فهرست مطالب
12. آنها در مکان های مختلف لانه سازی می کنند
کبوترهای عزادار می توانند در مکان های مختلفی لانه سازی کنند، اغلب بر اساس اینکه در کدام قسمت از کشور هستند. به عنوان مثال، در غرب اغلب روی زمین لانه می سازند، در حالی که در شرق را برای لانه سازی بیشتر در درختان یا درختچه ها انتخاب می کنند. در بیابان، آنها حتی ممکن است در کاکتوس لانه کنند. آنها از لانه سازی در نزدیکی انسان ها اذیت نمی شوند و اغلب در ناودان ها، پیش امدگی ها و گلدان های اطراف خانه قرار می گیرند.
کبوتر عزادار لانه سازی در کاکتوسseedsکبوترهای عزادار می توانند مقدار قابل توجهی غذا بخورند، به خصوص در مقایسه با سایر پرندگان با اندازه های مشابه. هر روز بین 12 تا 20 درصد از وزن بدن خود را مصرف می کنند. تقریباً 100٪ رژیم غذایی آنها را دانه تشکیل می دهد، اما ممکن است گاهی اوقات توت و حلزون بخورند.
همچنین ببینید: 28 پرنده که با B شروع می شوند (تصاویر و حقایق)کبوترهای عزادار به لطف ناحیه ای از مری خود به نام محصول می توانند مقدار زیادی غذا بخورند. این محصول می تواند مقدار زیادی بذر را ذخیره کند که کبوتر عزادار بعداً از یک سوف امن هضم می کند. در واقع، یک بار 17200 دانه بلوگراس در یک محصول Mourning Doves ثبت شد!
7. آنها می توانند در صحرا زنده بمانند
بر خلاف بسیاری از گونه های پرندگان دیگر، کبوترهای عزادار موفق می شوند در بیابان های جنوب غربی ایالات متحده و مکزیک زنده بمانند. یکی از سازگاری هایی که به این امر کمک می کند توانایی آنها در نوشیدن آب شور چشمه است. آب شور اساساً نقطه میانی بین آب شیرین و آب شور اقیانوس است.
آب شور دارای نمک کافی است که اکثر پستانداران، از جمله مردم، قادر به نوشیدن آن بدون کم آبی نیستند. کبوترهای عزادار می توانند آب شور را بدون کم آبی مصرف کنند.
جفت کبوتر عزادارکبوترهای عزادار پرندگانی هستند که از خانواده کبوترها می آیند و یکی از رایج ترین پرندگانی هستند که ممکن است در آمریکا با آنها برخورد کنید. ندای نرم و سوگوارانه آنها به راحتی قابل تشخیص است. آنها همچنین در محله های شهری و حومه شهر در سراسر آمریکای شمالی رایج هستند. بیایید به حقایقی در مورد کبوترهای عزادار نگاه کنیم و در مورد این پرندگان صلح آمیز بیشتر بیاموزیم.
حقایق درباره کبوترهای عزادار
1. آنها در سراسر آمریکای شمالی یافت می شوند
در ایالات متحده، کبوترهای عزادار را می توان در تمام طول سال در سراسر کشور یافت. آنها همچنین ساکن تمام سال در دریای کارائیب و بخش هایی از مکزیک هستند. یک جمعیت در طول تابستان به سمت پایین کانادا و در زمستان به آمریکای مرکزی گسترش می یابد.
2. آنها پرنده ای هستند که شکار می شوند
کبوترهای عزادار یکی از پرندگان شکار شده در کشور هستند. هر سال حدود 20 میلیون محصول برداشت می شود که از جمعیت سالانه حدود 350 میلیون تخمین زده می شود. این ممکن است تعجب آور باشد زیرا به نظر نمی رسد که آنها کاملاً با پرندگان شکاری مانند باقرقره، بلدرچین یا قرقاول سازگاری داشته باشند.
با این حال مردم آنها را فراوان، برای شکار سرگرم کننده و برای خوردن خوب می دانند. از آنجایی که کبوترهای عزادار از نظر فنی جزو پرندگان مهاجر طبقه بندی می شوند و در نتیجه توسط قانون معاهده پرندگان مهاجر محافظت می شوند، گواهینامه ها و مجوزهای خاصی برای شکار آنها لازم است.
همچنین ببینید: 12 پرنده با منقارهای رنگارنگ (اطلاعات و عکس)3. زیستگاه مورد علاقه کبوترهای عزا منعکس کننده زیستگاه انسان است
یکی از دلایل این استپرندگان به قدری رایج هستند که تمایل دارند همان زیستگاهی را که ما دوست داریم دوست داشته باشند. آنها زمین های باز و نیمه باز را به هر چیزی که دارای جنگل های شدید است ترجیح می دهند. این شامل پارک ها، محله ها، مزارع، علفزارها و جنگل های باز است. این ما را به واقعیت بعدی می رساند…
4. گسترده ترین پرنده مولد آمریکا
امروزه، کبوترهای عزادار را می توان در هر یک از 50 ایالات متحده، حتی هاوایی و آلاسکا، در حال تولید مثل یافت. بسیاری از گونه‌های پرنده دیگر، اگر اصلاً وجود داشته باشند، نمی‌توانند چنین ادعایی داشته باشند.
جالب است که وقتی اولین مهاجران اروپایی از اروپا آمدند، این پرندگان احتمالاً در بسیاری از مناطق کشور یافت می‌شدند، اما این گونه نبودند. بطور گسترده. همانطور که جنگل ها کشاورزی و سکونت گاه قطع شد، قلمرو کبوترها گسترش یافت.
5. آنها زمان زیادی را روی زمین می گذرانند
در حالی که کاملاً قادر به پرواز و نشستن روی درختان هستند، کبوترهای عزادار زمان زیادی را روی زمین می گذرانند. مانند کبوتر عموی خود، آنها به راحتی می توانند راه بروند و ترجیح می دهند دانه ها و سایر مواد غذایی را از زمین جستجو کنند. اگر دانخوری پرندگان حیاط خلوت دارید، به احتمال زیاد آنها را خواهید دید که به دنبال دانه هایی هستند که زیر تغذیه کننده های شما افتاده اند یا از یک تغذیه کننده پلت فرم استفاده می کنند.
گذراندن زمان زیادی در فضای باز روی زمین می تواند آنها را در برابر تعدادی از شکارچیان، به ویژه گربه های خانگی آسیب پذیر کند. گربه ها در واقع شکارچی معمولی کبوترهای عزادار هستند.
6. کبوترهای عزادار مصرف زیادی دارندو در سال 1998 توسط یک شکارچی در فلوریدا کشته شد. او در سال 1968 در ایالت جورجیا گروه بندی شد. 9. کبوترهای سوگوار چند نام مستعار دارند
کبوترهای عزادار با نامهای متعددی که ممکن است قبلاً شنیده باشید. طولانی ترین نام آنها کبوتر عزادار آمریکایی است، اما آنها به سادگی به عنوان "کبوتر لاک پشت" نیز شناخته می شوند. آنها همچنین توسط برخی به عنوان "کبوتر باران" شناخته می شوند. به این پرندگان زمانی کبوتر لاک پشت کارولینا و کبوتر کارولینا نیز می گفتند. با وجود برخی از نام مستعار، این پرندگان در واقع کبوتر لاک پشت نیستند.
10. نام آنها از ندای آنها گرفته شده است
آنها نام خود را "عزاداری" می‌گیرند، زیرا هنگام توصیف یکی از تماس‌های غوغایی خود، مردم اغلب فکر می‌کردند که صدای غمگین یا غم‌انگیز به نظر می‌رسد. این به طور کلی به "perch-coo" آنها اشاره دارد، آهنگی که نرهای جفت نشده از یک سوف باز می سازند. احتمالاً می شنوید که آنها این کار را در حیاط خود از روی شاخه درخت یا پشت بام انجام می دهند. صدا یک coo-oo و به دنبال آن 2-3 coos متمایز است.
11. نرها و ماده ها یکسان به نظر می رسند
بر خلاف گونه هایی مانند کاردینال شمالی، که در آن نرها و ماده ها کاملاً متفاوت هستند، کبوترهای عزادار هر دو جنس دارای پرهای یکسان هستند. آنها بدنی خاکستری کم رنگ با زیر تنه هلویی، لکه های سیاه روی بال ها و پاهای صورتی دارند.
نرها کمی بزرگتر از ماده ها هستند، با سینه های صورتی تر و سرهای روشن تر. اما این تفاوت‌ها ظریف هستند و باید خیلی نزدیک به آن نگاه کنیدشیفت صبح زود، عصر و شب را انتخاب کنید، در حالی که مردان از اواخر صبح تا اواسط بعد از ظهر می‌پوشند.
15. آنها در مراسم پیوند جفتی شرکت می کنند
جفت کبوترهای نر و ماده به عنوان بخشی از یک مراسم پیوند، پرهای گردن یکدیگر را پیش می کشند. این کار به سمت بالا و پایین کشیدن همزمان سرشان در حالی که منقار یکدیگر را می‌گیرند پیشرفت می‌کند.
16. بال‌های آنها هنگام بلند شدن صدا تولید می‌کنند
اگر زمانی را در اطراف کبوترهای عزا گذرانده‌اید، ممکن است متوجه شده باشید که هر بار که از زمین بلند می‌شوند، صدای سوت یا غر می‌دهند. این صدا از گلوی آنها نمی آید، بلکه از پرهای بال آنها می آید. این نظریه وجود دارد که کبوترها از این به عنوان یک سیستم هشدار داخلی استفاده می کنند، شکارچیان نزدیک را ترسانده و به پرندگان نزدیک هشدار می دهند.
