Kısa Gagalı 12 Kuş (Fotoğraflarla)

Bir kuşun gagası vücudunun önemli bir parçasıdır. Yeme ve içmenin yanı sıra yırtıcılarla savaşmalarını sağlar. Uzun gagalar belirli durumlarda yararlıdır ve kısa gagalar da öyledir. Kısa gagalar, hayvan avını yemek için yakınlaşmanıza yardımcı olabilir, bitkilerden tohumları çıkarmak gibi hassas işlerde yardımcı olabilir ve böcek aramak için küçük yerlere ulaşabilir. Bu listede farklı gagalara bakıyoruzkısa gagalı kuş türleri.

12 Kısa gagalı kuşlar

1. Çubuklu Baykuş

Bilimsel adı: Strix varia

Çubuklu Baykuş, kahverengimsi tüyleri, gri-beyaz yüz diski olan ve kulak tutamları olmayan büyük bir baykuştur. "Çubuklu" adı, vücutlarının ön tarafındaki ağır dikey şeritlerinden gelir. Kanat açıklıkları 3,6 feet'e kadar çıkar ve sadece 1,3 pound ağırlığındadırlar. Bu baykuşlar, yuvalarını büyük ağaçlara inşa ettikleri su kaynaklarının yakınındaki ormanlarda bulunurlar.

Kanada, Pasifik kuzeybatısı ve Amerika Birleşik Devletleri'nin doğu yarısının tamamında yaygındırlar. Çubuklu baykuşlar göç etmezler, bu nedenle menzilleri içinde yıl boyunca ikamet ederler ve ormanda görebileceğiniz en yaygın baykuşlardan biridir. "Sana kim yemek yapar" ötüşleri baykuşlar arasında benzersizdir, bu yüzden bir kez öğrendiğinizde muhtemelen onları görmeden önce duyacaksınız.

Çubuklu Baykuşlar çalıkuşları, serçeler, böcekler, kurbağalar, yılanlar, kemirgenler, tavşanlar ve balıklar gibi küçük hayvanları yerler. Bu kadar büyük bir kuşa göre oldukça küçük bir gagaları vardır, ancak yine de avlarını yemelerine yardımcı olacak kadar güçlüdür.

2. Amerikan Saka Kuşu

Bilimsel adı: Spinus tristis

Amerikan sakası, Kuzey Amerika'da bulunan küçük, sarı-siyah bir kuştur. Diğer birçok ispinoz gibi, tohum yemek için çok yararlı olan konik şekilli kısa gagaları vardır. Yaz aylarında erkekler parlak sarıdır, ancak kışın çok daha sıkıcı bir zeytin rengine dönüşürler. Bu sakalar genellikle uçuş sırasında öterler, bu yüzden tekrarlanan "po-ta-" ile tepenizden geçtiklerini duyabilirsiniz.to-chip" ifadesi.

Bu kuşlar, ekili araziler, çayırlar veya bahçeler gibi devedikeni ve asterlerin yoğun olduğu açık alanları tercih eder. Amerikan saka kuşları, charm olarak bilinen sürüler halinde beslenirken görülebilir. Bu kuşlar granivordur, yani çoğunlukla otlardan, yabani otlardan ve kır çiçeklerinden elde edilen tohumları yerler, ancak gerekirse böcek de yerler. Devedikeni yemliği koymak, onları bahçenize çekmek için harika bir yoldur.

3. Gökkuşağı Lorikeet

Bilimsel adı: Trichoglossus moluccanus

Gökkuşağı Lorikeetleri Avustralya'ya özgü güzel ve farklı bir papağan türüdür. Avustralya'nın doğu kıyısı boyunca ormanlarda, ormanlık alanlarda ve kıyı çalılıklarında bulunabilirler. Bu lorikeet parlak tüyleriyle kolayca tanınır ve mavi, kırmızı, yeşil ve sarı tüylerin birleşimiyle neden gökkuşağı adını aldıklarını anlamak kolaydır.

Daha büyük ve güçlü gagaları olan diğer bazı papağan türlerinin aksine, bu lorikeetlerin nispeten kısa ve küçük gagaları vardır. Çoğunlukla meyve yerler ve polen ve nektar için çiçekleri araştırırlar. Dillerinin ucu fırça gibidir, bu da polen ve nektarı daha kolay toplamalarına yardımcı olur.

4. Sarı Ötleğen

Bilimsel adı: Setophaga petechia

Amerikan sarı ötleğeni, Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri'nde üreyen ve kışları Orta ve Güney Amerika'da geçiren küçük bir ötücü kuştur. Bu ötleğen gölgeli ve nemli habitatları tercih eder ve orman kenarlarında, bahçelerde, bataklıklarda ve bataklıklarda bulunabilir. Birçok ötleğen üremek için ABD'yi ziyaret ederken, Sarı Ötleğen sadece parlak renkleri nedeniyle değil, aynı zamanda en yaygın görülenler arasındadır.Ayrıca sık sık şarkı söylerler.

Sarı ötleğen, alt tarafında paslı çizgiler bulunan altın sarısı tüyleriyle kolayca tanınır. 18 cm uzunluğa ve 25 g ağırlığa ulaşabilirler. Gagaları kısa ve incedir ve örümcekler, güveler ve tırtıllar da dahil olmak üzere çeşitli avlarla beslenmek için kullanırlar.

5. Ahır kırlangıcı

Bilimsel adı: Hirundo rustica

Ahır Kırlangıcı, kışı Orta ve Güney Amerika'da geçiren göçmen bir kuştur. Ancak üreme mevsiminde onları Kuzey Amerika'nın her yerinde görebilirsiniz. Metalik mavi-siyah tüyleri, paslı yüzü ve soluk bej alt tarafı ile ayırt edilirler. Kuyrukları derin çatallıdır, gagaları kısadır ve uzunlukları 5,75 ila 7,83 inç arasında değişir.

Kırlangıçlar öncelikle uçan böceklerle beslenir ve kısa gagaları bu böcekleri havada uçarken yakalamaya yardımcı olur. Onları parklar, tarlalar, çayırlar, göller ve göletler üzerinde havada süzülürken ve dalarken arayın. Avları olan sinekleri ve diğer uçan böcekleri yüksek hızda bir kovalamacayla kanatta yakalama eğilimindedirler. Çamur yuvalarını ahırlarda, çardaklarda saçak ve kirişler arasında da bulabilirsiniz,barakalar, ahırlar ve köprüler.

6. Amerikan Ağaç Serçesi

Bilimsel adı: Spizella arborea

Amerikan Ağaç Serçesi küçük, grimsi kahverengi, kanatlarında ve sırtında paslı çizgiler ve paslı bir şapkası olan bir serçedir. Tohumlar, meyveler ve böceklerle beslenmek için kullandıkları koyu renkli üst gagası ve sarı alt gagası olan kısa, tıknaz bir gagası vardır.

Yaz mevsimini Alaska, Kanada ve Kuzey Kutbu'nun uzak kuzeyinde geçirdikten sonra kışı geçirmek için ABD'ye inerler. En yaygın olarak orman kenarları, bahçeler, çimler ve tarlalar gibi açık alanlarda bulunurlar. Ağaç serçesi olarak adlandırılmalarına rağmen, çoğunlukla yerde yemleme eğilimindedirler.

Dişiler her gün bir yumurta bırakarak kuluçka başına yaklaşık 4-6 yumurta bırakacaktır. Bazı yumurtalar 4-6 gün arayla bırakılabilse de, hepsi aynı gün, birbirlerinden birkaç saat sonra birlikte çatlayacaktır.

7. Sarı Tepeli Ötleğen

Bilimsel adı: Setophaga coronata

Sarı sağrılı ötleğen bir diğer yaygın göçmen ötleğen türüdür. Meksika, Orta Amerika ve güney ABD eyaletlerinde kışlarlar. Yaz aylarında batı ABD, Kanada ve Alaska'da üremek için hareket ederler. Sarı sağrıları ve yan yamaları tanımlayıcı bir özellik olarak hizmet eder.

Sarı sağrılı ötleğenin renk deseni bulunduğu yere göre değişebilir. Çoğunlukla batıda bulunan "Audubon" çeşidinin erkekleri sarı bir boğaza sahiptir. Daha çok doğuda bulunan "Myrtle" çeşidinin erkekleri ise beyaz bir boğaza sahiptir. Çoğu ötleğen gibi, renkleri ilkbaharda en canlı ve parlak olacak ve kış aylarında önemli ölçüde solacaktır.

Kısa, ince gagaları yazın böceklerle, kışın ise çilek ve meyvelerle beslenmeleri için çok uygundur. Bu kuşlar gruplar halinde seyahat eder ve avlarını uçarken yakalamayı tercih ederler. Ayrıca yoğun bitki örtüsü içinde yiyecek ararken de görülebilirler.

8. House Finch

Bilimsel adı: Haemorhous mexicanus

Ev ispinozları Amerika Birleşik Devletleri'nin büyük bölümünde yaygın olarak görülen arka bahçe kuşlarıdır. Bir zamanlar sadece batı ABD'ye özgü olan bu kuşlar, Rocky Dağları'nı aştıktan sonra hızla doğuya yayılmışlardır. Bu kuşların gagaları kısa, konik ve grimsi renktedir. Alt kısımları yoğun çizgili kahverengi ispinozlardır ve erkeklerin yüzlerinde ve göğüslerinde kırmızı bir yıkama vardır.

Ev ispinozlarını parklar ve bahçeler gibi bol yiyecek bulunan açık alanlarda bulabilirsiniz. Tohumlar, tomurcuklar ve meyvelerle, özellikle de devedikeni, karahindiba ve ayçiçeği ile beslenirler. Onları yemliklerinize getirmek için karışık tohum ve siyah ayçiçeği sunun.

9. Büyük boynuzlu baykuş

Bilimsel adı: Bubo virginianus

Büyük boynuzlu baykuşun yayılma alanı çok geniştir ve Kuzey Amerika'dan Güney Amerika'nın büyük bir kısmına kadar uzanır. Aslında sadece tüy tutamları olan ayırt edici "boynuzları" ile ayırt edilirler. Ağaç kabuğu, sarı gözler ve küçük, ince bir gaga ile uyum sağlamak için çok desenli kahverengi tüyleri vardır.

Bu büyük baykuşlar tek eşlidir, yani hayatları boyunca sadece bir eşleri olur. Eşleriyle ötüşerek iletişim kurarlar ve özellikle üreme mevsiminde son derece bölgecidirler.

Kısa gagalarına rağmen bu baykuşlar, küçük böcekler ve kuşların yanı sıra tavşan, fare, tarla faresi, sincap ve sıçan gibi kemirgenler de dahil olmak üzere çok çeşitli avları tüketir. Büyük boynuzlu baykuşlar, keskin, kancalı gagaları sayesinde avlanırken eti kemiklerden hızlı ve etkili bir şekilde koparabilir.

10. Lincoln Serçesi

Bilimsel adı: Melospiza lincolnii

Lincoln Serçeleri, koyu çizgileri ve beyaz bir karnı olan küçük kahverengi serçelerdir. Böcekler, tırtıllar ve güveler gibi yer böceklerini yakalamak için kullandıkları kısa, kalın gagaları vardır. Bu serçeler genellikle avlarını yerde ararken kısa gagalarıyla yakalarlar, çalılıklarda ve bitki örtüsünde saklanırlar.

Yaz aylarında dağlık bölgelerde yaşarlar, ancak kış aylarında tropikal ormanlarda, otlaklarda ve tarlalarda bulunabilirler. Bu kuşlar genellikle kalın bitki örtüsünün altında gizlenmiş olsalar da, çağrılarını ve şarkılarını hala duyabilirsiniz.

11. Kara Gözlü Junco

Bilimsel adı: Junco hyemalis

Juncolar, yazlarını Kanada'da geçirdikleri için ABD'deki insanlar tarafından genellikle kış kuşları olarak düşünülür. ABD'de arduvaz renkli (en yaygın), Oregon ve pembe kenarlı çeşitler gibi biraz farklı renk varyasyonlarına sahip birden fazla alt tür vardır. Bazı yerlerde birden fazla renk aynı anda bulunabilir ve bu da insanların onları tanımlamasını kafa karıştırıcı hale getirir.Tüm türlerde bulunan kara gözlü juncoları tanırken dikkat edilmesi gereken şeyler, küçük soluk pembe gagaları ve yuvarlak vücut şekilleridir. Ayrıca genellikle baş ve sırt kısımları daha koyu, karın kısımları ise daha açık renklidir.

En çok ormanlarda ve ağaçlık alanlarda yaygındırlar ve genellikle yerde zıplarken görülebilirler. Arka bahçelerdeki yemliklere sık sık gelseler de, yere dökülen tohumları, özellikle de darı yemeyi severler. Vahşi doğada öncelikle tohumlarla beslenirler ve böceklerle takviye yaparlar.

12. Avrasya mavi baştankara

Bilimsel adı: Cyanistes caeruleus

Bu listeyi bir Avrupa türü olan Avrasya Mavi Baştankarası ile tamamlayalım. Bu sevimli, küçük kuşların yanaklarında, çenesinde ve gözlerinde belirgin koyu mavi bir çizgi vardır. Ayrıca beyaz bir yüze sahip belirgin mavi ve sarı tüyleri vardır, bu da onları tanımlamayı kolaylaştırır.

Avrasya mavi baştankarasının gagası çok kısadır ve öncelikle böcek avlamak için kullanılır. Kısa gagaları, diğer kuşların ulaşamadığı böcekler ve örümcekler gibi yiyecekleri avladıkları küçük deliklere girmelerini sağlar. Ağaçlarda yiyecek ararken küçük dallardan baş aşağı sarkan küçük akrobatlar olarak bilinirler.