สารบัญ
นกฮัมมิ่งเบิร์ดนอนหลับในเวลากลางคืนเช่นเดียวกับที่เราทำ แต่พวกมันยังสามารถเข้าสู่สภาวะที่ลึกกว่านั้นที่เรียกว่า torpor นกฮัมมิงเบิร์ดจะลดอุณหภูมิร่างกายและการเผาผลาญลงอย่างมากเพื่อประหยัดพลังงาน การปรับตัวพิเศษนี้ช่วยให้นกฮัมมิงเบิร์ดสามารถอยู่รอดได้ในคืนที่หนาวเย็นโดยไม่ต้องใช้พลังงานสำรองทั้งหมดที่สะสมไว้ในระหว่างวัน ในขณะที่นกฮัมมิงเบิร์ดมักจะนอนเกาะอยู่บนกิ่งไม้หรือกิ่งไม้เล็กๆ แต่ในช่วงที่มีอาการทรมาน พวกมันอาจเห็นพวกมันห้อยหัวลง
นกฮัมมิงเบิร์ดนอนหลับอย่างไร
ใช่ นกฮัมมิ่งเบิร์ดนอนหลับ แม้ว่าพวกมันจะดูเหมือนไม่เคยนั่งนิ่งๆ เลยก็ตาม! โดยปกติแล้วนกฮัมมิงเบิร์ดจะออกหากินตั้งแต่เช้าจรดค่ำ โดยใช้เวลากลางวันมากที่สุดเท่าที่จะกินได้ อย่างไรก็ตาม พวกมันไม่มีสายตาเฉพาะทางที่จะช่วยให้พวกมันหาอาหารได้ง่ายในตอนกลางคืน ดังนั้นพวกมันจึงใช้เวลาทั้งคืนในการนอนหลับแทนที่จะตื่นตัว
นกฮัมมิงเบิร์ดไม่ได้นอนเป็นเวลาหลายชั่วโมง แต่ฐาน นอนตอนพระอาทิตย์ขึ้นและตก โดยทั่วไปพวกมันจะนอนตั้งแต่พลบค่ำจนถึงรุ่งสาง ซึ่งกินเวลาตั้งแต่ 8 ถึง 12 ชั่วโมงหรือมากกว่านั้นขึ้นอยู่กับฤดูกาลและสถานที่
อันที่จริง หากคุณสาบานได้ว่าคุณเห็นนกฮัมมิงเบิร์ดบินโฉบไปมาและกินดอกไม้ของคุณในตอนกลางคืน คุณอาจเห็นผีเสื้อกลางคืนสฟิงซ์
นกฮัมมิ่งเบิร์ดมักจะนอนเกาะอยู่บนกิ่งไม้หรือกิ่งไม้เล็กๆ ถ้าเป็นไปได้ พวกเขาจะเลือกสถานที่ที่มีการป้องกันลมและสภาพอากาศ เช่น ในพุ่มไม้หรือต้นไม้ เท้าของพวกเขาสามารถรักษาการยึดเกาะให้แน่นแม้ในขณะนอนหลับ ดังนั้นจึงไม่มีโอกาสหลุด
นกฮัมมิงเบิร์ดมีความสามารถในการเข้าสู่สภาวะหลับตามปกติเช่นเดียวกับที่เราทำ หรือเข้าสู่สภาวะประหยัดพลังงานแบบตื้นหรือลึกที่เรียกว่า torpor
นกฮัมมิงเบิร์ดนอนคว่ำหรือไม่
ใช่ บางครั้งนกฮัมมิ่งเบิร์ดจะหลับในขณะที่ห้อยหัวลง แม้ว่าท่านอนปกติของพวกมันคือการนอนตัวตรง หากคอนนั้นเรียบเป็นพิเศษ พวกมันอาจไถลไปข้างหน้าหรือข้างหลังและกลับหัวกลับหางได้
ในขณะที่อยู่ใน “การหลับลึก” ของการปวดเกร็ง การเคลื่อนไหวนี้จะไม่ปลุกพวกมัน ขึ้น. แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะเท้าจับแน่นจนล้มไม่ได้และจะนอนคว่ำต่อไป
หากคุณเห็นนกฮัมมิงเบิร์ดห้อยหัวลงมาจากที่ป้อนอาหารของคุณ ก็ปล่อยมันไป เป็นไปได้มากว่ามีอาการสลบและจะตื่นขึ้นเอง ถ้ามันตกลงมาที่พื้นซึ่งไม่น่าเป็นไปได้ คุณอาจต้องการย้ายมันไปยังจุดที่ปลอดภัยกว่า
นักวิทยาศาสตร์ยังไม่แน่ใจว่าเหตุใดนกฮัมมิ่งเบิร์ดบางตัวจึงเลือกที่จะอยู่ในอาการสลบขณะนั่งที่เครื่องให้อาหาร อาจเป็นกลยุทธ์ในการจัดเตรียมอาหารทันทีที่ตื่นนอน สิ่งนี้จะช่วยให้พวกเขาเริ่มต้นเช้าวันใหม่ด้วยพลังงานที่เพียงพอสำหรับวัน
ทอร์พอร์คืออะไร
ในขณะที่หลายคนอธิบายว่าการทอร์พอร์เป็นสภาวะของการหลับลึก แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่การหลับ Torpor เป็นสภาวะที่ไม่ใช้งานซึ่งเกิดจากการเผาผลาญและอุณหภูมิของร่างกายลดลง สัตว์ที่เข้าได้กสภาวะที่ร้อนจัดทำเช่นนั้นเพื่อประหยัดพลังงาน ตัวอย่างที่รู้จักกันดีที่สุดคือการจำศีล
การจำศีลเป็นอาการมึนงงประเภทหนึ่งที่เกิดขึ้นเป็นระยะเวลานาน เหมือนหมีจำศีลตลอดฤดูหนาว อย่างไรก็ตามนกฮัมมิงเบิร์ดไม่จำศีล พวกเขาสามารถไปสู่ความทรมานได้ทุกวันของปีเพียงคืนเดียวต่อครั้ง สิ่งนี้เรียกว่า “การทรมานรายวัน” หรือการเปิดใช้งาน
จะเกิดอะไรขึ้นกับนกฮัมมิ่งเบิร์ดในช่วงที่มีอาการทรมาน
อุณหภูมิร่างกายปกติในเวลากลางวันของนกฮัมมิ่งเบิร์ดจะสูงกว่า 100°F ในช่วงที่มีอาการทอร์พอร์ อุณหภูมิของร่างกายจะลดลงอย่างมาก ซึ่งควบคุมโดยเทอร์โมสแตทภายในของนกฮัมมิงเบิร์ด อุณหภูมิร่างกายเฉลี่ยของนกฮัมมิ่งเบิร์ดในช่วงทอร์พอร์อยู่ระหว่าง 41-50 องศาฟาเรนไฮต์ นับว่าลดลงมากทีเดียว!
เมื่อเร็วๆ นี้นักวิจัยค้นพบว่านกฮัมมิงเบิร์ดสามารถเข้าไปอยู่ในที่ตื้นหรือลึกได้ นกฮัมมิงเบิร์ดสามารถลดอุณหภูมิของร่างกายลงได้ประมาณ 20°F หากพวกมันเข้าสู่ภาวะขาดเลือด อุณหภูมิของร่างกายจะลดลงสูงถึง 50°F
ในการเปรียบเทียบ หากอุณหภูมิร่างกายของคุณลดลงเพียง 3°F องศาต่ำกว่าปกติ 98.5°F คุณจะถือว่าอุณหภูมิต่ำกว่าปกติและ ต้องการแหล่งความร้อนภายนอกเพื่อให้ร่างกายอบอุ่น
เพื่อให้ได้อุณหภูมิร่างกายที่ต่ำนี้ เมแทบอลิซึมของพวกมันจะลดลงถึง 95% หัวใจเต้นช้าลงจากอัตราปกติ 1,000 – 1,200 ครั้งต่อนาที เหลือเพียง 50 ครั้งต่อนาที
ทำไมถึงเป็นเช่นนั้นนกฮัมมิงเบิร์ดมีอาการตัวสั่นหรือไม่
นกฮัมมิงเบิร์ดมีเมแทบอลิซึมที่สูงมาก ซึ่งสูงกว่ามนุษย์เราประมาณ 77 เท่า นี่คือเหตุผลที่พวกเขาต้องกินอย่างต่อเนื่องตลอดทั้งวัน พวกเขาต้องกินน้ำหวานและแมลง 2-3 เท่าของน้ำหนักตัวทุกวัน น้ำหวานมีแคลอรีน้ำตาลพลังงานสูงจำนวนมาก ในขณะที่แมลงให้ไขมันและโปรตีนเพิ่มเติม
ดูสิ่งนี้ด้วย: วิธีกันม็อกกิ้งเบิร์ดให้ห่างจากผู้ให้อาหารเนื่องจากพวกมันไม่กินอาหารตอนกลางคืน เวลาข้ามคืนจึงเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่พวกมันไม่ได้ทดแทนพลังงานที่เมตาบอลิซึมของพวกมันใช้ไป ร่างกายของพวกเขาต้องพึ่งพาพลังงานสำรองจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อพวกเขาสามารถหาอาหารได้อีกครั้ง ในคืนที่อากาศอบอุ่น สิ่งนี้มักจะจัดการได้
อย่างไรก็ตาม อากาศจะเย็นลงหลังจากพระอาทิตย์ตกดิน เพื่อรักษาอุณหภูมิของร่างกายให้สูงขึ้น พวกเขาจะใช้พลังงานมากกว่าที่ทำในระหว่างวัน นกฮัมมิงเบิร์ดไม่มีชั้นของขนอ่อนที่เป็นฉนวนเหมือนนกอื่นๆ หลายชนิด ทำให้ยากต่อการเก็บความร้อนในร่างกาย หากอากาศหนาวเกินไป พวกมันก็จะไม่มีพลังงานเพียงพอที่จะทำให้ร่างกายอบอุ่น และโดยพื้นฐานแล้วพวกมันจะอดตายโดยใช้พลังงานสำรองทั้งหมดของมันจนหมด
วิธีแก้ไขคือ ทรมาน! ความสามารถในการลดการเผาผลาญและอุณหภูมิของร่างกายลงอย่างมากช่วยประหยัดพลังงานจำนวนมาก Torpor สามารถลดการใช้พลังงานได้ถึง 50 เท่า สิ่งนี้ทำให้มั่นใจได้ว่าพวกมันสามารถอยู่ได้ตลอดทั้งคืน แม้ว่าตอนกลางคืนจะหนาวจัดก็ตาม
นกฮัมมิ่งเบิร์ดตัวใดใช้ torpor?
ทั้งหมดนกฮัมมิงเบิร์ดมีความสามารถนี้ แต่ความถี่และความลึกจะขึ้นอยู่กับชนิด ขนาด และตำแหน่งของพวกมัน
นกฮัมมิงเบิร์ดหลากหลายสายพันธุ์มากที่สุดอาศัยอยู่ในเขตร้อนและใช้ประโยชน์จากสภาพอากาศที่อบอุ่น สำหรับนกฮัมมิ่งเบิร์ดสายพันธุ์ที่อพยพ พวกมันมักจะมุ่งหน้าไปทางเหนือในฤดูร้อนและทางใต้ในฤดูหนาว ตามอุณหภูมิที่อุ่นขึ้น มาตรการเหล่านี้ช่วยให้พวกเขาหลีกเลี่ยงอุณหภูมิที่เย็นจัด และต้องพึ่งพาพายุฝนฟ้าคะนองน้อยลง
อย่างไรก็ตาม พวกที่อาศัยอยู่บนที่สูงในเทือกเขาแอนดีสหรือบนพื้นที่สูงอื่นๆ อาจเข้าสู่ภาวะพายุฝนได้ทุกคืน
ขนาดก็มีส่วน จากการศึกษาในห้องปฏิบัติการของสัตว์ 3 ชนิดในรัฐแอริโซนา ชนิดพันธุ์ที่เล็กที่สุดจะเข้าสู่ภาวะทุรนทุรายทุกคืน ในขณะที่ชนิดพันธุ์ที่ใหญ่กว่าจะสลับไปมาระหว่างชนิดที่ลึกที่สุดหรือตื้นๆ หรือนอนหลับตามปกติ
ดูสิ่งนี้ด้วย: ทำไมนกฮัมมิงเบิร์ดถึงร้องเจี๊ยก ๆนกฮัมมิงเบิร์ดจะตื่นจากอาการร้อนในได้อย่างไร
นกฮัมมิ่งเบิร์ดจะใช้เวลาประมาณ 20-60 นาทีในการตื่นจากอาการร้อนใน ในช่วงเวลานี้อัตราการเต้นของหัวใจและการหายใจเพิ่มขึ้น และกล้ามเนื้อปีกจะสั่น
การสั่นนี้ (โดยทั่วไปจะสั่น) จะสร้างความร้อนที่ทำให้กล้ามเนื้อและเลือดไปเลี้ยง ทำให้ร่างกายอบอุ่นหลายองศาในแต่ละนาที
สาเหตุที่ทำให้พวกเขาตื่นขึ้นนั้นยังไม่เป็นที่เข้าใจอย่างถ่องแท้ ในบางกรณีอากาศภายนอกอาจอุ่นขึ้นหลังพระอาทิตย์ขึ้น แต่ยังพบว่านกฮัมมิ่งเบิร์ดตื่นก่อนรุ่งสาง 1-2 ชั่วโมง
นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่เชื่อว่าเกี่ยวข้องกับจังหวะการเต้นของหัวใจมากกว่าแรงภายนอกใดๆ นี่คือนาฬิกาภายในร่างกายที่ควบคุมวงจรการนอนหลับและตื่นในแต่ละวันของคุณ
นกฮัมมิ่งเบิร์ดนอนหลับตอนกลางวันหรือไม่
ใช่ บางครั้งนกฮัมมิ่งเบิร์ดจะนอนหลับในตอนกลางวัน อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้มักจะบ่งบอกถึงปัญหา มันสำคัญมากสำหรับนกฮัมมิงเบิร์ดที่จะต้องหาอาหารอย่างต่อเนื่องในช่วงเวลากลางวัน พวกมันจะไม่หยุดงีบหลับเพียงเพื่อพักผ่อน
หากนกฮัมมิ่งเบิร์ดนอนหลับหรือเข้าสู่อาการสลบในระหว่างวัน ก็มักจะหมายความว่าพวกมันไม่มี สำรองพลังงานให้เพียงพอและตกอยู่ในอันตรายจากการอดอาหารหากไม่ลดความต้องการพลังงานลง ซึ่งมักเกิดจากการไม่สามารถหาอาหารได้เนื่องจากขาดแคลนอาหาร เจ็บป่วย/บาดเจ็บ หรือสภาพอากาศไม่เอื้ออำนวย
การทรมาณเป็นอันตรายหรือไม่
แม้ว่าจะไม่จัดว่าเป็นอันตราย แต่ก็มีความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการทรมาณ ขณะที่พวกมันอยู่ในภาวะทุรนทุราย นกฮัมมิ่งเบิร์ดยังคงอยู่ในสภาพที่ไม่ตอบสนอง ไม่สามารถบินหนีหรือป้องกันตัวจากผู้ล่าได้
Torpor แตกต่างจากสภาวะสลีปปกติ ในระหว่างการนอนหลับ กระบวนการต่างๆ มากมายเกิดขึ้นในสมองและร่างกายในระดับเซลล์ ซึ่งจะกำจัดของเสีย ซ่อมแซมเซลล์ และช่วยในการฟื้นฟูและฟื้นฟูสุขภาพโดยรวม
เนื่องจากสถานะของ Torpor ที่มีพลังงานต่ำมาก ทำให้หลายๆ กระบวนการเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้นและระบบภูมิคุ้มกันไม่ทำงาน สิ่งนี้อาจทำให้นกฮัมมิงเบิร์ดเสี่ยงต่อโรคมากขึ้น
ดังนั้นนกฮัมมิงเบิร์ดต้องจัดการความต้องการในการประหยัดพลังงานเมื่อเทียบกับค่าใช้จ่ายของแรงบิดที่ลึก
นกชนิดอื่นสามารถเข้าสู่ภาวะขาดน้ำได้หรือไม่
ทราบว่ามีนกอย่างน้อย 42 สายพันธุ์ที่ใช้การทรมานแบบตื้นๆ อย่างไรก็ตาม มีเพียงไนท์จาร์เท่านั้น ซึ่งเป็นนกจำพวกหนูและนกฮัมมิ่งเบิร์ดชนิดหนึ่งที่ใช้การทรมานแบบลึก นกชนิดอื่นๆ ที่มีอาการตัวแข็งคือนกนางแอ่น นกหัวขวาน และนกปากห่าง นักวิทยาศาสตร์ยังตั้งทฤษฎีว่านกตัวเล็ก ๆ ส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ในเขตหนาวจัดจะใช้การทรมานเพื่อเอาชีวิตรอดในคืนที่หนาวเย็น
บทสรุป
พลังงานสูงที่ทำให้นกฮัมมิ่งเบิร์ดสนุกกับการดูในระหว่างวันอาจทำให้พวกมันมีปัญหาในช่วงเวลาที่ไม่สามารถกินอาหารได้เร็วพอที่จะทำให้ระบบเผาผลาญทำงานต่อไปได้
เพื่อประหยัดพลังงานจำนวนมากและรับประกันว่าพวกมันจะอยู่รอดได้ตลอดทั้งคืนที่ยาวนานและอุณหภูมิที่เย็นจัด พวกมันสามารถเข้าสู่สภาวะที่ลึกกว่าการหลับที่เรียกว่า torpor ทอร์พอร์ทำให้การหายใจ อัตราการเต้นของหัวใจ การเผาผลาญอาหารช้าลง และลดอุณหภูมิร่างกายลง
นกฮัมมิงเบิร์ดได้ปรับตัวเพื่อให้สามารถเข้าสู่สภาวะนี้ได้ทุกเมื่อที่ต้องการ และโดยปกติแล้วพวกมันจะใช้เวลาประมาณ 30 นาทีเท่านั้นจึงจะเต็มที่” ตื่น”.
