25 soorten kolibries in Noord-Amerika (met foto's)

25 soorten kolibries in Noord-Amerika (met foto's)
Stephen Davis

Er zijn meer dan 30 soorten kolibries die ten minste een deel van het jaar in Canada, de Verenigde Staten of Mexico verblijven. In dit artikel bekijken we 25 soorten kolibries in Noord-Amerika, waaronder alle soorten die gewoonlijk in de VS en Canada voorkomen.

25 Soorten kolibries in Noord-Amerika

Laten we even kijken naar elk van deze prachtige soorten, te beginnen met een van de bekendste Noord-Amerikaanse kolibries.

1. Ruby-throated kolibrie

Wetenschappelijke naam: Archilochus colubris

Bereik: Winter: Zuid- en Oost-Mexico, Yucatan-schiereiland, Centraal-Amerika. Kleine populatie langs de Amerikaanse Golfkust. Zomer: het oosten van de VS, Canada van zuid Quebec tot zuid-centraal Alberta.

Ruby-throated kolibries zijn de enige kolibries die ten oosten van de Mississippi broeden. Dus voor een groot deel van de VS en Canada zijn zij de enige kolibries. Elk voorjaar komen ze massaal de VS binnen vanuit hun overwinteringsgebieden in Midden-Amerika. Velen steken de Golf van Mexico over, meer dan 500 mijl, in een enkele non-stop vlucht. Er wordt reikhalzend naar ze uitgekeken en ze verschijnen in de Golfstaten inmaart en gaan midden mei noordwaarts naar Canada.

Deze kolibries hebben een groene rug en witte onderdelen. De mannetjes hebben robijnrode keelveren, hoewel die bij bepaalde belichting veel donkerder kunnen lijken. De kelen van de vrouwtjes blijven ongemarkeerd of kunnen lichte strepen hebben.

Ruby-throated kolibries bezoeken regelmatig voederhuisjes en lijken zich goed te hebben aangepast aan de stedelijke omgeving.

2. Anna's kolibrie

Anna's Kolibrie

Wetenschappelijke naam: Calypte anna

Bereik: Pacifische kust, zuidelijk Arizona, noordwestelijk Mexico

Anna's kolibries blijven het hele jaar in de V.S. in het grootste deel van hun verspreidingsgebied, maar ze blijven dicht bij de staten langs de westkust. Het groen van hun veren is meestal wat feller en meer iriserend dan bij de meeste anderen, en zelfs hun borst en buik zijn bestrooid met smaragdgroene veren. Mannetjes hebben rozeroze veren, niet alleen op hun keel, maar ook op de kruin en achter het oog.

Ze zijn gelukkig in achtertuinen en houden van tuinen en eucalyptusbomen. Men denkt zelfs dat hun verspreidingsgebied is uitgebreid door de aanplant van exotische bomen, planten en bloemen in tuinen en recreatiegebieden. Ze kunnen in de wintermaanden zelfs tot in het noorden van de panhandle van Alaska worden aangetroffen.

3. Costa's kolibrie

Afbeelding: wikicommons

Wetenschappelijke naam: Calypte costae

Bereik: Het hele jaar door: ver zuidelijk Californië, Baja California (Mexico), en de Sonorawoestijn in het zuidwesten van Arizona en het noordwesten van Mexico. Wintermigranten: westkust van Mexico. Lentemigranten: Sonorawoestijn, woestijngebieden in het zuiden van Nevada en de zuidwestelijke hoek van Utah.

Mannelijke Costa's kolibries staan bekend om hun dieppaarse gezicht. Ze hebben een vleugje paars op hun kop en hun keel, met paarse veren die aan beide kanten uitwaaieren als een snor. Vrouwtjes hebben een groene rug, een lichtgrijze kop en wangen, en bleke onderdelen.

De mannetjes geven een uniek baltsgedrag, waarbij ze voor de vrouwtjes duiken en schommelen met uitwaaierende gezichtsveren als paarse vingers. Costa's kolibries zijn schuwer dan andere soorten, maar kunnen toch worden aangetrokken door voeders in de achtertuin.

4. Roodborstkolibrie

Afbeelding: Avia5

Wetenschappelijke naam: Selasphorus rufus

Bereik: Winter: de kust van Zuid-Californië, de Golfkust, zuid-centraal Mexico. Lente: Washington, Idaho, Oregon, British Columbia tot het zuiden van Alaska.

De rufous broedt verder naar het noorden dan welke andere kolibriesoort ook, hij komt helemaal tot in Alaska. In feite maken degenen die in Mexico overwinteren en dan naar Alaska reizen een rondreis van bijna 4.000 mijl! Dit maakt de rufous tot een van de verst reizende kolibries.

Rufous kolibries, hoewel klein, staan bekend als agressief. Als het erom gaat hun voedselbronnen te verdedigen, verjagen ze niet alleen andere kolibries maar ook grotere vogels! Mannetjes zijn helemaal oranje met een witte vlek op de bovenborst en een oranjerode keel. Vrouwtjes zijn groen met roestkleurige vlekken en een gespikkelde keel.

5. Zwartkopkolibrie

Kolibrie

Wetenschappelijke naam: Archilochus alexandri

Bereik: Het hele jaar door: de kust van Zuid-Texas, de Rio Grande-vallei en Zuid-Centraal-Mexico. Winter: binnen het hele jaar door, zuidwestelijke kust van Mexico, Amerikaanse Golfkust Lente: zuid-centraal Mexico noord door het zuidwesten van de VS tot Idaho.

Zwartkopkolibries trekken elk jaar vanuit Mexico en Midden-Amerika naar het noorden en broeden in het westen van de Verenigde Staten. De keelkleur van de mannetjes lijkt in het meeste licht gewoon zwart, maar ze hebben wel een kleine strook paarse veren langs de onderkant.

Vrouwtjes lijken zoals de meeste kolibrievrouwtjes groen van boven en bleek van onderen met een effen keel. Ze zijn wijdverspreid in vele habitats van woestijnen tot bergbossen en zitten graag op kale takken.

6. Buff-bellied kolibrie

Buff-bellied kolibrie

Wetenschappelijke naam: Amazilia yucatanensis

Bereik: Yucatan schiereiland en de oostkust van Mexico, sommige migreren in de winter naar de Amerikaanse Golfkust.

De karakteristieke kenmerken van de buff-bellied kolibrie zijn hun rode snavel, blauwgroene keelveren en een licht buffy gekleurde buik. Ze hebben ook roestbruin op hun staartveren, wat moeilijk te zien is tenzij ze die uitwaaieren. In tegenstelling tot veel Amerikaanse soorten hebben mannetjes en vrouwtjes geen significante verschillen in verenkleed.

Buff-bellied kolibries leven langs de oostkust van Mexico, en de enige plek om ze het hele jaar door te zien in de VS is net over de grens in de lagere Rio Grande vallei van Texas.

De buff-bellied kolibrie is groter dan veel gewone Amerikaanse soorten, en heeft de neiging om kleinere soorten te overheersen rond voedselbronnen. Er is waargenomen dat ze kleinere kolibries verjagen terwijl ze luidkeels vocaliseren.

7. Allen's Kolibrie

Allen krijgt nectar van een bloem...

Wetenschappelijke naam: Selasphorus sasin

Bereik: Winter: Midden-Mexico Lente: Pacifische kust van zuid Oregon tot zuid California. Het hele jaar door: Los Angeles en de Kanaaleilanden.

Allen's kolibrie lijkt qua kleur erg op de rufous kolibrie. Allen's mannetjes zijn oranje met een groene rug en oranjerode keel. Vrouwtjes hebben een gespikkelde keel met een dofgroene rug en bruinoranje flanken. Allen's migreren vrij vroeg in vergelijking met andere kolibries, naar Californië in januari. Dit betekent ook dat ze eerder naar het zuiden kunnen trekken, soms in mei ofJuni.

8. Blauwkeelduifje

Blauwkeelduifje

Wetenschappelijke naam: Lampornis clemenciae

Zie ook: 13 Voorbeelden van grondnestelende vogels (met foto's)

Bereik: Mexico met kleine broedpopulaties in het zuidoosten van Arizona, het zuidwesten van New Mexico en het westen van Texas.

De blauwkeelkolibrie is de grootste kolibriesoort die in de Verenigde Staten broedt. Ze kunnen wel drie keer zo zwaar worden als een ruby-throated kolibrie. Zowel mannetjes als vrouwtjes hebben twee witte strepen op het gezicht, een groene rug en een grijze borst. Mannetjes hebben een helderblauwe keel.

Ze komen voornamelijk alleen tijdens het broedseizoen naar de VS, maar kunnen tot in de winter blijven als ze een bijzonder goede voederplaats vinden. Ze blijven dicht bij schaduwrijke canyonstromen.

9. Breedbekkolibrie

Breedbek kolibrie

Wetenschappelijke naam: Cynanthus latirostris

Bereik: het westen en zuiden van Mexico, het zuiden van Arizona en New Mexico

De enige twee staten in de VS waar de breedbekkolibrie broedt zijn Arizona en New Mexico. Mannetjes zijn moeilijk te verwarren met hun indigo keel en blauwgroene buik. Ze hebben ook een oranje snavel met een zwarte punt. Vrouwtjes zijn van boven groen en van onder grijs met de typische zwarte snavel.

Als hij een vrouwtje het hof maakt, vliegt het mannetje heen en weer in een ondiepe boog, als een zwaaiende slinger of zakhorloge.

10. Calliope kolibrie

Calliope kolibrie (mannetje)

Wetenschappelijke naam: Selasphorus calliope

Bereik: Winter: zuidwestelijke kust van Mexico Zomer: het zuidoosten van British Columbia, langs de zuidwestelijke grens van Alberta, delen van Californië, Oregon, Washington, Idaho, Montana, Wyoming en Utah.

De calliope kolibrie overwintert voornamelijk langs de zuidwestkust van Mexico en trekt dan naar het noordwesten van de Stille Oceaan en delen van het westen van Canada om te broeden. Dit is een indrukwekkend verre migratie, vooral als je bedenkt dat de calliope de kleinste vogel van de Verenigde Staten is!

Mannetjes hebben een uniek keelpatroon van magenta strepen die aan de zijkanten naar beneden lopen. Vrouwtjes zijn effen met wat groene vlekken op de keel en perzikkleurige onderdelen.

11. Breedstaart kolibrie

Breedstaart kolibrie

Wetenschappelijke naam: Selasphorus platycerus

Bereik: Winter: in heel Mexico en het noorden van Midden-Amerika. Zomer: VS zuidwesten, Idaho, Californië en Wyoming.

Breedstaart kolibries houden van de bergen en broeden op hoogtes tot 10.500 voet. Omdat het op deze hoogtes 's nachts behoorlijk koud kan worden, staan breedstaart kolibries erom bekend dat ze in torporatie gaan als ze slapen, een diepere winterslaapachtige toestand die energie bespaart.

Mannetjes hebben een roze-magenta gekleurde keel. Vrouwtjes hebben wat groene vlekken op hun keel en wangen, en buffy gekleurde zijkanten. Breedstaart kolibries zijn kortstondige bezoekers in de VS, dus zoek ze tussen mei en augustus in weiden en open plekken in het bos.

12. Mexicaanse Violetear

Mexicaanse Violetear

Wetenschappelijke naam: Colibri thalassinus

Bereik: Zuid-Mexico en Noord-Centraal-Amerika

Deze kolibries, ook bekend als groene viooltjes, broeden niet in de Verenigde Staten, maar er zijn waarnemingen gedaan in veel oostelijke staten, waarvan de meeste in Texas. Het zijn grotere kolibries met een levendig groen lichaam, donkere vleugels en een vlek van iriserend blauwpaars over hun wang en borst. Vrouwtjes zijn iets kleiner en bleker.

Hoewel ze wel van voeders drinken, blijven ze niet lang hangen, en besteden ze meer tijd aan het jagen op insecten.

13. Rivoli's Kolibrie

Rivoli's Kolibrie

Wetenschappelijke naam: Eugenes fulgens

Bereik: Het hele jaar door in Mexico en delen van Midden-Amerika. Sommige komen de VS binnen om te broeden in zuidelijke delen van Arizona, New Mexico en Texas.

De Rivoli's kolibrie stond vroeger bekend als de "magnifieke kolibrie". Mannetjes hebben een donkerpaarse kop met een helderder groenblauwe keel. Tenzij het zonlicht hun kleuren precies goed vangt, zien ze er vaak over het algemeen donker uit. Vrouwtjes hebben deze kleur niet en zijn groen van boven en grijswit van onderen. Beide geslachten hebben wit achter het oog.

Ze zijn groter dan de meeste kolibries die in de VS worden gezien, met een langere snavel en een slank lichaam. In tegenstelling tot sommige andere grotere kolibries, oefent hij niet veel dominantie uit over andere hummers bij bloemen en voederplekken.

Ze komen vooral voor in Mexico en houden van schaduwrijke ravijnen en bergachtige bossen. Rivoli's zijn slechts regelmatige bezoekers van Arizona en New Mexico, maar af en toe dwaalt er een af naar een andere staat.

14. Violetgekroonde kolibrie

Violetgekroonde kolibrie

Wetenschappelijke naam: Leucolia violiceps

Zie ook: 15 verbazingwekkende vogels die beginnen met de letter U (foto's)

Bereik: Het hele jaar door langs de westkust van Mexico, sommige trekken verder naar het noorden om te broeden en steken soms net de grens over naar Arizona.

Deze kleine schoonheid komt veel voor in Mexico en steekt af en toe de grens over naar het zuidwesten van de VS. Ze hebben een donkergrijze rug met een zuiver witte borst, buik en keel. Mannetjes en vrouwtjes hebben een paarse kap op hun kop en een oranje snavel met zwarte punt.

Deze kolibries leven meestal in middelhoge gebieden, in ravijnen met platanen.

15. Berylline kolibrie

Berylline kolibrie

Wetenschappelijke naam: Saucerottia beryllina

Bereik: woonachtig in het westen en zuiden van Mexico, Guatemala, Honduras en El Salvador.

De berylline kolibrie heeft zeer bosachtige kleuren met een volledig groene kop en borst, bruine rug, kaneelstrepen op de vleugels, en onderdelen die licht of buffy zijn. Deze Mexicaanse kolibries zijn slechts enkele malen in de VS verschenen in Texas (Big Bend National Park), Arizona en New Mexico (Guadalupe Canyon).

16. Lucifer Kolibrie

Lucifer Kolibrie

Wetenschappelijke naam: Calothorax lucifer

Bereik: Het centrale plateau van Mexico, sommige komen de VS binnen in het westen van Texas (Big Bend) of het zuiden van Arizona en New Mexico.

De mannelijke luciferkolibrie heeft een magentapaarse keel die doorloopt tot op de borst en uitwaaiert aan de zijkanten. Vrouwtjes zijn groen van boven, bleek van onderen met kaneel op hun zij en een kaneelkleurige vlek op de bovenste staartveren. Ze hebben ook een lange snavel die naar beneden gebogen is en een lange gevorkte staart. Dit geeft ze een aparte vorm in vergelijking met andere Amerikaanse bezoekende vogels.Kolibries. Hun favoriete habitat is canyons en struikgewas met agave en cactussen.

17. Bahama Woodstar

(Afbeelding: New Jersey Vogels

Wetenschappelijke naam: Nesophlox evelynae

Bereik: Op de Bahamas en de Turks & Caicos Eilanden.

De Bahama woodstar is een kleine kolibrie met een groene rug, buffy zijden, en oranje langs de staartranden. Mannetjes hebben een paarse keel die vaak zwart lijkt. Deze kolibries komen voor in beboste en struikachtige habitats, bosranden, en zijn thuis in tuinen.

Ze bewegen niet met de seizoenen mee, en nestelen het hele jaar door op de Bahama's. Er zijn er een paar gezien langs de zuidoostkust van Florida, maar het is niet gebruikelijk.

18. Witoorkolibrie

Witoor kolibrie

Wetenschappelijke naam: Basilinna leucotis

Bereik: West- en Zuid-Mexico, Noord-Centraal-Amerika tot Nicaragua.

De witoorkolibrie is thuis in Mexico en Midden-Amerika, waar hij de voorkeur geeft aan open plekken en randen van naaldbossen op grotere hoogte. In de zomer steken ze af en toe de grens over naar zuidelijk Arizona, waar ze genieten van voeders in de achtertuin.

Zowel vrouwtjes als mannetjes hebben een donkere kop met een grote witte streep achter het oog, een groen lichaam en donkere vleugels. Mannetjes hebben een oranje snavel met zwarte punt, terwijl de snavel van vrouwtjes overwegend donker is. Mannetjes hebben ook een blauwgroene keel en wat paars op het gezicht dat vaak zwart lijkt.

19. Glimlachende Roodborst.

Glanskop-sterntrots

Wetenschappelijke naam: Heliomaster constantii

Bereik: Droge bossen van westelijk Mexico en Centraal-Amerika tot Panama

De gewone sterrekat is een grotere kolibrie met een opvallend lange snavel. Andere goede herkenningspunten zijn de donkere streep door het oog en de witte vlek op de stuit. Mannetjes en vrouwtjes lijken op elkaar, waarbij de keel meestal zwart lijkt, maar eigenlijk donkerrode veren bevat. Aan weerszijden van hun smallere keelvlek zit een witte streep.

De gewone sterrekat eet een hoog percentage insecten in zijn dieet, neemt minder nectar uit bloemen op en bezoekt zelden nectarvoeders. Het zijn zwervers in het zuidoosten van Arizona tussen juni en oktober, maar waarnemingen worden nog steeds als zeldzaam beschouwd.

20. Xantu's Kolibrie

Xantus' kolibries

Wetenschappelijke naam: Basilinna xantusii

Bereik: de zuidelijke helft van het schiereiland Baja California

De Xantu's kolibrie lijkt veel op zijn soortgenoot, de witoorkolibrie. Ze worden echter gescheiden door de Golf van Californië en de Xantu's zijn alleen endemisch op het schiereiland Baja. Hoewel ze dezelfde oogstreep, groen lichaam en snavelkleur hebben, heeft alleen de Xantu's kaneel- en roestbruine tinten in zijn ondervleugels en staart.

Xantu's delen een wederzijds voordelige relatie met een lokale boom, de Baja madrone. De boom levert nectar in de late winter en het vroege voorjaar als er niet veel andere planten in bloei staan, en in ruil daarvoor fungeert de kolibrie als zijn belangrijkste bestuiver. Af en toe worden Xantu's gezien in Zuid-Californië.

21. Groenborstige mango

Groenborsttapuit (mannetje)

Wetenschappelijke naam: Anthracothorax prevostii

Bereik: de oostkust van Mexico, het schiereiland Yucatan, Midden-Amerika, Ecuador, de kust van Venezuela.

Een grotere en omvangrijkere kolibrie van het hoge bladerdak. Mannetjes en vrouwtjes hebben elk unieke kenmerken. Mannetjes hebben een volledig groen lichaam dat een mengeling is van smaragd- en goudgroen. Hun staartveren zijn een mengeling van kleuren, lijken paars van boven en roestrood van onderen. De keel lijkt zwart, maar is donkerblauw bij de juiste belichting. Vrouwtjes hebben ook een groen lichaam, maar met een witte keel, borst en buik gemarkeerd.recht door het midden met een lange donkere verticale streep. Hun roestige staartveren zijn gemarkeerd met een witte punt.

De groenborstmango eet een dieet dat rijk is aan insecten. Hij wordt vaak hoog in de boomkruinen gezien, maar kan ook voederhuisjes bezoeken.

22. Hommel Kolibrie

Hommel Kolibrie (mannetje)

Wetenschappelijke naam: Selasphorus heloisa

Bereik: Mexico (vochtige bergwouden)

Deze kolibrie is genoemd naar zijn kleine formaat, ongeveer zo groot als een hommel! Deze kolibries hebben groene bovendelen, een korte zwarte snavel, en een staart met roestkleurige, zwarte en witte banden. Mannetjes hebben wat buffy wash op hun flanken en magentaroze keelveren die enigszins langwerpig en puntig zijn. Vrouwtjes hebben een sterke rufous kleur op hun flanken en een bleke keel met wat spikkering en somseen roze veer of twee.

Ze voeden zich vaak bij bloemen met kortere buisjes, en hun langzame en regelmatige vlucht lijkt op die van een grote bij.

23. Azuurkroon kolibrie

Azuurkroon Kolibrie

Wetenschappelijke naam: Saucerottia cyanocephala

Bereik: Oost-Mexico, Centraal-Amerika tot Nicaragua

Ondanks hun naam zijn deze kolibries niet erg fel gekleurd. Mannetjes en vrouwtjes lijken op elkaar, met een bruingroene rug en flanken, witte keel en borst, en een blauwachtige kop. Hoewel hun kop donker lijkt, kun je in het juiste licht hun donkerblauwe kruin zien, die overgaat in een meer turkoois blauw achter op de kop.

Er is niet veel bekend over deze kolibries omdat ze niet uitgebreid zijn bestudeerd, maar ze zijn in grote aantallen bijeengekomen rond bloeiende bomen.

24. Kaneelkolibrie

Kaneel kolibrie

Wetenschappelijke naam: Amazilia rutila

Bereik: westen van Mexico, schiereiland Yucatan, Midden-Amerika

Deze middelgrote kolibrie komt voor in droge tropische laaglanden, waaronder bosranden en tuinen. Je kunt zien waar ze hun naam aan te danken hebben, want hun staart en onderdelen tot aan hun borst zijn warm kaneelbruin. Hun kop en rug zijn grasgroen en ze hebben een rode snavel met zwarte punt.

Beide geslachten hebben dezelfde kleur, en staan bekend als agressief en territoriaal als het gaat om het verdedigen van hun nectarbronnen. Zelden worden ze gezien net over de grens met Arizona of New Mexico.

25. Canivet's Smaragd

Canivet's Smaragd (mannetje)

Wetenschappelijke naam: Cynanthus canivetii

Bereik: oostkust van Mexico, schiereiland Yucatan, Midden-Amerika

Als je je hebt afgevraagd of er een volledig groene kolibrie bestaat, dan is het antwoord ja. Het mannetje Canivet's smaragd doet zijn naam eer aan en is volledig bedekt met iriserend groen, met een rode snavel. Vrouwtjes hebben een groene rug, een wit gezicht met zwarte oogstreep, en een bleke keel, borst en buik. Tot nu toe zijn er nog geen reizen ten noorden van Mexico geregistreerd.




Stephen Davis
Stephen Davis
Stephen Davis is een fervent vogelaar en natuurliefhebber. Hij bestudeert al meer dan twintig jaar het gedrag en de leefomgeving van vogels en heeft een bijzondere interesse in vogels kijken in de achtertuin. Stephen is van mening dat het voeren en observeren van wilde vogels niet alleen een plezierige hobby is, maar ook een belangrijke manier om contact te maken met de natuur en bij te dragen aan inspanningen voor natuurbehoud. Hij deelt zijn kennis en ervaring via zijn blog Bird Feeding and Birding Tips, waar hij praktisch advies geeft over het aantrekken van vogels naar uw tuin, het identificeren van verschillende soorten en het creëren van een natuurvriendelijke omgeving. Als Stephen niet aan het vogelspotten is, houdt hij van wandelen en kamperen in afgelegen wildernisgebieden.