22 gatunki ptaków z czerwonymi głowami (zdjęcia)

Wiele ptaków w Ameryce Północnej ma czerwono upierzone głowy. Od bagien południowego wschodu aż po górskie lasy sosnowe Gór Skalistych, ten typ ubarwienia jest wyjątkowy i łatwy do zauważenia.

Czerwone pióra są bardziej powszechne wśród dzięciołów i ptaków śpiewających niż wśród ptaków brzegowych i raptorów, ale nadal istnieje szeroka gama ptaków z czerwonymi głowami. Ten artykuł pokaże ci wiele z najczęstszych ptaków w Ameryce Północnej z czerwonymi głowami.

Czytaj dalej, aby poznać 22 z tych wyjątkowych ptaków!

22 gatunki ptaków z czerwonymi głowami

1. kardynał północny

Nazwa naukowa: Cardinalis cardinalis

Samiec kardynała ma nie tylko czerwoną głowę - całe jego ciało jest czerwone. Samice nie są tak jaskrawo ubarwione, ale nadal mają pewne odcienie czerwieni w swoich jasnobrązowych piórach.

Kardynały zamieszkują tereny od wschodnich Stanów Zjednoczonych po południowy zachód i Góry Skaliste. Przyciągnij je do swoich karmników ziarnami słonecznika, które są ich ulubionym pożywieniem.

2. krzyżodziób białoskrzydły

Nazwa naukowa: Loxia leucoptera

Krzyżodziób białoskrzydły jest trudny do przeoczenia dzięki swojemu skrzyżowanemu dziobowi. Wykorzystuje to unikalne przystosowanie do rozłupywania pestek w lasach iglastych Kanady i północnych Stanów Zjednoczonych.

Tylko samce są czerwone, podczas gdy samice są płowe żółto-brązowe. Głowy, piersi i grzbiety samców są czerwone przez cały rok. Znane są z tego, że rozmnażają się przez cały rok. Tak długo, jak istnieje stabilne źródło pokarmu, będą tworzyć gniazdo.

3. dzięcioł duży

Nazwa naukowa: Melanerpes formicivorus

Dzięcioły mają dużą, jaskrawoczerwoną plamę na koronie głowy. Reszta twarzy ma białe i czarne plamy. Naukowcy nazywają ten wzór twarzy "twarzą klauna". Można odróżnić samca od samicy patrząc na głowę ptaka - samce mają białą plamę przed czerwienią, a samice czarną.

Dzięcioły żołędzie żyją na zachodzie, gdzie dęby są obfite. Przechowują żołędzie zbierając je i wpychając w korę drzew. Tysiące żołędzi mogą być przechowywane w ten sposób każdego roku.

4. kondor kalifornijski

Nazwa naukowa: Gymnogyps californianus

Ten masywny padlinożerca jest jednym z największych gatunków sępów na świecie. Rozpiętość jego skrzydeł do 10 stóp pomaga mu unosić się nad górami i przybrzeżnymi klifami w poszukiwaniu kolejnego posiłku.

Samce i samice kondorów kalifornijskich są identyczne. Zamiast czerwonych piór na głowie, te sępy nie mają żadnych. To, co pozostaje, to naga czerwono-pomarańczowa skóra. Jest to adaptacja do diety kondorów, gnijącego mięsa. Brak piór wokół głowy utrzymuje ich twarze w czystości, gdy dziobią i rozrywają padlinę.

Pomimo ich niechlujnej diety, kondory kalifornijskie są niezwykle czystymi ptakami. Kąpią się często, aby oczyścić się z odpadów i pozostałości po zdobyczy.

5. kardynał z czerwonym grzebieniem

Nazwa naukowa: Paroaria coronata

Red-crested cardinal pochodzi z południowej Ameryki Południowej, ale włączyłem je do tej listy, ponieważ można je zobaczyć w Stanach Zjednoczonych, jeśli podróżujesz na Hawaje. Pomimo swojej nazwy i wyglądu, nie są one bardzo blisko spokrewnione z północnym kardynałem, który jesteśmy przyzwyczajeni do zobaczenia w kontynentalnych Stanach Zjednoczonych.

Zarówno samce, jak i samice wyglądają tak samo, szary grzbiet, biały brzuch i jasna czerwona głowa z wysokim grzebieniem. Są one często widziane na żerowanie na ziemi w otwartych krajobrazach.

6) Zięba Cassina

Nazwa naukowa: Haemorhous cassini

Zięba Cassina jest podobna do zięby domowej i zięby purpurowej, ale jest kilka ważnych różnic. Po pierwsze, zięba Cassina żyje w Górach Skalistych i większości zachodnich stanów śródlądowych. Samce zięby Cassina mają maleńki czerwony grzebień. Samice są żółto-brązowe i białe.

W zimie można przyciągnąć zięby na podwórko, oferując im nasiona słonecznika. Śpiewają tylko samce, które naśladują nawoływania innych gatunków. W pierwszym roku życia samce żyją razem w stadach, które ornitolodzy nazywają "stadami kawalerów".

7. cynamonowy teal

Nazwa naukowa: Spatula cyanoptera

Samce cynamonowych teali otrzymują swoją nazwę od bogatego, prawie opalizującego, rdzawego koloru ich piór. Głowy i ciała samców są rdzawo czerwone, a ich grzbiety i ogony są czarne. Mają nawet jasno czerwone oko. Samice są ciemnobrązowe, z czarnymi oczami.

Wiosną i latem w zachodniej części Stanów Zjednoczonych można spotkać cynamonowe teale. Jeśli przyjrzysz się bardzo uważnie, możesz zauważyć gniazdo. Samice wplatają gniazdo w trzciny, więc jest ono ukryte niemal pod każdym kątem.

8. House Finch

Nazwa naukowa: Haemorhous mexicanus

Zięba domowa zamieszkuje większość Stanów Zjednoczonych z wyjątkiem Wielkich Równin, gdzie drzewa są zbyt rzadkie, aby utrzymać ich populację. Pierwotnie pochodzi z Zachodu, ale dobrze przystosowała się do wschodnich Stanów Zjednoczonych.

Samce są tylko czerwone z powodu antyoksydantów w żywności, którą jedzą. Ten czerwony pigment pojawia się w czerwonych piórach na głowie i piersi. Ponieważ samice wolą kojarzyć się z bardziej czerwonymi samcami, zachęca to samców do jedzenia diety bogatej w antyoksydanty.

9) Grabik sosnowy

Nazwa naukowa: Pinicola enucleator

Samiec tego gatunku ma pastelowoczerwoną głowę, grzbiet i pierś, podczas gdy samica jest żółta, szara i czarna.

Jeśli mieszkasz w zasięgu występowania głuszca, możesz przyciągnąć ich stada na podwórko zimą, oferując ziarna słonecznika. Są to duże zięby, więc upewnij się, że karmnik może pomieścić duże ptaki o nienasyconych apetytach.

10. dzięcioł pstry

Nazwa naukowa: Dryocopus pileatus

Dzięcioł pstry jest jednym z największych i najbardziej znanych dzięciołów w Ameryce Północnej. Występuje od wschodnich Stanów Zjednoczonych, przez południową Kanadę, aż do północno-zachodniego Pacyfiku. Ze względu na swoje rozmiary, ich dziobanie w drzewa może być łatwiejsze do usłyszenia niż w przypadku mniejszych dzięciołów.

Przyciągnij dzięcioły do swojego podwórka pozostawiając martwe gałęzie i drzewa. Są one domem dla wielu owadów, które dzięcioły lubią jeść. W miesiącach zimowych, zaoferować suet, ale upewnij się, że twój podajnik jest wystarczająco duży dla ich dużych rozmiarów.

11. dzięcioł białogrzbiety

Nazwa naukowa: Dryobates scalaris

Dzięcioł drabiniasty swoją nazwę zawdzięcza czarno-białym piórom ułożonym na grzbiecie jak szczeble drabiny. Jest to studium wzorów, gdyż jego skrzydła są podobnie paskowane, a spód biały w czarne kropki.

W przeciwieństwie do większości dzięciołów, samce i samice nie są identyczne. Tylko samce mają czerwony centralny pasek od korony głowy do szyi. Zauważ jednego z tych małych dzięciołów w prawie bezdrzewnym krajobrazie amerykańskiego południowego zachodu.

12. muchołówka mała

Nazwa naukowa: Pyrocephalus rubinus

Ta delikatna muchołówka zawdzięcza swoją nazwę jaskrawoczerwonej głowie i brzuchowi samca (samice są brązowe). Siedzą na słupkach ogrodzeniowych lub innych niskich grzędach, gdzie szukają owadów. Samce zabiegają o swoją partnerkę przynosząc jej jaskrawo kolorowe owady, takie jak motyl lub opalizujący chrząszcz.

Muchołówki mają ograniczony zasięg, występują tylko w skrajnie południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych i Meksyku, ale łatwo je zauważyć ze względu na ich jaskrawy kolor.

13) Czerwononosy sapacz

Nazwa naukowa: Sphyrapicus ruber

Czerwone upierzenie na głowie tego dzięcioła krwawi w dół do piór piersi, nadając mu wygląd akwareli. Zarówno samce, jak i samice są czarno-białe z dramatyczną czerwoną głową. Wiercą dziury w drzewach i krzewach swoimi dziobami, a następnie zlizują soki.

Jeśli mieszkasz na północno-zachodnim wybrzeżu Pacyfiku, możesz mieć szczęście i zobaczyć sapacza czerwonobrewego. Przyciągnij go na swoje podwórko za pomocą karmników, zwłaszcza zimą, kiedy sok jest mniej prawdopodobny.

14. dzięcioł czerwony

Nazwa naukowa: Melanerpes erythrocephalus

Dzięcioły czerwone są zarówno łatwe do zauważenia, jak i historycznie znane. Najczęściej spotykane we wschodnich Stanach Zjednoczonych, ptaki te cierpią na tajemniczy spadek liczebności.

Zarówno samce, jak i samice mają całkowicie czerwono upierzoną głowę. Podczas gdy dziobią drzewa w poszukiwaniu owadów, jak większość dzięciołów, gonią również za latającymi owadami i zbierają żołędzie, aby jeść przez zimę.

15. garbus letni

Nazwa naukowa: Piranga rubra

Tanager letni jest letnim gościem południowych i południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych, gdzie zakłada gniazda i wychowuje pisklęta. Tylko samce są całkowicie czerwone, w tym ich głowy. Samice mają ciemny musztardowo-żółty kolor.

Letnie tanagery jedzą osy i pszczoły, więc nie można ich przyciągnąć na swoje podwórko za pomocą nasion dla ptaków. Mogą być bardziej skłonne do odwiedzin, jeśli masz rośliny przyjazne zapylaczom. Im więcej owadów na podwórku, tym bardziej prawdopodobne, że przylecą z wizytą.

16. krzyżodziób czerwony

Nazwa naukowa: Loxia curvirostra

Jedna z pierwszych zięb, którą wielu obserwatorów uczy się rozpoznawać, krzyżodziób jest trudny do zapomnienia. Jego skrzyżowany górny i dolny dziób są specjalnie przystosowane do jego ulubionego źródła pokarmu - nasion. Dostęp do nasion z drzew iglastych uzyskuje za pomocą dzioba do rozłupywania zamkniętych szyszek.

Krzyżodzioby przemierzają duże połacie terytorium, a ich domem jest zachodnia część Ameryki Północnej wzdłuż wybrzeża Pacyfiku oraz południowa Kanada i Góry Skaliste.

17. dzięcioł czerwony

Nazwa naukowa: Melanerpes carolinus

Jeśli mieszkasz w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych, istnieje prawdopodobieństwo, że widziałeś tego średniej wielkości dzięcioła skaczącego wśród drzew. Dzięcioł czerwonodzioby jest tak nazwany ze względu na jego ciemnoczerwoną plamę na brzuchu. Jednak mają one czerwoną plamę na głowie, która jest znacznie łatwiejsza do zauważenia.

Zarówno samce jak i samice mają tę plamę czerwonych piór. U samców zaczyna się ona tuż nad dziobem, natomiast u samic czoło jest szare, a czerwień zaczyna się na koronie.

18. garbus szkarłatny

Nazwa naukowa: Piranga olivacea

Powszechne w lasach i lasach w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych w miesiącach wiosennych i letnich, samiec tanager szkarłatny sprawia wrażenie jaskrawego koloru. Jego upierzenie hodowlane jest szkarłatne, przerwane tylko czarne skrzydła i ogon.

Poza sezonem lęgowym samce garbusów szkarłatnych przechodzą w ciemnożółte upierzenie, dopasowując się do swoich koleżanek, i migrują do wschodniej części Ameryki Południowej.

Szkarłatne garbusy są notorycznie trudne do zauważenia. Dzieje się tak dlatego, że lubią śpiewać na szczytach drzew, ukryte przez liście.

19. garbus zachodni

Nazwa naukowa: Piranga ludoviciana

Garbusy zachodnie są przeważnie żółte i czarne, ale w sezonie lęgowym u samców pojawia się jaskrawo pomarańczowo-czerwona plama z piór na twarzy. Rozciąga się ona w dół do szyi i w górę, obok oczu, do korony głowy.

Słuchajcie zachodnich garbusów w lasach na zachodzie.Szczególnie lubią gniazda w drzewach iglastych.Niektórzy obserwatorzy ptaków porównują je do płomykówki.Po sezonie lęgowym samce zrzucają szkarłatne pióra i zastępują je zielonymi, podobnie jak samice.Następnie migrują na południe do Ameryki Południowej i Andów.

20. pokrzewka czerwona

Nazwa naukowa: Cardellina rubifrons

Jeśli mieszkasz w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych, możesz mieć szczęście, aby złapać przelotne spojrzenie czerwonoskrzydłego warbler w miesiącach wiosennych i letnich. Ten mały, owadożerny warbler woli mieszkać w wysoko położonych wiecznie zielonych lasach w Nowym Meksyku i Arizonie, i Meksyku.

Mimo, że żyją i żerują w lasach, to jednak gniazdują na ziemi. Samce mają czerwoną głowę, przerywaną czarnym pasem za oczami w kształcie opaski. Samice są podobnie upierzone, ale bardziej pomarańczowe.

21. zięba purpurowa

Nazwa naukowa: Haemorhous purpureus

Zauważ tę małą ziębę w południowej Kanadzie, na wybrzeżu Pacyfiku i we wschodnich Stanach Zjednoczonych. Łatwo pomylić te zięby o dużych dziobach z ziębami domowymi. Rozróżnij je, szukając czerwonego grzbietu i jasnoczerwonej twarzy zięby. Tylko samce mają jasnoczerwone ubarwienie - samice są brązowe i białe.

Jeśli mieszkasz na północy, możesz mieć szczęście, aby zobaczyć ich gniazdo i podnieść pisklęta. Lubią śpiewać złożone piosenki na szczytach drzew.

22) Bażant z dziką szyją

Nazwa naukowa: Phasianus colchicus

Chociaż te kolorowe ptaki nie pochodzą z Ameryki Północnej - zostały wprowadzone z Azji pod koniec XIX wieku - zadomowiły się w północnych Stanach Zjednoczonych i na Wielkich Równinach.

Tylko samce mają charakterystyczne czerwone upierzenie twarzy, które pomaga im wyróżnić się z otoczenia, a także zrobić wrażenie na samicach w okresie lęgowym. Samice są brązowe i dobrze się kamuflują na polach i w trawach.