Inhoudsopgave
Er zijn zo veel vogels in alle kleuren, maten en soorten over de hele wereld te vinden. Wij kozen slechts een kleine selectie van 17 vogels voor onze lijst van vogels die beginnen met Y. Y is een minder gebruikte letter van het alfabet als het gaat om vogelnamen, en u zult in onze lijst zien dat veel van deze vogels ofwel genoemd zijn naar de kleur geel, of naar een regio van de wereld waar ze vandaan komen.
Laten we eens kijken!
17 Vogels die beginnen met Y
Hieronder volgt een lijst van 17 vogelsoorten waarvan de naam begint met Y. Laten we eens kijken naar deze prikkelende, geweldige en geweldige vogels!
Inhoudsopgave huid 1. Gele grasmus 2. Yucatan specht 3. Geelbekplevier 4. Yungas dwerguil 5. Geelbuikrietzanger 6. Yucatan vliegenvanger 7. Geelkuifzanger 8. Yelkouan pijlstormvogel 9. Geelbekkoekoekoek 10. Geeloogjuffer 11. Yucatan gaai 12. Geelgekroonde nachtreiger 13. Geelkop merel 14. Yunnan Fulvetta 15. Geelkop papegaai 16. Yunnan Boomklever 17. GeelgekroondeParkiet1. Gele grasmus
Afbeelding: Silver Leapers Wetenschappelijke naam: Setophaga petechia
De gele grasmus heeft een toepasselijke naam: zijn hele lichaam is geel. Zijn borst en hoofd zijn meestal helderder, terwijl zijn rug donkerder olijfgeel kan zijn. Mannetjes hebben wat roodbruine strepen op hun borst. Gele grasmussen overwinteren in Midden-Amerika en het noorden van Zuid-Amerika en trekken dan in het voorjaar naar de Verenigde Staten en Canada om te broeden.
Hun favoriete habitat is struikgewas en kleine bomen in de buurt van watergebieden of stromen en ze eten alleen insecten. Deze vogels zijn zo klein en licht dat ze wel eens verstrikt zijn geraakt in het web van orb weaver spinnen. Anderzijds zijn ze machtig genoeg om in één non-stop vlucht over de Golf van Mexico te vliegen.
2. Yucatan specht
Yucatan specht Wetenschappelijke naam: Melanerpes pygmaeus
Deze specht, die ook wel eens de rode specht wordt genoemd, leeft op het schiereiland Yucatan in Mexico. Hun rug en vleugels hebben zware zwarte en witte strepen, met een bleke kop en borst. Mannetjes en vrouwtjes hebben rood op de achterkant van de kop, wat bij mannetjes meer opvalt, en beide hebben geel boven de snavel.
Deze spechten houden van de meeste bosrijke habitats en strandstruwelen. Zoals de meeste spechten zoeken ze naar insecten in bomen en schors, maar ze eten ook fruit.
3. Geelsnavelduiker
Geelsnavelduiker Wetenschappelijke naam: Gavia adamsii
Geelsnavelduikers komen voor in een groot deel van het noordpoolgebied, Alaska, West-Canada en Noord-Europa. Hun zwart-witte verenkleed lijkt sterk op dat van de gewone loon, maar hun snavel is lichtgeel met een rechte bovenrand en een naar boven gebogen onderrand.
Hun populatie is afgenomen en ze worden beschouwd als een internationale soort van zorg. Volgens de National Park Service staan ze in de top 10 van zeldzaamste vogels die regelmatig broeden op het vasteland van de V.S. Ongeveer 25% van de totale populatie komt broeden in Alaska. Hun nesten bevinden zich in lage vegetatie zeer dicht bij de waterkant, waardoor ze snel toegang hebben tot het water waar ze goed gedijen. Lepelaars zijngeweldige zwemmers en duikers, maar kunnen niet echt rondlopen op het land.
4. Yungas dwerguil
Yungas dwerguil Wetenschappelijke naam: Glaucidium bolivianum
De Yungas-pygmee-uil komt voor in het Andesgebergte van Peru zuid tot het noordwesten van Argentinië. Ze houden van habitats van montane en nevelwoud met veel ondergroei en mos. Deze uilen zijn actief bij dageraad, schemering en 's nachts.
Ze foerageren door dicht gebladerte op insecten, geleedpotigen en soms zelfs kleine vogels. Er bestaan drie kleurvarianten van het verenkleed, een bruine, een ruige en een meer zeldzame grijze. Op hun nek hebben ze een paar "valse ogen", zwarte veren omgeven door wit die op korte afstand als ogen verschijnen.
5. Geelbuik Sapsucker
Geelbuik-Sapsucker (mannetje) Wetenschappelijke naam : Sphyrapicus varius
De geelbuikcapsucker, een lid van de spechtenfamilie, staat bekend om het boren van rijen gaten in de bast van bomen om sapputten te maken waaruit ze kunnen drinken. Ze hebben een gedrongen, gespikkeld zwart-wit lichaam met gele vlekken, een zwart-wit gestreept gezicht en een rode kap. Mannetjes hebben een rode keelvlek en vrouwtjes niet.
Hoewel ze een voorkeur hebben voor berken en esdoorns, zijn er meer dan 1000 soorten bomen en houtachtige planten gedocumenteerd die sapgaten aanboren! Deze sapzuigers broeden in het noorden van de VS en Canada en overwinteren vervolgens in het zuidoosten van de VS, Mexico en Midden-Amerika.
6. Yucatan Vliegenvanger
Yucatan Vliegenvanger Wetenschappelijke naam : Myiarchus yucatanensis
De Yucatan vliegenvanger heeft een bruingrijze kop en rug, grijze keel en gele buik. Er is een kleine kuif aan de bovenkant van hun kop die ze kunnen uitschuiven of plat leggen. Deze vliegenvangers komen, zoals hun naam al doet vermoeden, voor op het hele Yucatan schiereiland maar ook in delen van Belize en Guatemala. Je vindt deze vogels in tropische bossen en naast het vangen van insecten vangen ze ooketen ook fruit van bomen zoals de gumbo limbo.
7. Geelborsttapuit
Yellow-rumped Warbler (Myrtle) credit: birdfeederhub Wetenschappelijke naam : Setophaga coronata
In het algemeen overwintert de geelborsttapuit van Midden-Amerika tot in het zuiden van de V.S., waarna hij in het voorjaar verder naar het noorden trekt om te broeden. Het kleurenpatroon van de geelborsttapuit kan variëren afhankelijk van zijn locatie.
In het westen heb je de meeste kans om de "Audubon's" variëteit te zien, met helder geel op de keel, stuit en flanken. Je kunt zelfs een streepje geel op hun kop zien. In het oosten heb je de meeste kans om de "Myrtle" variëteit te zien. Mannetjes zijn zwart en grijs gestreept met een zwart masker, witte wenkbrauw en helder geel op de bovenkant van de kop, flanken en boven de staart.
Vrouwtjes hebben hetzelfde kleurenpatroon als hun mannelijke tegenhangers, maar de kleuren lijken over het algemeen doffer en de tekening is minder duidelijk. Zoals bij de meeste fluiters zijn hun kleuren het meest helder in het voorjaar en vervagen ze aanzienlijk in de winter.
8. Yelkouan pijlstormvogel
Yelkouan pijlstormvogel Wetenschappelijke naam : Puffinus yelkouan
Yelkouan pijlstormvogels zijn zeevogels die broeden op eilanden en kliffen in de Middellandse Zee, en vervolgens de winter op zee doorbrengen. Ze houden hun vleugels zeer stijf met weinig flappen, en kantelen van links naar rechts bijna tegen het water.
Hun dieet bestaat voornamelijk uit vis en weekdieren, en ze volgen soms vissersschepen voor restjes die overboord worden gegooid. Sommige van hun populaties worden bedreigd door menselijke ontwikkeling in de buurt van hun broedplaatsen, evenals een toename van ratten en verwilderde katten die eieren en jonge vogels kunnen vangen.
9. Geelsnavelkoekoek
Geelsnavelkoekoek Wetenschappelijke naam: Coccyzus americanus
De geelsnavel koekoek broedt in het oosten van de Verenigde Staten en in het Caribisch gebied en trekt dan door Midden-Amerika om te overwinteren in heel Zuid-Amerika ten oosten van de Andes. Het zijn lange en slanke vogels, met bruine bovendelen en witte onderdelen. Ze hebben een geelzwarte snavel, roestkleurige vlekken op hun vleugels en grote witte vlekken op hun staart die van onderaf zichtbaar zijn.
Hun habitat bestaat uit loofbossen waar ze heel stil tussen de bomen zitten om op rupsen te jagen. Deze koekoeksoort heeft een van de snelste broedperiodes, omdat ze in slechts 17 dagen van vers gelegd ei naar uitgevlogen jong kan gaan, klaar om het nest te verlaten.
10. Geeloogjuffer
Geeloogjuffer Wetenschappelijke naam: Junco phaeonotus
Deze juncos hebben een grijs lichaam met bruin op hun rug en vleugels, en hun kenmerkende geel-oranje oog. Ze leven voornamelijk in bergbossen in Mexico tot Guatemala, maar worden ook gevonden in de bergen in het uiterste zuiden van Arizona en New Mexico. Inheemse volkeren uit Mexico noemden ze "bliksemvogel" of "vuurspuwer" vanwege hun heldere ogen. Ze geloofden dat de vogels konden absorberenzonlicht om later in de nacht vrij te geven.
11. Yucatan Jay
Yucatan Jay Wetenschappelijke naam: Cyanocorax yucatanicus
Deze inheemse gaaien van het schiereiland Yucatan hebben een opvallend verenkleed met gele poten, een zwarte kop en ondervleugels en een helder elektrisch blauwe rug, vleugels en staart. Jonge gaaien hebben een gele snavel, die nog een paar maanden blijft hangen, zelfs nadat de rest van hun volwassen verenkleed is ingegaan.
Yucatan gaaien hangen vaak in groepen rond en kunnen behoorlijk luidruchtig kletsen. Ze worden als algemeen beschouwd binnen hun verspreidingsgebied en lijken zich tot nu toe behoorlijk aan te passen aan de menselijke invloed op de habitat.
12. Geelgekroonde nachtreiger
Geelkruinnachtreiger Wetenschappelijke naam: Nyctanassa violacea
Deze unieke reigers zijn te vinden in het oosten van de Verenigde Staten en het Caribisch gebied, maar ook in de kustgebieden van Mexico, Midden-Amerika en Zuid-Amerika. Hun naam doet vermoeden dat ze nachtdieren zijn, maar in werkelijkheid zoeken ze op elk uur van de dag of nacht naar voedsel.
In kustgebieden jagen ze graag op het strand binnen de periode van 3 uur voor hoog water tot 3 uur erna, ongeacht het tijdstip van de dag. Een geelachtige pluim van veren over de bovenkant van hun kop geeft hen hun naam. Schaaldieren zoals krabben en kreeften zijn hun favoriete voedsel, waarop ze jagen door langzaam door ondiep water te sluipen.
13. Geelkop merel
Geelkop merel (mannetje) Wetenschappelijke naam: Xanthocephalus xanthocephalus
Het is moeilijk om je te vergissen met de felgekleurde geelkop merel. Mannetjes hebben een donker lichaam met felgele kop en borst. Vrouwtjes zijn meer bruin dan zwart, met gele en bruine vlekken op de kop. Deze merels houden van natte gebieden zoals prairie vochtige gebieden, bergweiden, moerassen en ondiepe vijvers.
Ze nestelen in het moerasriet en de kattenstaart, en zoeken vervolgens naar zaden en insecten in nabijgelegen graslanden, savanne en akkerland. De nesten worden altijd direct boven het water gebouwd, en soms vallen de jongen eruit en moeten ze proberen naar de omringende vegetatie te zwemmen.
Geelkopmerels migreren in de winter vanuit Mexico en het zuidwesten van de VS om de zomer door te brengen in het midden en westen van de Verenigde Staten en het westen van Canada.
14. Yunnan Fulvetta
Yunnan Fulvetta Wetenschappelijke naam: Alcippe fratercula
Deze kleine vogels hebben een witte oogring, grijze kop, olijfgeel lichaam en een lange zwarte streep die loopt van hun snavel, over de kop naar de nek. Je vindt ze in tropische en subtropische bossen van Zuid-China, Myanmar en Noord-Indochina. Ze staan bekend als luidruchtig en nogal opvallend, de dominante vogel in de meeste gemengde kuddes.
15. Geelkop papegaai
Afbeelding: Heather Paul Wetenschappelijke naam: Amazona oratrix
Deze papegaai onderscheidt zich door zijn felgele kop en rode schouders. In tegenstelling tot de meeste papegaaien zijn Geelkoppen tamelijk stil als ze vliegen. Als ze luidruchtig zijn, maken ze menselijk klinkende kreten.
Geelkoppapegaaien komen oorspronkelijk uit Mexico en Midden-Amerika, en zijn helaas met uitsterven bedreigd. Ze staan op de CITES-bijlage I, wat betekent dat de invoer van en handel in alle in het wild gevangen vogels illegaal is en dat de handel in in avicultuur gekweekte vogels in het grootste deel van de wereld aan controle is onderworpen.
Zeer kleine populaties broeden in zuidoost Florida, maar gaan helaas achteruit.
16. Yunnan Boomklever
Yunnan Boomklever Wetenschappelijke naam: Sitta yunnanensis
Deze kleine boomklever lijkt qua kleur op veel andere boomkleverachtigen, met een grijze rug, witte onderdelen en een dikke zwarte oogstreep. Ze komen voor in het zuidwesten van China, in de prefecturen Yunnan, Sichuan en Guizhou. Hoewel ze niet "zingen", staan ze erom bekend dat ze nogal luidruchtig zijn en repetitieve neusgeluiden maken. De volledige omvang van hun dieet is onbekend, maar er is waargenomen dat ze insecten eten die zevangen op dennentakken.
17. Geelkuifparkiet
Afbeelding: Derek Keats Wetenschappelijke naam: Brotogeris chiriri
De geelkuifparkiet is een meestal groene vogel met een lichtroze snavel en een gele rand langs de vleugel. Deze soort is nauw verwant aan de witvleugelparkiet, en de twee werden tot 1997 als dezelfde soort beschouwd. In zijn oorspronkelijke habitat van tropisch Brazilië tot Paraguay voedt hij zich met zaden en fruit. Er zijn echter verwilderde populaties in Miami, Los Angeles en San Francisco dieaangepast om nectar te consumeren. Ze zullen ook stoppen bij voeders als die uit zijn!
