-11 اینچ

  علامت های شناسایی: سر سبز براق تیره و پشت، یقه و سینه خاکستری، صورت قرمز، شکم صورتی. بالها پهن و گرد هستند.

  رژیم غذایی: حشراتی که از پوست درخت چیده شده یا در حال پرواز صید می شوند. به ندرت چوب را اسکنه می کند. انواع توت ها و آجیل. بلوط ها 1/3 رژیم غذایی را تشکیل می دهند، آنها را در شکاف درختان ذخیره می کنند.

  زیستگاه: جنگل های کاج باز، نخلستان ها و مناطقی با درختان پراکنده.

  >مکان: ایالات متحده غربی

  لانه سازی: 5-9 تخم، حفره در مرده