چگونه پرندگان می دانند که تغذیه کننده پرنده وجود دارد؟

چگونه پرندگان می دانند که تغذیه کننده پرنده وجود دارد؟
Stephen Davis

یک سوال متداول که در جامعه تغذیه پرندگان می بینم این است که "پرندگان از کجا می دانند که دانخوری وجود دارد؟" پس از خرید یک تغذیه کننده جدید، پیدا کردن مکان مناسب برای آویزان کردن آن، و پر کردن آن با دانه پرنده، شما به طور طبیعی نگران مشاهده تغذیه پرندگان از آن هستید.

همچنین ببینید: 20 حقیقت شگفت انگیز در مورد پرندگان آبی شرقی

پرندگان بلافاصله از این موضوع مطلع نمی شوند. تغذیه کننده شما، اما آنها با استفاده از بینایی عالی خود آن را پیدا خواهند کرد. بیشتر پرندگان همیشه به دنبال غذا هستند و در جایی در معرض دید قرار می گیرند. برای کمک به آنها در جستجوی آنها، مقداری بذر روی زمین در اطراف تغذیه کننده جدید پراکنده کنید.

آیا پرندگان می توانند بوی دانه پرنده را بو کنند؟

همانطور که در بالا به آن اشاره کردم، پرندگان بیشتر به آنها متکی هستند. دید برای یافتن دانه پرنده پرندگان دارای سوراخ بینی یا سوراخ های خارجی هستند، اما واقعاً هیچ راهی برای تشخیص میزان استفاده از حس بویایی خود یا اصلاً وجود ندارد. این یک باور رایج است که کرکس ها می توانند لاشه حیوانات مرده را از فاصله یک مایلی پیدا کنند، اما مطالعات دیگر نشان می دهد که واقعاً هیچ راه آسانی برای تشخیص اینکه پرنده دارای حس بویایی است وجود ندارد.

از کجا می دانید آیا پرنده واقعا چیزی را بو می کند؟ کن کافمن، پرنده‌شناس، می‌گوید: «اگر این را بو کردید، نمی‌توانید بگویید "بال راست خود را بالا بیاورید." پرندگان تغذیه کننده ای که در حیاط خلوت خود می بینید به حس بویایی که ممکن است داشته باشند برای یافتن دانه پرنده ای که برای آنها جا گذاشته اید تکیه نمی کنند.

تحقیقات دیگر نشان داده است که دم قرمزهاوک ممکن است یکی از معدود پرندگانی باشد که حس بویایی دارد، اما مطمئناً سعی نمی‌کنند دانه را بو کنند.

آیا پرندگان به یکدیگر می‌گویند غذا کجاست؟

من فکر می‌کنم کاملاً واضح است که پرندگان با هم ارتباط برقرار می کنند، ما صدای آنها را می شنویم که دائماً صحبت می کنند (آواز و جیک می کنند) و به یکدیگر پاسخ می دهند. اما آنها در مورد چه چیزی صحبت می کنند؟ خوب بیایید ببینیم، می‌دانیم که تماس‌های جفت‌گیری وجود دارد که نوعی ارتباط است، تماس‌های شکارچی برای هشدار دادن به یکدیگر در مورد خطر وجود دارد، بچه‌های پرندگان وقتی گرسنه هستند از لانه جیغ می‌کشند، بنابراین این نوعی ارتباط مرتبط با غذا است. تماس‌های تماسی نیز وجود دارد که پرندگان می‌توانند هنگام جستجوی غذا با یکدیگر صحبت کنند. بنابراین می‌توانم بگویم بله، پرندگان به روش خودشان در جایی که غذا است صحبت می‌کنند و ارتباط برقرار می‌کنند.

همچنین ببینید: مرغ مگس خوار در شب کجا می روند؟

آیا پرندگان تغذیه کننده پرندگان من را پیدا خواهند کرد؟

اگر اقدامات لازم را انجام داده‌اید تا اطمینان حاصل شود که پرندگان این کار را انجام می‌دهند. فیدر خود را پیدا کنید، سپس آنها واقعاً آن را پیدا خواهند کرد. بسته به عوامل مختلف روزها یا هفته ها طول می کشد، بنابراین سعی کنید صبور باشید. در اینجا چند کار وجود دارد که می توانید برای کمک به پرندگان حیاط خلوت خود انجام دهید تا تغذیه جدیدی را که بیرون گذاشته اید پیدا کنند:

  • تغذیه کننده خود را در مکانی امن قرار دهید، معمولاً در فاصله 15 فوتی پناهگاه
  • مقداری دانه را روی زمین بپاشید تا به آنها کمک کنید منبع غذایی جدید را ببینند
  • از دانه پرنده خوب و با کیفیت استفاده کنند - من با این ترکیب دانه های Wagners خوش شانس بودم
  • اگر قبلاً فیدر داشته اید، آن را نزدیک آویزان کنیدجایی که سوال قدیمی بود

چقدر طول می کشد تا پرندگان یک تغذیه کننده پرنده پیدا کنند؟

این سوال به راحتی قابل پاسخگویی نیست و واقعاً هیچ پاسخ قطعی یا حتی تخمین خوبی وجود ندارد . این مقاله در مورد قانون دو نفره صحبت می کند که اساساً می گوید ممکن است 2 ثانیه یا 2 ماه طول بکشد. تا زمانی که صبور باشید و غذا را به راحتی در تغذیه کننده (های) پرنده خود در دسترس قرار دهید، پرندگان (و تقریباً مطمئناً سنجاب ها) در نهایت آنها را پیدا خواهند کرد.

در اینجا یک مثال واقعی از تجربه اخیری است که من داشتم. من به یک خانه جدید نقل مکان کردم و یک تغذیه پنجره کوچکی که در آمازون گرفتم، فیدر کوچک ارزان قیمت را نصب کردم و آن را پر کردم و روی پنجره خود قرار دادم. تقریباً 2 هفته طول کشید تا من اولین موش را دیدم که در دانه ها نوک زد.

بعد از آن سنجاب ها آن را پیدا کردند، سپس کاردینال ها و غیره. بعد از آن یک فیدر در حیاط اضافه کردم که روی یک میله است، حالا آنها فقط بین آنها عقب و جلو می پرند و تمام محله می دانند که حیاط من منبع غذایی است!




Stephen Davis
Stephen Davis
استیون دیویس یک پرنده نگر و علاقه مندان به طبیعت است. او بیش از بیست سال است که به مطالعه رفتار و زیستگاه پرندگان می پردازد و علاقه خاصی به پرندگان حیاط خلوت دارد. استفان معتقد است که تغذیه و مشاهده پرندگان وحشی نه تنها یک سرگرمی لذت بخش است بلکه راهی مهم برای ارتباط با طبیعت و کمک به تلاش های حفاظتی است. او دانش و تجربیات خود را از طریق وبلاگ خود، Bird Feeding and Birding Tips به اشتراک می گذارد، جایی که او توصیه های عملی در مورد جذب پرندگان به حیاط شما، شناسایی گونه های مختلف و ایجاد محیطی سازگار با حیات وحش ارائه می دهد. وقتی استفن پرنده نگری نمی کند، از پیاده روی و کمپینگ در مناطق وحشی دورافتاده لذت می برد.