Spis treści
Kiedy myślisz o białym ptaku, co przychodzi ci do głowy? Łabędź, czapla lub żuraw? To tylko kilka białych ptaków, które są jednymi z najłatwiej rozpoznawalnych w Stanach Zjednoczonych. Czysto białe ptaki nie są czymś, co prawdopodobnie zobaczysz przy swoim karmniku dla ptaków, ale istnieje wiele rodzajów śnieżnobiałych ptaków w środowisku naturalnym. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się o 15 rodzajach białych ptaków występujących w Ameryce Północnej.
15 rodzajów białych ptaków
Podczas gdy wiele ptaków ma trochę bieli w swoim upierzeniu, ptaki, które są prawie całkowicie białe są nieco trudniejsze do zdobycia. Większość z tych wszystkich białych ptaków żyje w obszarach w pobliżu słodkiej wody, słonej wody lub terenu, który jest często pokryty śniegiem. Ich białe pióra są adaptacjami, które pomagają im wtopić się w ich środowisko.
1) Rock Ptarmigan
Ptasznik skalny z upierzeniem przejściowym Nazwa naukowa: Lagopus muta
Zobacz też: Jak pozbyć się kolibra z domuTen mały wszystkożerny ptak pochodzi z górnego biegu Alaski i Kanady. Robi swój dom w skalnych wychodniach między lodem a śniegiem na otwartych równinach tych zimnych regionów. Przez większość roku Ptarmigany skalne są czysto białe, aby wtopić się w kolor śniegu.
W okresie letnim ptaki te przechodzą trzykrotny okres linienia, co ma na celu przyciągnięcie samców i odróżnienie ich od innych ptaszników. Samce przechodzą raz w upierzenie, z którym mogą się bawić, następnie przechodzą w pełni w brązowe upierzenie lęgowe, a jesienią przechodzą w białe upierzenie.
2. amerykański pelikan biały
Nazwa naukowa: Pelecanus erythrorhynchos
Ten niepowtarzalny ptak jest wszechobecny na wybrzeżach Stanów Zjednoczonych. Jaka wycieczka nad ocean jest kompletna bez klekotu dzioba pelikana?
Pelikan biały zimuje głównie wzdłuż południowych wybrzeży Stanów Zjednoczonych, w tym na Florydzie, wybrzeżu Zatoki Perskiej i w Teksasie, a także w południowej Kalifornii. Latem występuje w północnych Górach Skalistych i na równinach środkowej Kanady.
Pelikany są wyjątkowe, ponieważ worek w dolnej połowie ich dzioba rozszerza się, aby zebrać zdobycz, którą połykają w całości. Często pływają razem w grupach, aby złapać ryby, ich ulubioną zdobycz.
3. czapla siwa
Czapla siwa Nazwa naukowa: Bulbulcus ibis
W odróżnieniu od innych krewnych czapli, czaple bydlęce wolą suchy ląd od wody i uwielbiają szukać owadów. Znane są z tego, że kręcą się wokół pól bydła, aby skorzystać z owadów naruszonych przez duże zwierzęta podczas wypasu.
Ptaki te są najmniejszym gatunkiem czapli i można je znaleźć w całych południowych Stanach Zjednoczonych i Meksyku. Migrują tak daleko na północ jak Kansas i Missouri, i tak daleko na zachód jak południowa Kalifornia.
W okresie nielęgowym są prawie całe białe, natomiast w okresie lęgowym dorosłe osobniki mają bladozłote pióra wzdłuż głowy, piersi i grzbietu.
4. czapla siwa
Czapla siwa Nazwa naukowa: Ardea alba
Wielka Czapla pochodzi z większości Ameryki Południowej, jednak dalej na północ ma tendencję do trzymania się Florydy i cieplejszych wybrzeży Stanów Zjednoczonych. Lato w Midwest i kieszenie w Pacific Northwest.
Ten lubiący wodę ptak jest całkowicie biały, z wyjątkiem jaskrawożółtego dzioba i ciemnoczarnych nóg. Polują, żerując w stojącej wodzie i kłując głową w dół, by złapać ofiarę.
Czapla siwa, gdy przelatuje między terenami podmokłymi, nie chowa nóg w locie, ale chowa długą, smukłą szyję.
5) Ibis biały
Zdjęcie: White Ibis Nazwa naukowa: Eudocimus albus
Native do południowych wybrzeży Stanów Zjednoczonych, Karaibów i przybrzeżnych Meksyku, Biały Ibis jest godne uwagi dla jego ciemne różowe nogi i rachunek, jak również czarne końcówki skrzydeł na jego inaczej białe ciało.
Ich rachunek jest zakrzywiony w dół, w przeciwieństwie do czapli i Czapli. To pomaga im szukać zdobyczy w błocie i mokrym piasku wzdłuż brzegu wody, żerując z głową w dół i dziobem w podłożu. To kolejne ptaki, które można zobaczyć na mokrym trawniku o poranku!
6. łabędź tundrowy
Łabędzie tundrowe Nazwa naukowa: Cynus columbianus
Ten piękny biały łabędź jest najmniejszym łabędziem w Ameryce Północnej, ale można go odróżnić od gęsi dzięki długiej, zgrabnej szyi.
Spotkać łabędzie tundrowe migrujące w formacjach V w powietrzu i gawrujące w nocy na otwartej wodzie. Ich nawoływania są ciche, delikatne, z daleka mogą brzmieć jak ujadanie psów.
7. łabędź krzykliwy
Łabędź Trąbalski Nazwa naukowa: Cygnus buccinator
Ptak ten jest często dobrze znany nie-ptakom w Stanach Zjednoczonych, dzięki książkom z dzieciństwa o łabędziu trąbkowym, który uczy się grać na trąbce. W prawdziwym życiu jednak, łabędzie trąbkowe mają wszystkie trąbki, których potrzebują z ich wokalnych wezwań przypominających trąbki. Większy niż łabędź tundrowy, łabędź trąbkowy ma prosty górny dziób i bardziej zaokrąglony grzbiet.
Łabędzie krzykliwe zamieszkują północne i środkowo-zachodnie obszary Stanów Zjednoczonych, w tym duże obszary wokół Wielkich Jezior, a także wybrzeże Pacyfiku od północnej Kalifornii po Alaskę.
8. sowa śnieżna
Nazwa naukowa: Bubo scandiacus
Sowy śnieżne były ikonami ptaków jeszcze przed serią o Harrym Potterze. Ich białe ubarwienie i żółte oczy sprawiają, że są ulubieńcami wielu osób. Takie ubarwienie pomaga im doskonale wtopić się w arktyczną tundrę, w której się gnieżdżą. Samce są całe białe lub mają kilka brązowych plamek, podczas gdy samice mają ciemne pręgi na całym ciele z wyjątkiem twarzy.
Po spędzeniu lata w Arktyce, podróżują na południe, aby przezimować na Alasce, w Kanadzie i niektórych stanach wzdłuż północnej granicy USA. Od czasu do czasu mają one "irruptive" roku, gdzie podróżują dalej na południe do USA i szczęśliwi obserwatorzy ptaków tak daleko na południe, jak Tennessee i Oklahoma może złapać przebłysk.
9. zając śnieżny
Zając śnieżny (samiec) Nazwa naukowa: Plectrophenax nivalis
Śnieżyce rozmnażają się w arktyce, gnieżdżąc się głęboko w szczelinach i zagłębieniach skalnych. Samce lęgowe mają śnieżnobiałe ciało i głowę z czarnym kolorem na skrzydłach, natomiast samice występują z większą ilością brązowych smug.
W okresie nielęgowym udają się na południe, do obszarów Kanady i północnej połowy USA. W tym czasie wydają się znacznie mniej białe, z rdzawobrązowymi piórami pojawiającymi się na głowie, ramionach, klatce piersiowej i plecach. Takie ubarwienie pomaga im bardzo dobrze wtopić się w podłoże, gdzie lubią żerować wśród ściętych pól uprawnych i plaż/jezior.
10. czapla śnieżna
Zdjęcie autorstwa Susan Frazier z Pixabay Nazwa naukowa: Egretta thula
Na pierwszy rzut oka czapla śnieżna może wydawać się bardzo podobna do wielkiej czapli. Oni nie dzielą wiele z tego samego terytorium na mapie, znalezione przez cały rok w Ameryce Południowej, Floryda, i przybrzeżne obszary Meksyku i południowych Stanów Zjednoczonych, wraz z niektórymi śródlądowych miejsc w USA w okresie letnim.
Zobacz też: Czy kolibry mają drapieżniki?Czaple śnieżne są mniejsze od czapli wielkiej, mają żółte stopy i czarny dziób. W sezonie lęgowym na ich grzbiecie, szyi i głowie pojawiają się długie, białe pióropusze.
Pod koniec XIX wieku pióropusze te były bardzo pożądane do wykorzystania w kapeluszach i modzie, a na czaple śnieżne polowano intensywnie, aż w końcu wprowadzono przepisy ochronne. Na szczęście ich populacja odbiła się.
11. rybitwa królewska
Nazwa naukowa: Thalasseus maximus
Jeśli odwiedziłeś brzeg morza w Stanach Zjednoczonych, prawdopodobnie widziałeś rybitwę królewską. Powszechnie występująca wzdłuż wybrzeża Atlantyku, Pacyfiku i Zatoki Perskiej, rybitwa królewska może być rozpoznana dzięki swojej płaskiej głowie i ostremu, jasnopomarańczowemu dziobowi.
Rybitwy królewskie polują na ryby, swoją ulubioną zdobycz, wznosząc się nad wodą, aż zauważą rybę. Kiedy to zrobią, nurkują w dół do wody i łapią ją. Ptaki te wolą również gniazdować razem na piaszczystych wyspach, a nie na klifach, jak inne ptaki.
12. rybitwa rzeczna
Elegancka rybitwa Nazwa naukowa: Thalasseus elegans
Elegancka rybitwa jest bardzo podobna do swojej kuzynki, rybitwy królewskiej, ale kilka cech odróżnia ją od niej. Po pierwsze, zauważysz elegancką rybitwę tylko wzdłuż wybrzeża Pacyfiku w Meksyku, Kalifornii i Oregonie.
Po drugie, te ptaki wodne są prawie całkowicie białe i szare. Mają jednak czarny grzebień na głowie, który opada bardziej z tyłu szyi niż u rybitwy królewskiej. Wreszcie, dziób rybitwy eleganckiej jest cieńszy, delikatniejszy i skierowany lekko w dół.
Istnieje wiele gatunków rybitw występujących w Ameryce Północnej i w większości mają one bardzo podobne ubarwienie i trzeba uważnie obserwować, aby je odróżnić!
13. mewa słoniowa
Mewa słoniowa Nazwa naukowa: Pagophila eburnea
Podczas gdy większość mew ma dużo bieli na swoim ciele, mewa słoniowa bierze tort. Dorośli są czysto biali na całym ciele, z czarnymi nogami i bladym niebiesko-szarym dziobem zakończonym na żółto. Chociaż nie jest prawdopodobne, aby zobaczyć jeden, chyba że podejmiesz podróż do wysokiej arktyki, gdzie żyją, od czasu do czasu zostały zauważone w Stanach Zjednoczonych.
W rzeczywistości żyją tak daleko na północy, że odnotowano je zaledwie 130 mil od bieguna północnego!
14. gęś śnieżna
Śnieżna Gęś Nazwa naukowa: Anser caerulescens
Gęś śnieżna jest całkowicie biała z czarnymi końcówkami skrzydeł, różowymi nogami i dziobem, ale istnieje również wersja "blue morph", której upierzenie jest częściowo lub całkowicie ciemne. Największe szanse na zobaczenie ich są zimą, kiedy można je znaleźć w pobliżu zbiorników wodnych i otwartych pól w całych Stanach Zjednoczonych. Podobnie jak wiele innych białych ptaków na naszej liście, spędzają one swój sezon lęgowy wysoko w Arktyce.
Podczas migracji podróżują w ogromnych stadach, często robiąc dużo hałasu swoim podobnym do trąbienia głosem. Prawdopodobnie usłyszysz je przelatujące nad głową, zanim je zauważysz.
15. żuraw krzykliwy
Żurawie krzykliwe Nazwa naukowa: Grus americana
Inny znany biały ptak, żuraw krzykliwy, jest krytycznie zagrożonym gatunkiem ptaka wodnego, który żyje w wąskim korytarzu siedlisk na amerykańskim środkowym zachodzie. Jego zakres siedlisk rozciąga się od Teksasu na północ do środkowej Kanady i jest domem dla zaledwie kilkuset ptaków.
Jego oryginalna kolonia lęgowa znajdowała się w północno-zachodniej Kanadzie. Przywrócenie zimowisk w stanie Teksas okazało się korzystne dla populacji, która obecnie liczy ponad 300 dzikich ptaków. To daleka droga od 23, które występowały na wolności w latach 40-tych!
