Inhoudsopgave
Kerkuilen zijn gewone, maar fascinerende wezens. Ze slapen overdag en zijn 's nachts actief, het zijn sluipende jagers en ze hebben een extreem scherp gehoor. Ze onderscheiden zich van andere uilen en roofvogels en verdienen een nadere beschouwing. Gelukkig hebben we 20 interessante feiten over kerkuilen verzameld die u misschien niet wist!
20 interessante feiten over kerkuilen
Kerkuilen hebben iets intrigerends. Hun bleke verenkleed en grote, volledig donkere ogen geven ze een mysterieus en enigszins griezelig uiterlijk - vooral 's nachts. Ze kunnen ook moeilijk te observeren zijn door hun nachtelijke gedrag, maar er zijn een paar dingen die we zeker over ze weten. Voor interessante feiten over kerkuilen, en om alles te weten te komen over deze unieke vogels, hoef je niet verder te zoeken.
Lees verder voor meer informatie over deze sierlijke, nachtelijke roofdieren.
1. Kerkuilen komen overal ter wereld voor.

Kerkuilen zijn de meest verspreide uilensoort en een van de meest verspreide vogelsoorten in het algemeen. Ze komen overal ter wereld voor, op elk continent behalve Antarctica. In Noord-Amerika komen ze voor in het grootste deel van de Verenigde Staten en Mexico en in sommige delen van Canada.
2. Kerkuilen leven in allerlei habitats
Een van de redenen waarom Kerkuilen in de meeste delen van de wereld kunnen overleven is hun aanpassingsvermogen in een verscheidenheid van habitats. De enige plaatsen waar ze het niet kunnen uithouden zijn gebieden zoals het noordpoolgebied, waar het koude klimaat te extreem is en er niet genoeg voedselbronnen zijn. Kerkuilen gedijen echter goed in de meeste beboste habitats met open plekken om te jagen, evenals in landbouwgronden, bosjes,moerassen, prairies en woestijnen.
3. Kerkuilen houden echt van schuren.

Er is een reden dat deze vogels "schuur" uilen worden genoemd. Stille schuren op open landbouwgrond zijn de perfecte plaatsen voor kerkuilen om hun nesten te bouwen, dus ze zullen er waarschijnlijk in schuilen. Schuren zijn een goede bescherming tegen het weer en roofdieren, en landbouwgrond biedt ook een belangrijke voedselbron voor de uilen - knaagdieren.
4. Kerkuilen nestelen op verschillende plaatsen

Dat ze vaak in schuren nestelen betekent niet dat kerkuilen niet op andere plaatsen nestelen. Deze opportunistische uilen nestelen naast schuren op allerlei natuurlijke en door de mens gemaakte plaatsen, zoals kliffen, boomholtes, grotten, nestkasten, kerktorens, schoorstenen en andere holle ruimtes.
5. Kerkuilen bieden ongediertebestrijding
Een slimme boer die een familie kerkuilen in zijn schuur ziet nestelen zou opgelucht zijn, want deze vogels zijn experts in het op afstand houden van ongedierte. Volgens het Peregrine Fund wordt geschat dat een kerkuil één rat per dag eet, en dat een familie uilen er wel 1.000 in een jaar kan eten. Een besmetting met muizen en ratten kan een ramp zijn voor gewassen en vee, dus gratis, natuurlijk ongediertecontrole in de vorm van kerkuilen is een mooie deal.
6. Knaagdieren zijn niet het enige onderdeel van het dieet van een kerkuil.
Knaagdieren mogen dan het hoofdbestanddeel zijn van het dieet van een kerkuil, maar ze zijn niet de enige voedselbron die een uil eet. Kerkuilen hebben een gevarieerd dieet en eten ook andere kleine zoogdieren, kleine reptielen, insecten, vleermuizen en zelfs andere vogels. In principe, als het klein is en 's nachts actief is wanneer de uilen jagen, is het vrij spel.
7. Kerkuilen zijn stille vliegers

Kerkuilen hebben ongelooflijk zachte veren aan de randen van hun vleugels waarmee ze kunnen flapperen en glijden zonder geluid te maken. Dit maakt hen tot stille roofdieren die bedreven zijn in het besluipen en in een hinderlaag lokken van prooien.
8. Kerkuilen kauwen niet op hun voedsel.
Een van de meest interessante feiten over kerkuilen is dat ze hun voedsel in zijn geheel doorslikken. Hun lichaam kan deze stoffen niet verwerken, dus in plaats van alles door hun spijsverteringskanaal te laten gaan, braken de uilen braakballen uit. De braakballen worden gemaakt in een speciaal orgaan dat uilen en andere vogels een spiermaag noemen. Deze braakballen bevatten de moeilijk af te breken bestanddelen van hun maaltijden, zoalsbotten en vacht, en worden bestudeerd door wetenschappers om meer te weten te komen over de uilen.
9. Kerkuilnesten zijn gemaakt van braakballen
Vrouwelijke kerkuilen zijn echte huisvrouwen. Ze bouwen hun nesten van braakballen die ze ophoesten en versnipperen met hun klauwen, waarbij ze er een kopje van maken. Kerkuilen gebruiken deze nesten de rest van het jaar en als ze klaar zijn, kunnen andere uilen ze het volgende seizoen opnieuw gebruiken. Sommige nesten zijn echter niet zo gedetailleerd en sommige kerkuilen hebben in bepaalde streken zelfs holachtige nesten gemaakt.Zeker een van de meer unieke feiten over kerkuilen.
10. Kerkuilen slaan voedsel op voor later
Als ze nestelen, nemen Kerkuilen extra voedselrantsoenen mee en slaan die op bij hun nestplaatsen. Ze beginnen een voorraad voedsel aan te leggen tijdens het broeden, zodat de baby's iets te eten hebben als ze geboren zijn. Tientallen extra maaltijden bij de hand hebben is een slimme en efficiënte manier om ervoor te zorgen dat er goed voor hun jongen wordt gezorgd.
11. Mannelijke kerkuilen imponeren vrouwtjes met vliegshows

Om partners aan te trekken, vliegen de mannelijke kerkuilen. Volgens All About Birds gebruiken ze verschillende schijnvluchten om indruk te maken op de vrouwtjes. Bij één van de schijnvluchten zweven ze voor het vrouwtje met hun voeten bungelend in een zogenaamde "mottenvlucht".
12. Vrouwelijke kerkuilen zijn vaak kleurrijker dan mannetjes.
Bij veel soorten vogels en zoogdieren is het meestal het mannetje dat kleurrijker en opzichtiger is, maar bij kerkuilen zijn het de vrouwtjes die meer rood in hun borstkleed hebben en ook meer vlekken.
13. Hoe meer vlekken, hoe beter.
Vrouwtjes Kerkuilen met zware vlekken op hun borst zijn mogelijk weerbaarder dan vrouwtjes met minder vlekken. Vrouwtjes met meer vlekken krijgen minder parasieten en lopen mogelijk minder kans op ziekte. Ook krijgen ze tijdens het nestelen meer voedsel van mannetjes.
14. Kerkuilen hebben hun eigen taxonomiefamilie
In tegenstelling tot de meeste Noord-Amerikaanse uilensoorten behoren Kerkuilen tot een andere taxonomiefamilie. Kerkuilen behoren tot de familie Tytonidae wat uit het Grieks komt en "nachtuil" betekent. De meeste andere uilen die in Noord-Amerika voorkomen behoren daarentegen tot Strigidae en zijn "typische uilen."
15. Kerkuilen kunnen jagen in totale duisternis
Kerkuilen hebben een uitzonderlijk gehoor dat hen in staat stelt prooien te vangen in volledige duisternis. Ze kunnen het flauwste geluid van prooien oppikken en dit geluid gebruiken om hun locatie te bepalen. Dit helpt hen ook om prooien te lokaliseren die zich onder een dekmantel zoals gras of sneeuw kunnen bevinden.
16. Kerkuilen kunnen verschillende geluiden onthouden
Niet alleen kunnen ze geluiden horen die voor mensen onwaarneembaar zijn, maar Kerkuilen kunnen ook de verschillende geluiden die prooien maken onthouden. Dit geeft hen het voordeel dat ze precies weten wat hun prooi doet en of deze stilstaat, eet of zich verplaatst.
17. Kerkuilen hebben ongelijke oren
Kerkuilen en andere uilensoorten hebben oren die op verschillende hoogtes aan de zijkanten van hun kop zijn geplaatst. Hun oren wijzen in verschillende richtingen, zodat ze beter kunnen voelen waar de bron van het geluid is zonder hun kop te hoeven draaien. Kerkuilen hebben controle over de kleine veren rond hun oren en gezichten, die ook helpen om het geluid in hun oren te sturen.
18. Kerkuilen toeteren niet
Reken niet op kerkuilen als het gaat om diep geroep, dat kun je beter aan de grote hoornaars overlaten. In plaats van geroep maken kerkuilen harde, griezelige kreten. Ze maken ook een luid, lang gesis als ze voelen dat er een roofdier of bedreiging in de buurt is.

19. Er zijn vele rassen kerkuilen
Omdat ze over de hele wereld voorkomen, is het geen wonder dat er verschillende rassen kerkuilen bestaan. In feite zijn er wel 46 verschillende rassen van deze uilen, waarbij de Noord-Amerikaanse kerkuilen de grootste zijn. Het kleinste ras kerkuilen zijn die op de Galapagos eilanden.
20. Kerkuilen worden vaak verkeerd begrepen
Een ongelukkig feit over kerkuilen is dat ze vaak verkeerd begrepen worden en aangezien worden als slechte voortekenen. Dit is waarschijnlijk te wijten aan hun verontrustende gekrijs en geschreeuw dat anders is dan dat van andere uilen - en ook aan hun spookachtige verschijning 's nachts, wanneer ze volledig wit lijken als spoken met spookachtige zwarte ogen. Dit is echter duidelijk onjuist, want kerkuilen helpen om ongedierte in rust onder controle te houden.
