16 leuke feiten over rouwduiven

16 leuke feiten over rouwduiven
Stephen Davis

Rouwduiven zijn vogels uit de duivenfamilie, en ze zijn een van de meest voorkomende vogelsoorten die je in Amerika kunt tegenkomen. Hun zachte, treurige roep is gemakkelijk te herkennen. Ze komen ook veel voor in stedelijke en voorstedelijke buurten in heel Noord-Amerika. Laten we eens kijken naar enkele feiten over rouwduiven en meer te weten komen over deze vreedzame vogels.

Feiten over rouwduiven

1. Ze komen in heel Noord-Amerika voor

In de Verenigde Staten zijn rouwduiven het hele jaar door in het hele land te vinden. Ook in het Caribisch gebied en delen van Mexico zijn ze het hele jaar door te vinden. Een populatie verspreidt zich in de zomer naar het lager gelegen Canada en in de winter naar Midden-Amerika.

2. Ze zijn een populaire bejaagde vogel

Rouwduiven zijn een van de meest bejaagde vogels van het land. Elk jaar worden er ongeveer 20 miljoen geoogst, op een jaarlijkse populatie die op ongeveer 350 miljoen wordt geschat. Dit is misschien verrassend, omdat ze niet helemaal lijken te passen bij jachtvogels zoals korhoenders, kwartels of fazanten.

Zie ook: Op welk moment van de dag voeden kolibries zich - hier is wanneer

Mensen vinden ze echter overvloedig, leuk om op te jagen en lekker om te eten. Omdat Rouwduiven technisch geclassificeerd zijn als trekvogel, en daarom beschermd worden door de Migratory Bird Treaty Act, zijn er speciale certificaten en vergunningen nodig om op ze te jagen.

3. De favoriete habitat van de rouwduif weerspiegelt die van de mens.

Een van de redenen waarom deze vogels zo algemeen zijn, is dat ze van dezelfde habitat houden als wij. Ze geven de voorkeur aan open en halfopen land boven alles wat zwaar bebost is. Dit omvat parken, buurten, boerderijen, graslanden en open bossen. Dit brengt ons bij het volgende feit...

4. Amerika's meest verspreide broedvogel.

Tegenwoordig broeden rouwduiven in elk van de 50 Verenigde Staten, zelfs in Hawaï en Alaska. Niet veel andere vogelsoorten, als ze er al zijn, kunnen dezelfde claim maken.

Interessant is dat, toen de eerste Europese kolonisten uit Europa overkwamen, deze vogels waarschijnlijk in veel delen van het land te vinden waren, maar niet zo wijdverspreid. Toen de bossen werden gekapt voor landbouw en bewoning, breidde het territorium van de duiven zich uit.

5. Ze brengen veel tijd door op de grond.

Hoewel ze heel goed kunnen vliegen en in bomen kunnen zitten, brengen rouwduiven veel tijd op de grond door. Net als hun neefje de duif kunnen ze gemakkelijk rondlopen en geven ze er de voorkeur aan zaden en ander voedsel op de grond te zoeken. Als u vogelvoederhuisjes hebt, zult u ze waarschijnlijk zien zoeken naar zaden die onder uw voederhuisjes zijn gevallen, of een voederplatform gebruiken.

Als ze veel tijd in de open lucht op de grond doorbrengen, kunnen ze kwetsbaar zijn voor een aantal roofdieren, vooral huiskatten. Katten zijn namelijk een veelvoorkomend roofdier van rouwduiven.

6. Rouwduiven eten veel zaden.

Rouwduiven kunnen een indrukwekkende hoeveelheid voedsel eten, vooral in vergelijking met andere vogels van vergelijkbare grootte. Per dag eten ze tussen 12 en 20 procent van hun lichaamsgewicht. Bijna 100 procent van hun dieet bestaat uit zaden, maar soms eten ze ook bessen en slakken.

Rouwduiven kunnen zo veel eten dankzij een deel van hun slokdarm dat een krop wordt genoemd. De krop kan een grote hoeveelheid zaden opslaan die de rouwduif later vanaf een veilige plek kan verteren. Er zijn zelfs ooit maar liefst 17.200 blauwgraszaadjes geregistreerd in de krop van een rouwduif!

7. Ze kunnen overleven in de woestijn

In tegenstelling tot veel andere vogelsoorten slagen rouwduiven erin te overleven in de woestijnen van het zuidwesten van de VS en Mexico. Een aanpassing die daarbij helpt is hun vermogen om brak bronwater te drinken. Brak water is eigenlijk het midden tussen zoet water en zout water uit de oceaan.

Brak water bevat zoveel zout dat de meeste zoogdieren, waaronder mensen, het niet kunnen drinken zonder uit te drogen. Rouwduiven kunnen brak water drinken zonder uit te drogen.

Rouwduif paar

8. Ze kunnen tot 30 jaar oud worden

Rouwduiven kunnen behoorlijk oud worden als ze niet worden bejaagd of gedood door roofdieren. Gemiddeld leven ze 2-7 jaar in het wild. De oudste bekende rouwduif was echter iets ouder dan 30 jaar, en hij werd gedood door een jager in 1998 in Florida. Hij werd geband in 1968 in de staat Georgia.

Zie ook: Uilenveren (I.D. en feiten)

9. Rouwduiven hebben een paar bijnamen...

Rouwduiven hebben meerdere namen, die u misschien al eerder hebt gehoord. Hun langste naam is de Amerikaanse Rouwduif, maar ze zijn ook gewoon bekend als "tortelduiven". Ze worden door sommigen ook wel "regenduiven" genoemd. Deze vogels werden vroeger ook wel Carolina tortelduiven en Carolina duiven genoemd. Ondanks sommige bijnamen zijn deze vogels eigenlijk geen tortelduiven.

10. Hun naam komt van hun roep

Ze krijgen hun naam "Treurend" omdat mensen bij het beschrijven van een van hun kreetjes vaak dachten dat het droevig of treurig klonk. Dit verwijst meestal naar hun "baars-koe", een lied dat ongepaarde mannetjes maken vanaf een open baars. U kunt ze dit waarschijnlijk horen doen in uw tuin vanaf een boomtak of dak. Het geluid is een koe-oe gevolgd door 2-3 verschillende koesjes.

11. Mannen en vrouwen zien er hetzelfde uit.

In tegenstelling tot een soort als de noordelijke kardinaal, waar mannetjes en vrouwtjes zichtbaar verschillend zijn, hebben rouwduiven van beide geslachten hetzelfde verenkleed. Ze hebben een lichtgrijs lichaam met perzikkleurige onderdelen, zwarte vlekken op de vleugels en roze poten.

Mannetjes zijn iets groter dan vrouwtjes, met iets rozere borsten en fellere koppen. Maar die verschillen zijn subtiel en je moet goed kijken om ze op te merken.

12. Ze nestelen op verschillende plaatsen

Rouwduiven kunnen op verschillende plaatsen nestelen, vaak afhankelijk van het deel van het land waar ze zich bevinden. In het westen nestelen ze bijvoorbeeld vaak op de grond, terwijl ze in het oosten vaker in bomen of struiken nestelen. In de woestijn kunnen ze zelfs nestelen in de holte van een cactus. Ze hebben geen last van nestelen in de buurt van mensen, en zullen vaak terechtkomen in goten, dakranden en plantenbakken rond dehuis.

Rouwduif nestelend in een cactus

13. Paren voor het leven

Meestal paren rouwduiven voor het leven. Als een mannetje en een vrouwtje eenmaal gepaard hebben, blijven ze meestal bij elkaar, tenzij een van hen iets overkomt.

Het mannetje zoekt naar mogelijke nestplaatsen en het vrouwtje neemt de uiteindelijke beslissing. Hij brengt het nestmateriaal, zoals dennennaalden en twijgen, naar het vrouwtje en zij gebruikt het om het nest te bouwen. Vaak zien de nesten er nogal broos uit en hebben ze niet veel isolatie of bekleding.

Een vrouwelijke rouwduif legt slechts twee eieren per keer, maar ze kan dit meerdere keren per paarseizoen doen. Tegen het einde van het seizoen kunnen vrouwelijke rouwduiven tot 12 eieren leggen.

14. Beide seksen delen de incubatietaak

Mannetjes en vrouwtjes wisselen het uitbroeden van de eieren af. Degenen die de nesten van nabij hebben gevolgd, hebben opgemerkt dat de vrouwtjes de vroege ochtend-, avond- en nachtploeg voor hun rekening nemen, terwijl de mannetjes de late ochtend tot halverwege de middag voor hun rekening nemen.

15. Ze doen aan paar-binding rituelen

Mannelijke-vrouwelijke paren rouwduiven poetsen elkaars nekveren als onderdeel van een bindingsritueel. Dit gaat over in het synchroon op en neer bewegen van de kop terwijl ze elkaars snavel vastpakken.

16. Hun vleugels maken geluid als ze opstijgen.

Als u wel eens in de buurt van rouwduiven bent geweest, is het u misschien opgevallen dat ze, telkens als ze van de grond opstijgen, een fluitend of "hinnikend" geluid maken. Dit geluid komt niet uit hun keel, maar uit hun vleugelveren. Men denkt dat de duiven dit gebruiken als een ingebouwd alarmsysteem, dat roofdieren in de buurt afschrikt en vogels in de buurt waarschuwt.




Stephen Davis
Stephen Davis
Stephen Davis is een fervent vogelaar en natuurliefhebber. Hij bestudeert al meer dan twintig jaar het gedrag en de leefomgeving van vogels en heeft een bijzondere interesse in vogels kijken in de achtertuin. Stephen is van mening dat het voeren en observeren van wilde vogels niet alleen een plezierige hobby is, maar ook een belangrijke manier om contact te maken met de natuur en bij te dragen aan inspanningen voor natuurbehoud. Hij deelt zijn kennis en ervaring via zijn blog Bird Feeding and Birding Tips, waar hij praktisch advies geeft over het aantrekken van vogels naar uw tuin, het identificeren van verschillende soorten en het creëren van een natuurvriendelijke omgeving. Als Stephen niet aan het vogelspotten is, houdt hij van wandelen en kamperen in afgelegen wildernisgebieden.